Salmi 143

BIBBIA MARTINI	GREEK BIBLE
1 Salmo di David, contro Goliath. Benedetto il Signore Dio mio, il quale alle mani mie insegna a combattere, e alle mie dita a trattare l'armi.	1 Ψαλμος του Δαβιδ.>> Εισακουσον, Κυριε, της προσευχης μου? ακροασθητι των δεησεων μου? αποκριθητι προς εμε κατα την αληθειαν σου, κατα την δικαιοσυνην σου.
2 Egli mia misericordia, e mio asilo: mia difesa, e mio liberatore: Protettor mio, e in lui ho sperato: egli è che a me soggetta il mio popolo.	2 Και μη εισελθης εις κρισιν μετα του δουλου σου? διοτι δεν θελει δικαιωθη ενωπιον σου ουδεις ανθρωπος ζων.
3 Signore, che è l'uomo, che a lui ti se' dato a conoscere, o il figliuolo dell'uomo, che tal tu ne mostri concetto?	3 Διοτι κατεδιωξεν ο εχθρος την ψυχην μου? εταπεινωσεν εως εδαφους την ζωην με εκαθισεν εις σκοτεινους τοπους, ως τους αιωνιους νεκρους.
4 L'uomo è diventato simile al nulla: i giorni di lui passan com' ombra.	4 Δια τουτο το πνευμα μου ειναι κατατεθλιμμενον εν εμοι, και η καρδια μου τεταραγμενη εντος μου.
5 Signore, abbassa i tuoi cieli, e discendi: tocca i monti, e andranno in fumo.	5 Ενθυμουμαι τας αρχαιας ημερας? διαλογιζομαι παντα τα εργα σου? μελετω εις τα ποιηματα των χειρων σου.
6 Fa lampeggiare i tuoi folgori, e dissiperai costoro: scocca le tue saette, e li porrai in ispavento.	6 Εκτεινω προς σε τας χειρας μου? η ψυχη μου σε διψα ως γη ανυδρος. Διαψαλμα.
7 Stendi la mano tua dall'alto, e salvami, e liberami dalla piena dell'acque, dalla mano de' figliuoli stranieri.	7 Ταχεως εισακουσον μου, Κυριε? το πνευμα μου εκλειπει? μη κρυψης το προσωπον σου απ εμου, και ομοιωθω μετα των καταβαινοντων εις τον λακκον.
8 La bocca de' quali di cose vane ragiona, e la loro destra, destra di iniquità.	8 Καμε με να ακουσω το πρωι το ελεος σου? διοτι επι σε εθεσα το θαρρος μου? καμε με να γνωρισω την οδον, εις την οποιαν πρεπει να περιπατω? διοτι προς σε υψωσα την ψυχην μου.
9 O Dio, io canterò a te un cantico nuovo: inni di laude dirò a te sul saltero a dieci corde.	9 Ελευθερωσον με εκ των εχθρων μου, Κυριε? προς σε κατεφυγον.
10 A te, che dai salute a' regi, che liberasti Davidde tuo servo dalla spada micidiale: liberami,	10 Διδαξον με να καμνω το θελημα σου? διοτι συ εισαι ο Θεος μου? το πνευμα σου το αγαθον ας με οδηγηση εις οδον ευθειαν.
11 E toglimi dalle mani de' figliuoli stranieri, la bocca de' quali di cose vane ragiona, e la loro destra, destra d'iniquità.	11 Ενεκεν του ονοματος σου, Κυριε, ζωοποιησον με? δια την δικαιοσυνην σου εξαγαγε την ψυχην μου εκ της στενοχωριας.
12 I figliuoli de' quali sono come piante novelle nella lor giovinezza. Le loro figliuole abbigliate, e ornate da ogni lato, come l'idolo di un tempio.	12 Και δια το ελεος σου εξολοθρευσον τους εχθρους μου, και αφανισον παντας τους θλιβοντας την ψυχην μου? διοτι εγω ειμαι δουλος σου.
13 Le loro dispense ripiene, e ridondanti per ogni lato.
14 Feconde le loro pecore escono fuori in branchi copiosi: pingui le loro vacche. Da ruina sono esenti le loro mura, e da incursione, né lebil grido si ode nelle lor piazze.
15 Beato, hanno detto quel popolo che ha tali cose: beato il popolo, che per suo Dio ha il Signore.