Salmi 35
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA MARTINI | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Salmo dello stesso Davidde servo del Signore. Discorre l'iniquo dentro di se stesso di far del male: il timore di Dio dinanzi agli occhi di lui non è. | 1 David. Iudica, Domine, iudicantes me; impugna impugnantes me. |
2 Perocché nel cospetto di lui egli ha agito con frode, onde odiosa diventi la sua iniquità. | 2 Apprehende clipeum et scutum et exsurge in adiutorium mihi. |
3 Le parole della bocca di lui sono ingiustizia, ed inganno: non volle intendere per bene operare. | 3 Effunde frameam et securim adversus eos, qui persequuntur me. Dic animae meae: “ Salus tua ego sum ”. |
4 Meditò nel suo letto l'iniquità: qualunque via non buona gli piacque, e non ebbe nissun raccapriccio della malvagità. | 4 Confundantur et revereantur quaerentes animam meam; avertantur retrorsum et confundantur cogitantes mihi mala. |
5 Signore, nel cielo è la tua misericordia, e la tua verità fino alle nubi. | 5 Fiant tamquam pulvis ante ventum, et angelus Domini impellens eos; |
6 La tua giustizia è come gli altissimi monti; abisso grande i tuoi giudizj. E gli uomini, e i giumenti tu salverai, o Signore; | 6 fiat via illorum tenebrae et lubricum, et angelus Domini persequens eos. |
7 Tanto si stende, o Signore, la tua misericordia. Ma i figliuoli degli uomini all'ombra dell'ali tue spereranno. | 7 Quoniam gratis absconderunt mihi laqueum suum, gratis foderunt foveam animae meae. |
8 Saranno inebriati della opulenza della tua casa, e al torrente di tue delizie darai loro da bere. | 8 Veniat illi calamitas, quam ignorat, et captio, quam abscondit, apprehendat eum, et in eandem calamitatem ipse cadat. |
9 Perocché presso di te è la sorgente della vita, e nel lume tuo vedrem la luce. | 9 Anima autem mea exsultabit in Domino et delectabitur super salutari suo. |
10 Spandi la tua misericordia sopra coloro, che ti conoscono, e la tua giustizia a prodi quelli, che hanno cuor retto. | 10 Omnia ossa mea dicent: “ Domine, quis similis tibi? Eripiens inopem de manu fortiorum eius, egenum et pauperem a diripientibus eum ”. |
11 Non venga contro di me il pie del superbo, e non mi smuovano i tentativi del peccatore. | 11 Surgentes testes iniqui, quae ignorabam, interrogabant me; |
12 Ivi andaron per terra quelli, che commettono l'iniquità: furon cacciati fuora, e non poteron tenersi in piedi. | 12 retribuebant mihi mala pro bonis, desolatio est animae meae. |
13 Ego autem, cum infirmarentur, induebar cilicio, humiliabam in ieiunio animam meam; et oratio mea in sinu meo convertebatur. | |
14 Quasi pro proximo et quasi pro fratre meo ambulabam, quasi lugens matrem contristatus incurvabar. | |
15 Cum autem vacillarem, laetati sunt et convenerunt; convenerunt contra me percutientes, et ignoravi. | |
16 Diripuerunt et non desistebant; tentaverunt me, subsannaverunt me subsannatione, frenduerunt super me dentibus suis. | |
17 Domine, quamdiu aspicies? Restitue animam meam a malignitate eorum, a leonibus unicam meam. | |
18 Confitebor tibi in ecclesia magna, in populo multo laudabo te. | |
19 Non supergaudeant mihi inimici mei mendaces, qui oderunt me gratis et annuunt oculis. | |
20 Etenim non pacifice loquebantur et contra mansuetos terrae dolos cogitabant. | |
21 Et dilataverunt super me os suum; dixerunt: “ Euge, euge, viderunt oculi nostri ”. - | |
22 Vidisti, Domine, ne sileas; Domine, ne discedas a me. | |
23 Exsurge et evigila ad iudicium meum, Deus meus et Dominus meus, ad causam meam. | |
24 Iudica me secundum iustitiam tuam, Domine Deus meus, et non supergaudeant mihi. | |
25 Non dicant in cordibus suis: “ Euge animae nostrae ”; nec dicant: “ Devoravimus eum ”. | |
26 Erubescant et revereantur simul, qui gratulantur malis meis; induantur confusione et reverentia, qui magna loquuntur super me | |
27 Exsultent et laetentur, qui volunt iustitiam meam, et dicant semper: “ Magnificetur Dominus, qui vult pacem servi sui ”. | |
28 Et lingua mea meditabitur iustitiam tuam, tota die laudem tuam. |