Salmi 147

BIBBIA MARTINI	GREEK BIBLE
1 Alleluia. Lodate Dio. Loda, o Gerusalemme, il Signore: loda, o Sionne, il tuo Dio.	1 Αινειτε τον Κυριον? διοτι ειναι καλον να ψαλλωμεν εις τον Θεον ημων? διοτι ειναι τερπνον, η αινεσις πρεπουσα.
2 Perocché forti sbarre ha egli messe alle tue porte: ha benedetti i tuoi figliuoli dentro di te.	2 Ο Κυριος οικοδομει την Ιερουσαλημ? θελει συναξει τους διεσπαρμενους του Ισραηλ.
3 Egli ha messa ne' tuoi confini la pace, e di fior di frumento ti pasce.	3 Ιατρευει τους συντετριμμενους την καρδιαν και δενει τας πληγας αυτων.
4 Egli manda la sua parola alla terra: la sua parola corre velocemente.	4 Αριθμει τα πληθη των αστρων? Καλει τα παντα ονομαστι.
5 Ei da la neve come fiocchi di lana: come cenere sparge la nebbia.	5 Μεγας ο Κυριος ημων και μεγαλη η δυναμις αυτου? η συνεσις αυτου αμετρητος.
6 Manda il suo gelo come pezzi di pane: chi può reggere al freddo, ch'ei porta?	6 Ο Κυριος υψονει τους πραους, τους δε ασεβεις ταπεινονει εως εδαφους.
7 Manderà i suoi ordini, e farà, ch'i si sciolgano: soffierà lo spirito di lui, e scorreranno le acque.	7 Ψαλατε εις τον Κυριον ευχαριστουντες? ψαλμωδειτε εις τον Θεον ημων εν κιθαρα?
8 Egli, che annunzia la sua parola a Giacobbe, i suoi precetti, e i suoi giudizj ad Israele.	8 τον σκεπαζοντα τον ουρανον με νεφελας? τον ετοιμαζοντα βροχην δια την γην? τον αναδιδοντα χορτον επι των ορεων?
9 Non ha fatto cosi a tutte le nazioni, né ha manifestati ad essi i suoi giudizj. Alleluia.	9 τον διδοντα εις τα κτηνη την τροφην αυτων και εις τους νεοσσους των κορακων, οιτινες κραζουσι προς αυτον.
	10 Δεν χαιρει εις την δυναμιν του ιππου? δεν ηδυνεται εις τους ποδας του ανδρος.
	11 Ο Κυριος ηδυνεται εις τους φοβουμενους αυτον, εις τους ελπιζοντας επι το ελεος αυτου.
	12 Επαινει, Ιερουσαλημ, τον Κυριον? αινει τον Θεον σου, Σιων.
	13 Διοτι ενεδυναμωσε τους μοχλους των πυλων σου? ηυλογησε τους υιους σου εν μεσω σου.
	14 Βαλλει ειρηνην εις τα ορια σου? σε χορταινει με το παχος του σιτου.
	15 Αποστελλει το προσταγμα αυτου εις την γην, ο λογος αυτου τρεχει ταχυτατα.
	16 Διδει χιονα ως μαλλιον? διασπειρει την παχνην ως στακτην.
	17 Ριπτει τον κρυσταλλον αυτου ως κομματια? εμπροσθεν του ψυχους αυτου τις δυναται να σταθη;
	18 Αποστελλει τον λογον αυτου και διαλυει αυτα? φυσα τον ανεμον αυτου, και τα υδατα ρεουσιν.
	19 Αναγγελλει τον λογον αυτου προς τον Ιακωβ, τα διαταγματα αυτου και τας κρισεις αυτου προς τον Ισραηλ.
	20 Δεν εκαμεν ουτως εις ουδεν εθνος? ουδε εγνωρισαν τας κρισεις αυτου. Αλληλουια.