Salmi 89
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA MARTINI | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Orazione di Mosè uomo di Dio. Signore, tu se' stato nostro rifugio per tutte quante le età. | 1 Maskil. Ethan Ezrahitae. |
2 Prima che fossero fatti i monti, o formata la terra, e il mondo, da tutta l'eternità, e per tutta l'eternità, o Dio, sei tu. | 2 Misericordias Domini in aeternum cantabo; in generationem et generationem annuntiabo veritatem tuam in ore meo. |
3 Non ridur l'uomo nell'abbiezione tu, che dicesti: Convertitevi, o figliuoli degli uomini. | 3 Quoniam dixisti: “ In aeternum misericordia aedificabitur ”, in caelis firmabitur veritas tua. |
4 Perocché mille anni dinanzi agli occhi tuoi son come il di di ieri, che è trapassato; | 4 “ Disposui testamentum electo meo, iuravi David servo meo: |
5 E come una vigilia notturna: i loro anni saran come cosa, che nulla si stima. | 5 Usque in aeternum confirmabo semen tuum et aedificabo in generationem et generationem sedem tuam ”. |
6 In un giorno passa com'erba: al mattino fiorisce, e passa; sulla sera, cade, e s'indurisce, e si secca. | 6 Confitebuntur caeli mirabilia tua, Domine, etenim veritatem tuam in ecclesia sanctorum. |
7 Siam venuti meno sotto il tuo sdegno, e pel tuo furore viviamo in turbamento. | 7 Quoniam quis in nubibus aequabitur Domino, similis erit Domino in filiis Dei? |
8 Hai collocate davanti a te le nostre iniquità, e la nostra vita davanti alla luce della tua faccia. | 8 Deus, metuendus in consilio sanctorum, magnus et terribilis super omnes, qui in circuitu eius sunt. |
9 Cosi tutti i giorni nostri sono mancati, e noi sotto il tuo sdegno siam consumati. | 9 Domine, Deus virtutum, quis similis tibi? Potens es, Domine, et veritas tua in circuitu tuo. |
10 Come tela di ragno saran considerati gli anni nostri: pe' giorni di nostra vita si hanno i settant'anni. E pe' più robusti gli ottani anni: e il di più è affanno, e dolore. Dapoichè è venuta in aiuto la (tua) benignità; e noi sarem tosto rapiti. | 10 Tu dominaris superbiae maris, elationes fluctuum eius tu mitigas. |
11 Chi sa conoscere la grandezza dell'ira tua? e chi sa comprendere la tua indignazione, come tu' se formidabile? | 11 Tu conculcasti sicut vulneratum Rahab, in brachio virtutis tuae dispersisti inimicos tuos. |
12 Fa adunque conoscere (a noi) la tua destra, e da a noi un cuore illuminato dalla sapienza. | 12 Tui sunt caeli, et tua est terra, orbem terrae et plenitudinem eius tu fundasti; |
13 Volgiti a noi, o Signore: e fino a quando (sarai sdegnaito)? placati co' servi tuoi. | 13 Aquilonem et austrum tu creasti, Thabor et Hermon in nomine tuo exsultabunt. |
14 Sarem ripieni al mattino di tua misericordia, e saremo nella esultazione, e nel gaudio per tutti i giorni nostri. | 14 Tibi brachium cum potentia; firma est manus tua, et exaltata dextera tua. |
15 Avrem letizia per ragione de giorni, ne' quali tu ci affliggesti, e per gli anni, ne' quali vedemmo miserie. | 15 Iustitia et iudicium firmamentum sedis tuae. Misericordia et veritas praecedent faciem tuam. |
16 Getta il tuo sguardo sopra i tuoi servi, e sopra le opere tue; e reggi tu i loro figliuoli. | 16 Beatus populus, qui scit iubilationem. Domine, in lumine vultus tui ambulabunt |
17 E la luce del Signore Dio nostro sia sopra di noi: e governa tu in noi le opere delle nostre mani: e l'opera delle mani nostre governa tu. | 17 et in nomine tuo exsultabunt tota die et in iustitia tua exaltabuntur, |
18 quoniam decor virtutis eorum tu es, et in beneplacito tuo exaltabitur cornu nostrum. | |
19 Quia Domini est scutum nostrum, et Sancti Israel rex noster. | |
20 Tunc locutus es in visione sanctis tuis et dixisti: “ Posui adiutorium in potente et exaltavi electum de plebe. | |
21 Inveni David servum meum; oleo sancto meo unxi eum. | |
22 Manus enim mea firma erit cum eo, et brachium meum confortabit eum. | |
23 Nihil proficiet inimicus in eo, et filius iniquitatis non opprimet eum. | |
24 Et concidam a facie ipsius inimicos eius et odientes eum percutiam. | |
25 Et veritas mea et misericordia mea cum ipso, et in nomine meo exaltabitur cornu eius. | |
26 Et ponam super mare manum eius et super flumina dexteram eius. | |
27 Ipse invocabit me: “Pater meus es tu, Deus meus et refugium salutis meae”. | |
28 Et ego primogenitum ponam illum, excelsum prae regibus terrae. | |
29 In aeternum servabo illi misericordiam meam; et testamentum meum fidele ipsi. | |
30 Et ponam in saeculum saeculi semen eius; et thronum eius sicut dies caeli. | |
31 Si autem dereliquerint filii eius legem meam et in iudiciis meis non ambulaverint, | |
32 si iustificationes meas profanaverint et mandata mea non custodierint, | |
33 visitabo in virga delictum eorum et in verberibus iniquitatem eorum. | |
34 Misericordiam autem meam non avertam ab eo neque mentiar in veritate mea. | |
35 Non profanabo testamentum meum et, quae procedunt de labiis meis, non faciamirrita. | |
36 Semel iuravi in sancto meo: David non mentiar. | |
37 Semen eius in aeternum manebit, et thronus eius sicut sol in conspectu meo | |
38 et sicut luna firmus stabit in aeternum et testis in caelo fidelis ”. | |
39 Tu vero reppulisti et reiecisti, iratus es contra christum tuum; | |
40 evertisti testamentum servi tui, profanasti in terram diadema eius. | |
41 Destruxisti omnes muros eius, posuisti munitiones eius in ruinas. | |
42 Diripuerunt eum omnes transeuntes viam, factus est opprobrium vicinis suis. | |
43 Exaltasti dexteram deprimentium eum, laetificasti omnes inimicos eius. | |
44 Avertisti aciem gladii eius et non es auxiliatus ei in bello. | |
45 Finem posuisti splendori eius et sedem eius in terram collisisti. | |
46 Minorasti dies iuventutis eius, perfudisti eum confusione. | |
47 Usquequo, Domine, absconderis in finem, exardescet sicut ignis ira tua? | |
48 Memorare, quam brevis mea substantia. Ad quam vanitatem creasti omnes filios hominum? | |
49 Quis est homo, qui vivet et non videbit mortem, eruet animam suam de manu inferi? | |
50 Ubi sunt misericordiae tuae antiquae, Domine, sicut iurasti David in veritate tua? | |
51 Memor esto, Domine, opprobrii servorum tuorum, quod continui in sinu meo, multarum gentium, | |
52 quo exprobraverunt inimici tui, Domine, quo exprobraverunt vestigia christi tui. | |
53 Benedictus Dominus in aeternum. Fiat, fiat. |