Salmi 37

BIBBIA MARTINI	GREEK BIBLE
1 Salmo di David. Signore, non mi riprendere nel tuo furore, e non mi correggere nell'ira tua.	1 Ψαλμος του Δαβιδ.>> Μη αγανακτει δια τους πονηρευομενους, μηδε ζηλευε τους εργατας της ανομιας.
2 Perocché io porto fitte nella mia persona le tue saette, ed hai aggravato la mano tua sopra di me.	2 Διοτι ως χορτος ταχεως θελουσι κοπη, και ως χλωρα βοτανη θελουσι καταμαρανθη.
3 A cagione dell'ira tua non ha sanità la mia carne, non hanno pace le ossa mie a cagione de' mie peccati.	3 Ελπιζε επι Κυριον και πραττε το αγαθον? κατοικει την γην και νεμου την αληθειαν?
4 Imperocché le mie iniquità sormontano la mia testa, e come peso grave mi premono.	4 και ευφραινου εν Κυριω, και θελει σοι δωσει τα ζητηματα της καρδιας σου.
5 Si sono imputridite, e corrotte le piaghe mie a cagione di mia stoltezza.	5 Αναθες εις τον Κυριον την οδον σου και ελπιζε επ' αυτον, και αυτος θελει ενεργησει?
6 Son divenuto miserabile, e sono formisura incurvato: io n'andava tutto il di carico di tristezza.	6 και θελει εξαξει ως φως την δικαιοσυνην σου και την κρισιν σου ως μεσημβριαν.
7 Perché pieni sono di illusioni i miei reni, e nella carne mia non è sanità.	7 Αναπαυου επι τον Κυριον και προσμενε αυτον? μη αγανακτει δια τον κατευοδουμενον εν τη οδω αυτου, δια ανθρωπον πραττοντα παρανομιας.
8 Sono abbattuto, ed umiliato oltre modo: sfogava in ruggiti i gemiti del mio cuore.	8 Παυσον απο θυμου και αφες την οργην? μηδολως αγανακτει ωστε να πραττης πονηρα.
9 Signore, sotto i tuoi occhi è ogni mio desiderio, e non è ascoso a te il mio gemere.	9 Διοτι οι πονηρευομενοι θελουσιν εξολοθρευθη? οι δε προσμενοντες τον Κυριον, ουτοι θελουσι κληρονομησει την γην.
10 Il mio cuore è turbato, la mia forza mi ha abbandonato, e lo stessa lume degli occhi non è più meco.	10 Διοτι ετι μικρον και ο ασεβης δεν θελει υπαρχει? και θελεις ζητησει τον τοπον αυτου, και δεν θελει ευρεθη?
11 Gli amici miei, e i miei congiunti vennero, e si stettero a me dirimpetto. E i miei vicini da lungi si stavano:	11 οι πραεις ομως θελουσι κληρονομησει την γην? και θελουσι κατατρυφα εν πολλη ειρηνη.
12 Ma quelli, che cercavano la mia vita facevano i loro sforzi. E quei, che bramavan di nuocermi parlavano superbamente, e tutto di studiavano inganni.	12 Ο ασεβης μηχαναται κατα του δικαιου, και τριζει κατ' αυτου τους οδοντας αυτου.
13 Ma io quasi sordo non adiva, e fui come un mutolo, che non apre sua bocca.	13 Ο Κυριος θελει γελασει επ' αυτω, επειδη βλεπει οτι ερχεται η ημερα αυτου.
14 E mi diportai qual uomo, che nulla intende, e non ha che dire in sua difesa.	14 Οι ασεβεις εξεσπασαν ρομφαιαν και ενετειναν το τοξον αυτων, δια να καταβαλωσι τον πτωχον και τον πενητα, δια να σφαξωσι τους περιπατουντας εν ευθυτητι.
15 Perché in te io posi la mia speranza, tu mi esaudirai, Signore Dio mio.	15 Η ρομφαια αυτων θελει εμβη εις την καρδιαν αυτων, και τα τοξα αυτων θελουσι συντριφθη.
16 Perché io dissi: Non trionfino giammai di me i miei nemici, i quali, ogni volta che i miei piedi vacillino, parlali superbamente contro di me.	16 Καλλιον το ολιγον του δικαιου παρα ο πλουτος πολλων ασεβων.
17 Perché io son preparato a' flagelli, e sta sempre dinanzi a me il mio dolore.	17 Διοτι οι βραχιονες των ασεβων θελουσι συντριφθη? τους δε δικαιους υποστηριζει ο Κυριος.
18 Perché io confesserò la mia iniquità, e penserò al mio peccato.	18 Γινωσκει ο Κυριος τας ημερας των αμεμπτων? και η κληρονομια αυτων θελει εισθαι εις τον αιωνα?
19 Ma i miei nemici vivono, e son più forti di me, e sono cresciuti di numero quei, che mi odiano ingiustamente.	19 δεν θελουσι καταισχυνθη εν καιρω πονηρω? και εν ημεραις πεινης θελουσι χορτασθη.
20 Quelli, che rendono male per bene parlavan male di me, perché io cercava il bene.	20 Οι δε ασεβεις θελουσιν εξολοθρευθη? και οι εχθροι του Κυριου, ως το παχος των αρνιων, θελουσιν αναλωθη? εις καπνον θελουσι διαλυθη.
21 Non abbandonarmi, Signore Dio mio, non ti allontanare da me.	21 Δανειζεται ο ασεβης και δεν αποδιδει, ο δε δικαιος ελεει και διδει.
22 Accorri in mio ajuto, o Signore Dio di mia salute.	22 Διοτι οι ευλογημενοι αυτου θελουσι κληρονομησει την γην? οι δε κατηραμενοι αυτου θελουσιν εξολοθρευθη.
	23 Οταν υπο Κυριου κατευθυνωνται τα διαβηματα του ανθρωπου, η οδος αυτου ειναι αρεστη εις αυτον.
	24 Εαν πεση, δεν θελει συντριφθη? διοτι ο Κυριος υποστηριζει την χειρα αυτου.
	25 Νεος ημην και ηδη εγηρασα, και δεν ειδον δικαιον εγκαταλελειμμενον ουδε το σπερμα αυτου ζητουν αρτον.
	26 Ολην την ημεραν ελεει και δανειζει, και το σπερμα αυτου ειναι εις ευλογιαν.
	27 Εκκλινον απο του κακου και πραττε το αγαθον, και θελεις διαμενει εις τον αιωνα.
	28 Διοτι ο Κυριος αγαπα κρισιν, και δεν εγκαταλειπει τους οσιους αυτου? εις τον αιωνα θελουσι διαφυλαχθη? το δε σπερμα των ασεβων θελει εξολοθρευθη.
	29 Οι δικαιοι θελουσι κληρονομησει την γην, και επ' αυτης θελουσι κατοικει εις τον αιωνα.
	30 Το στομα του δικαιου μελετα σοφιαν, και η γλωσσα αυτου λαλει κρισιν.
	31 Ο νομος του Θεου αυτου ειναι εν τη καρδια αυτου? τα διαβηματα αυτου δεν θελουσιν ολισθησει.
	32 Κατασκοπευει ο αμαρτωλος τον δικαιον και ζητει να θανατωση αυτον.
	33 Ο Κυριος δεν θελει αφησει αυτον εις τας χειρας αυτου, ουδε θελει καταδικασει αυτον οταν κρινη αυτον.
	34 Προσμενε τον Κυριον και φυλαττε την οδον αυτου, και θελει σε υψωσει δια να κληρονομησης την γην? οταν εξολοθρευθωσιν οι ασεβεις, θελεις ιδει.
	35 Ειδον τον ασεβη υπερυψουμενον και εξηπλωμενον ως την χλωραν δαφνην?
	36 αλλ' ηφανισθη? και ιδου, δεν υπηρχε? και εζητησα αυτον, και δεν ευρεθη.
	37 Παρατηρει τον ακακον και βλεπε τον ευθυν, οτι εις τον ειρηνικον ανθρωπον θελει εισθαι εγκαταλειμμα?
	38 οι δε παραβαται θελουσιν ολως εξολοθρευθη? των ασεβων το εγκαταλειμμα θελει αποκοπη.
	39 Των δικαιων ομως η σωτηρια ειναι παρα Κυριου? αυτος ειναι η δυναμις αυτων εν καιρω θλιψεως.
	40 Και θελει βοηθησει αυτους ο Κυριος, και ελευθερωσει αυτους? θελει ελευθερωσει αυτους απο ασεβων και σωσει αυτους? διοτι ηλπισαν επ' αυτον.