Salmi 118
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA MARTINI | LXX |
---|---|
1 Alleluia. Lodate Dio. ALEPH. Beati quelli, che nella via del Signore son senza macchia, che nella legge del Signore camminano. | 1 αλληλουια α# αλφ μακαριοι οι αμωμοι εν οδω οι πορευομενοι εν νομω κυριου |
2 Beati quelli, che le testimonianze di lui investigano: lui cercano con tutto il cuore. | 2 μακαριοι οι εξερευνωντες τα μαρτυρια αυτου εν ολη καρδια εκζητησουσιν αυτον |
3 Imperocché quei, che operan l'iniquità nelle vie di lui non camminano. | 3 ου γαρ οι εργαζομενοι την ανομιαν εν ταις οδοις αυτου επορευθησαν |
4 Tu hai comandato, che i tuoi comandamenti sian custoditi con grande esattezza. | 4 συ ενετειλω τας εντολας σου φυλαξασθαι σφοδρα |
5 Piaccia a te, che siano indiritti i miei passi all'osservanza di tue giustificazioni. | 5 οφελον κατευθυνθειησαν αι οδοι μου του φυλαξασθαι τα δικαιωματα σου |
6 Allora io non sarò confuso quando sarò stato intento a tatti i tuoi precetti. | 6 τοτε ου μη επαισχυνθω εν τω με επιβλεπειν επι πασας τας εντολας σου |
7 Con cuor sincero a te darò lande dell'aver io imparati i giudizj di tua giustizia. | 7 εξομολογησομαι σοι κυριε εν ευθυτητι καρδιας εν τω μεμαθηκεναι με τα κριματα της δικαιοσυνης σου |
8 Custodirò le tue giustificazioni; non abbandonarmi fino all'estremo. | 8 τα δικαιωματα σου φυλαξω μη με εγκαταλιπης εως σφοδρα |
9 BETH. Per qual maniera corregge il giovinetto le sue inclinazioni? in osservando le tue parole. | 9 β# βηθ εν τινι κατορθωσει ο νεωτερος την οδον αυτου εν τω φυλασσεσθαι τους λογους σου |
10 Te io ho cercato con tutto il cuor mio: non permettere, ch'io declini da' tuoi comandamenti. | 10 εν ολη καρδια μου εξεζητησα σε μη απωση με απο των εντολων σου |
11 Nel cuor mio riposi le tue parole: per non peccare contro di te. | 11 εν τη καρδια μου εκρυψα τα λογια σου οπως αν μη αμαρτω σοι |
12 Benedetto se' tu, o Signore: insegna a me le tue giustificazioni. | 12 ευλογητος ει κυριε διδαξον με τα δικαιωματα σου |
13 Colle mie labbra ho annunziati tutti i giudizj della tua bocca. | 13 εν τοις χειλεσιν μου εξηγγειλα παντα τα κριματα του στοματος σου |
14 Nella via de' tuoi precetti ho trovato diletto, come in tutti i tesori. | 14 εν τη οδω των μαρτυριων σου ετερφθην ως επι παντι πλουτω |
15 Mi eserciterò ne' tuoi comandamenti, e considererò le tue vie. | 15 εν ταις εντολαις σου αδολεσχησω και κατανοησω τας οδους σου |
16 Mediterò le tue giustificazioni: i tuoi parlari non porrò in obblivione. | 16 εν τοις δικαιωμασιν σου μελετησω ουκ επιλησομαι των λογων σου |
17 GIMEL. Fa mercede al tuo servo: dammi vita, e osservi io le tue parole. | 17 γ# γιμαλ ανταποδος τω δουλω σου ζησομαι και φυλαξω τους λογους σου |
18 Togli il velo a' miei occhi, e considererò le meraviglie della tua legge. | 18 αποκαλυψον τους οφθαλμους μου και κατανοησω τα θαυμασια σου εκ του νομου σου |
19 Pellegrino sono io sopra la terra: non celare a me i tuoi precetti. | 19 παροικος εγω ειμι εν τη γη μη αποκρυψης απ' εμου τας εντολας σου |
20 L'anima mia bramò di desiderare le tue giustificazioni in ogni tempo. | 20 επεποθησεν η ψυχη μου του επιθυμησαι τα κριματα σου εν παντι καιρω |
21 Facesti minaccia a' superbi: maledetti quei, che declinano da' tuoi precetti. | 21 επετιμησας υπερηφανοις επικαταρατοι οι εκκλινοντες απο των εντολων σου |
22 Toglimi all'obbrobrio, e al disprezzo perché le tue giustificazioui ho cercato con ansietà. | 22 περιελε απ' εμου ονειδος και εξουδενωσιν οτι τα μαρτυρια σου εξεζητησα |
23 Imperocché si mettevano a sedere i principi, e parlavan contro di me: ma il tuo servo si esercitava nelle tue giustificazioni. | 23 και γαρ εκαθισαν αρχοντες και κατ' εμου κατελαλουν ο δε δουλος σου ηδολεσχει εν τοις δικαιωμασιν σου |
24 Imperocché e i tuoi comandamenti sono la mia meditazione, e le tue giustificazioni sono i miei consiglieri. | 24 και γαρ τα μαρτυρια σου μελετη μου εστιν και αι συμβουλιαι μου τα δικαιωματα σου |
25 DALETH. L'anima mia al suolo è distesa: dammi vita secondo la tua parola. | 25 δ# δελθ εκολληθη τω εδαφει η ψυχη μου ζησον με κατα τον λογον σου |
26 Esposi (a te) le mie vie, e tu mi esaudisti: insegna a me le tue giustificazioni. | 26 τας οδους μου εξηγγειλα και επηκουσας μου διδαξον με τα δικαιωματα σου |
27 La via dimostrami de' tuoi comandamenti, e contemplerò le tue meraviglie. | 27 οδον δικαιωματων σου συνετισον με και αδολεσχησω εν τοις θαυμασιοις σου |
28 Assonnò vinta dal tedio l'anima mia: colle tue parole dammi vigore. | 28 εσταξεν η ψυχη μου απο ακηδιας βεβαιωσον με εν τοις λογοις σου |
29 Rimuovi da me la via dell'iniquità, e fammi misericordia, perch' io adempia tua legge. | 29 οδον αδικιας αποστησον απ' εμου και τω νομω σου ελεησον με |
30 Elessi la via della verità: non mi sono scordato de' tuoi giudizj. | 30 οδον αληθειας ηρετισαμην τα κριματα σου ουκ επελαθομην |
31 Mi appoggiai a' tuoi insegnamenti: Signore, non voler ch'io resti confuso. | 31 εκολληθην τοις μαρτυριοις σου κυριε μη με καταισχυνης |
32 Corsi la via de' tuoi comandamenti quando tu dilatasti il cuor mio. | 32 οδον εντολων σου εδραμον οταν επλατυνας την καρδιαν μου |
33 HE. Dammi per norma, o Signore, la via di tue giustificazioni, e io sempre la seguirò. | 33 ε# η νομοθετησον με κυριε την οδον των δικαιωματων σου και εκζητησω αυτην δια παντος |
34 Dammi intelletto, e io attentamente studierò la tua legge, e la osserverò con tatto il cuor mio. | 34 συνετισον με και εξερευνησω τον νομον σου και φυλαξω αυτον εν ολη καρδια μου |
35 Conducimi tu pel sentiero de' tuoi precetti: perché desso mi piacque. | 35 οδηγησον με εν τριβω των εντολων σου οτι αυτην ηθελησα |
36 Inclina il cuor mio verso di tue testimonianze, e non verso l'amore delle ricchezze. | 36 κλινον την καρδιαν μου εις τα μαρτυρια σου και μη εις πλεονεξιαν |
37 Rivolgi gli occhi miei, perché non veggan la vanità: nella tua via dammi vita. | 37 αποστρεψον τους οφθαλμους μου του μη ιδειν ματαιοτητα εν τη οδω σου ζησον με |
38 Tien fissa nel tuo servo la tua parola, mediante il tuo timore. | 38 στησον τω δουλω σου το λογιον σου εις τον φοβον σου |
39 Togli da me l'obbrobrio, ch'io lui temuto: perocché amabili son i tuoi giudizj. | 39 περιελε τον ονειδισμον μου ον υπωπτευσα τα γαρ κριματα σου χρηστα |
40 Ecco, ch'io ho amati i tuoi comandamenti: fammi vivere secondo la tua equità. | 40 ιδου επεθυμησα τας εντολας σου εν τη δικαιοσυνη σου ζησον με |
41 VAU. E venga sopra di me, o Signore, la tua misericordia: la tua salute secondo la tua parola. | 41 v# ουαυ και ελθοι επ' εμε το ελεος σου κυριε το σωτηριον σου κατα το λογιον σου |
42 E darò per risposta a quelli, che mio dileggiano, che nelle tue parole ho posta la mia speranza. | 42 και αποκριθησομαι τοις ονειδιζουσι με λογον οτι ηλπισα επι τους λογους σου |
43 E non togliere tu giammai dalla mia bocca la parola di verità; perché ne' tuoi giudizj ho fortemente sperato. | 43 και μη περιελης εκ του στοματος μου λογον αληθειας εως σφοδρα οτι επι τα κριματα σου επηλπισα |
44 E osserverò mai sempre la tua legge pe' secoli, e pe' secoli de' secoli. | 44 και φυλαξω τον νομον σου δια παντος εις τον αιωνα και εις τον αιωνα του αιωνος |
45 E io camminava al largo, perché cercai studiosamente i tuoi comandamenti. | 45 και επορευομην εν πλατυσμω οτι τας εντολας σου εξεζητησα |
46 E di tue testimonianze parlava al cospetto dei re; e non ne aveva rossore. | 46 και ελαλουν εν τοις μαρτυριοις σου εναντιον βασιλεων και ουκ ησχυνομην |
47 E meditava i tuoi precetti: che io ho amati. | 47 και εμελετων εν ταις εντολαις σου αις ηγαπησα σφοδρα |
48 E stesi le mani mie a' tuoi comandamenti amati da me: e nelle tue giustificazioni mi esercitava. | 48 και ηρα τας χειρας μου προς τας εντολας σου ας ηγαπησα και ηδολεσχουν εν τοις δικαιωμασιν σου |
49 ZAIN. Ricordati di tua parola in favor del tuo servo: nella quale mi desti speranza. | 49 ζ# ζαι μνησθητι τον λογον σου τω δουλω σου ω επηλπισας με |
50 Questo nella mia umiliazione fu il mio conforto, che la tua parola mi diede vita. | 50 αυτη με παρεκαλεσεν εν τη ταπεινωσει μου οτι το λογιον σου εζησεν με |
51 I superbi agivano sempre iniquamente: ma io non ho declinato dalla tua legge. | 51 υπερηφανοι παρηνομουν εως σφοδρα απο δε του νομου σου ουκ εξεκλινα |
52 Mi ricordai de' giudizj tuoi, o Signore, che son eterni: e fui consolato. | 52 εμνησθην των κριματων σου απ' αιωνος κυριε και παρεκληθην |
53 Mancommi il cuore per cagione de' peccatori, che abbandonano la tua legge. | 53 αθυμια κατεσχεν με απο αμαρτωλων των εγκαταλιμπανοντων τον νομον σου |
54 Miei cantici erano le tue giustificazioni nel luogo del mio pellegrinaggio. | 54 ψαλτα ησαν μοι τα δικαιωματα σου εν τοπω παροικιας μου |
55 Del nome tuo mi ricordai nella notte, o Signore, e osservai la tua legge. | 55 εμνησθην εν νυκτι του ονοματος σου κυριε και εφυλαξα τον νομον σου |
56 Questo avvenne a me, perché cercai ansiosamente le tue giustificazioni. | 56 αυτη εγενηθη μοι οτι τα δικαιωματα σου εξεζητησα |
57 HETH. Signore, porzione mia: io ho detto di osservar la tua legge. | 57 η# ηθ μερις μου κυριε ειπα φυλαξασθαι τον νομον σου |
58 Ho domandato con tutto il cuor mio il tuo favore: abbi pietà di me secondo la tua parola. | 58 εδεηθην του προσωπου σου εν ολη καρδια μου ελεησον με κατα το λογιον σου |
59 Ho disaminati i miei andamenti, e ho indiritti i miei passi a seconda de' tuoi comandamenti. | 59 διελογισαμην τας οδους σου και επεστρεψα τους ποδας μου εις τα μαρτυρια σου |
60 Preparato son io (e nulla mi tratterrà) ad osservare i tuoi comandamenti. | 60 ητοιμασθην και ουκ εταραχθην του φυλαξασθαι τας εντολας σου |
61 Mi cinsero d'ogni parte i lacci de' peccatori, ed io non mi scordai della tua legge. | 61 σχοινια αμαρτωλων περιεπλακησαν μοι και του νομου σου ουκ επελαθομην |
62 Di mezza notte mi alzava a lodarti per ragione de' giudizj di tua giustizia. | 62 μεσονυκτιον εξηγειρομην του εξομολογεισθαι σοι επι τα κριματα της δικαιοσυνης σου |
63 Io ho società con tutti quei, che ti temono, e osservano i tuoi comandamenti. | 63 μετοχος εγω ειμι παντων των φοβουμενων σε και των φυλασσοντων τας εντολας σου |
64 Di tua misericordia, o Signore, è piena la terra: insegnami tu le tue giustificazioni. | 64 του ελεους σου κυριε πληρης η γη τα δικαιωματα σου διδαξον με |
65 TETH. Tu con bontà, o Signore, hai trattato il tuo servo, secondo la tua parola. | 65 θ# τηθ χρηστοτητα εποιησας μετα του δουλου σου κυριε κατα τον λογον σου |
66 Insegnami la bontà, e la disciplina, e la scienza: perché io ne' comandamenti tuoi ebbi fede. | 66 χρηστοτητα και παιδειαν και γνωσιν διδαξον με οτι ταις εντολαις σου επιστευσα |
67 Prima ch'io fossi umiliato io peccai: per questo ho custodita la tua parola. | 67 προ του με ταπεινωθηναι εγω επλημμελησα δια τουτο το λογιον σου εφυλαξα |
68 Buono se' tu, e secondo la tua bontà, insegnami tu le tue giustificazioni. | 68 χρηστος ει συ κυριε και εν τη χρηστοτητι σου διδαξον με τα δικαιωματα σου |
69 E cresciuta l'iniquità de' superbi contro di me: ma io con tutto il cuor mio studierò i tuoi precetti. | 69 επληθυνθη επ' εμε αδικια υπερηφανων εγω δε εν ολη καρδια μου εξερευνησω τας εντολας σου |
70 Il loro cuore, come latte è acquagliato: ma io meditai la tua legge. | 70 ετυρωθη ως γαλα η καρδια αυτων εγω δε τον νομον σου εμελετησα |
71 Bona cosa per me l'avermi tu umiliato: affinchè io impari le tue giustificazioni. | 71 αγαθον μοι οτι εταπεινωσας με οπως αν μαθω τα δικαιωματα σου |
72 Buona cosa per me la legge della tua bocca più che l'oro, e l'argento a migliaia. | 72 αγαθον μοι ο νομος του στοματος σου υπερ χιλιαδας χρυσιου και αργυριου |
73 JOD. Le tue mani mi fecero, e mi formarono: dammi intelletto, e imparerò i tuoi comandamenti. | 73 ι# ιωθ αι χειρες σου εποιησαν με και επλασαν με συνετισον με και μαθησομαι τας εντολας σου |
74 Mi vedranno color, che ti temono, ed avranno allegrezza: perché io nelle tue parole sperai grandemente. | 74 οι φοβουμενοι σε οψονται με και ευφρανθησονται οτι εις τους λογους σου επηλπισα |
75 Ho conosciuto, o Signore, che i giudizj tuoi sono equità; e che secondo la tua verità tu mi hai umiliato. | 75 εγνων κυριε οτι δικαιοσυνη τα κριματα σου και αληθεια εταπεινωσας με |
76 Venga la misericordia tua a consolarmi: secondo la parola data da te al tuo servo. | 76 γενηθητω δη το ελεος σου του παρακαλεσαι με κατα το λογιον σου τω δουλω σου |
77 Vengano a me le tue misericordie, e io avrò vita: perocché mia meditazione ell'è la tua legge. | 77 ελθετωσαν μοι οι οικτιρμοι σου και ζησομαι οτι ο νομος σου μελετη μου εστιν |
78 Siano confusi i superbi, perché ingiustamente hanno macchinato cose inique contro di me: ma io mi eserciterò ne' tuoi comandamenti. | 78 αισχυνθητωσαν υπερηφανοι οτι αδικως ηνομησαν εις εμε εγω δε αδολεσχησω εν ταις εντολαις σου |
79 Si rivolgano a me quei, che ti temono, e quei, che intendono i tuoi insegnamenti. | 79 επιστρεψατωσαν μοι οι φοβουμενοι σε και οι γινωσκοντες τα μαρτυρια σου |
80 Sia immacolato nelle tue giustificazioni il cuor mio, affinchè io non resti confuso. | 80 γενηθητω η καρδια μου αμωμος εν τοις δικαιωμασιν σου οπως αν μη αισχυνθω |
81 CAPH. Languisce l'anima mia per la brama della salute, che vien da te: ma nella tua parola ho riposta la mia speranza. | 81 ια# χαφ εκλειπει εις το σωτηριον σου η ψυχη μου και εις τον λογον σου επηλπισα |
82 Si sono stancati gli occhi miei nell'espettazione di tua promessa, dicendo: quando sia, che tu mi consoli? | 82 εξελιπον οι οφθαλμοι μου εις το λογιον σου λεγοντες ποτε παρακαλεσεις με |
83 Sebbene io son divenuto qual otre alla brinata; non mi son però scordato delle tue giustificazioni. | 83 οτι εγενηθην ως ασκος εν παχνη τα δικαιωματα σου ουκ επελαθομην |
84 Quanti sono i dì del tuo servo? quando farai tu giudizio di quelli, che mi perseguitano? | 84 ποσαι εισιν αι ημεραι του δουλου σου ποτε ποιησεις μοι εκ των καταδιωκοντων με κρισιν |
85 Gli iniqui mi raccontarono delle favole: ma non son elleno qual è la tua legge. | 85 διηγησαντο μοι παρανομοι αδολεσχιας αλλ' ουχ ως ο νομος σου κυριε |
86 Tutti i tuoi precetti son verità: iniquamente mi hanno perseguitato: tu dammi aiuto. | 86 πασαι αι εντολαι σου αληθεια αδικως κατεδιωξαν με βοηθησον μοι |
87 Quasi quasi mi hanno consunto sopra la terra: ma io non ho abbandonati i tuoi insegnamenti. | 87 παρα βραχυ συνετελεσαν με εν τη γη εγω δε ουκ εγκατελιπον τας εντολας σου |
88 Per la tua misericordia dammi vita, e osserverò i comandamenti della tua bocca. | 88 κατα το ελεος σου ζησον με και φυλαξω τα μαρτυρια του στοματος σου |
89 LAMED. Stabile in eterno ell'è, o Signore, la tua parola nel cielo. | 89 ιβ# λαβδ εις τον αιωνα κυριε ο λογος σου διαμενει εν τω ουρανω |
90 La tua verità per tutte le generazioni: tu fondasti la terra, ed ella sussiste. | 90 εις γενεαν και γενεαν η αληθεια σου εθεμελιωσας την γην και διαμενει |
91 In virtù del tuo comando continua il giorno: perocché le cose tutte a te ubbidiscono. | 91 τη διαταξει σου διαμενει η ημερα οτι τα συμπαντα δουλα σα |
92 Se mia meditazione non fosse stata la tua legge, allora forse nella mia afflizione sarei perito. | 92 ει μη οτι ο νομος σου μελετη μου εστιν τοτε αν απωλομην εν τη ταπεινωσει μου |
93 Non mi scorderò in eterno delle tue giustificazioni, perché per esse mi desti vita. | 93 εις τον αιωνα ου μη επιλαθωμαι των δικαιωματων σου οτι εν αυτοις εζησας με κυριε |
94 Tuo son io, salvami tu: perocché avidamente ho cercato le tue giustificazioni. | 94 σος ειμι εγω σωσον με οτι τα δικαιωματα σου εξεζητησα |
95 Mi preser di mira i peccatori per ruinarmi: mi studiai di intendere i tuoi insegnamenti. | 95 εμε υπεμειναν αμαρτωλοι του απολεσαι με τα μαρτυρια σου συνηκα |
96 Vidi il termine di ogni cosa perfetta: oltre ogni termine si estende il tuo comandamento. | 96 πασης συντελειας ειδον περας πλατεια η εντολη σου σφοδρα |
97 MEM. Quanto cara è a me la tua legge, o Signore! Ella è tutto quanto il giorno la mia meditazione. | 97 ιγ# μημ ως ηγαπησα τον νομον σου κυριε ολην την ημεραν μελετη μου εστιν |
98 Col tuo comandamento mi facesti prudente più de' miei nemici: perché io lo ho davanti in eterno. | 98 υπερ τους εχθρους μου εσοφισας με την εντολην σου οτι εις τον αιωνα μοι εστιν |
99 Ho capito più io, che tutti quelli, che mi istruivano: perché i tuoi comandamenti sono la mia meditazione. | 99 υπερ παντας τους διδασκοντας με συνηκα οτι τα μαρτυρια σου μελετη μου εστιν |
100 Ho capito più che gli anziani, perché sono andato investigando i tuoi comandamenti. | 100 υπερ πρεσβυτερους συνηκα οτι τας εντολας σου εξεζητησα |
101 Da ogni cattiva strada tenni in dietro i miei passi per osservare i tuoi precetti. | 101 εκ πασης οδου πονηρας εκωλυσα τους ποδας μου οπως αν φυλαξω τους λογους σου |
102 Non declinai da' tuoi giudizj, perché tu mi hai data una legge. | 102 απο των κριματων σου ουκ εξεκλινα οτι συ ενομοθετησας μοι |
103 Quanto son dolci alle mie fauci le tue parole! più che non è il miele alla mia bocca. | 103 ως γλυκεα τω λαρυγγι μου τα λογια σου υπερ μελι και κηριον τω στοματι μου |
104 Da' tuoi comandamenti feci acquisto di scienza: per questo ho in odio qualunque via d'iniquità. | 104 απο των εντολων σου συνηκα δια τουτο εμισησα πασαν οδον αδικιας οτι συ ενομοθετησας μοι |
105 NUN. Lucerna a' miei passi ell'è la tua parola, e luce a' miei sentieri. | 105 ιδ# νουν λυχνος τοις ποσιν μου ο λογος σου και φως ταις τριβοις μου |
106 Giurai, e determinai di osservare i giudizj di tua giustizia. | 106 ομωμοκα και εστησα του φυλαξασθαι τα κριματα της δικαιοσυνης σου |
107 Io son umiliato per ogni parte, o Signore: dammi vita secondo la tua parola. | 107 εταπεινωθην εως σφοδρα κυριε ζησον με κατα τον λογον σου |
108 Sian graditi a te, o Signore, i volontarj sagrifizj della mia bocca: e insegnami i tuoi giudizj. | 108 τα εκουσια του στοματος μου ευδοκησον δη κυριε και τα κριματα σου διδαξον με |
109 Porto sempre l'anima mia nelle mie mani: e non mi sono scordato della tua legge. | 109 η ψυχη μου εν ταις χερσιν μου δια παντος και του νομου σου ουκ επελαθομην |
110 I peccatori mi tesero il laccio: ma io non uscii della strada de' tuoi precetti. | 110 εθεντο αμαρτωλοι παγιδα μοι και εκ των εντολων σου ουκ επλανηθην |
111 Per mia eterna eredità feci acquisto de' tuoi insegnamenti: perché, essi sono il gaudio del cuor mio. | 111 εκληρονομησα τα μαρτυρια σου εις τον αιωνα οτι αγαλλιαμα της καρδιας μου εισιν |
112 Inchinai il mio cuore ad eseguire eternamente le tue giustificazioni per amore della retribuzione. | 112 εκλινα την καρδιαν μου του ποιησαι τα δικαιωματα σου εις τον αιωνα δι' ανταμειψιν |
113 SAMECH. Ho odiato gli iniqui, ed ho amata la tua legge. | 113 ιε# σαμχ παρανομους εμισησα και τον νομον σου ηγαπησα |
114 Tu se' mio aiuto, e mia difesa: e nella tua parola ho grandemente sperato. | 114 βοηθος μου και αντιλημπτωρ μου ει συ εις τον λογον σου επηλπισα |
115 Ritiratevi da me voi maligni: e io studierò attentamente i comandamenti del mio Dio. | 115 εκκλινατε απ' εμου πονηρευομενοι και εξερευνησω τας εντολας του θεου μου |
116 Sostentami secondo la tua parola, e fa ch'io viva; e non permettere, che nella mia espettazione io resti deluso. | 116 αντιλαβου μου κατα το λογιον σου και ζησομαι και μη καταισχυνης με απο της προσδοκιας μου |
117 Aiutami, e sarò salvo, e mediterò sempre le tue giustificazioni. | 117 βοηθησον μοι και σωθησομαι και μελετησω εν τοις δικαιωμασιν σου δια παντος |
118 Tu hai disprezzati tutti coloro, che declinano da' tuoi gindizj: perché ingiusto è il loro pensiero. | 118 εξουδενωσας παντας τους αποστατουντας απο των δικαιωματων σου οτι αδικον το ενθυμημα αυτων |
119 Prevaricatori riputai tutti i peccatori della terra: perché amai i tuoi insegnamenti. | 119 παραβαινοντας ελογισαμην παντας τους αμαρτωλους της γης δια τουτο ηγαπησα τα μαρτυρια σου δια παντος |
120 Inchioda col tue timore le carni mie: perocché ho temuti i tuoi giudizi. | 120 καθηλωσον εκ του φοβου σου τας σαρκας μου απο γαρ των κριματων σου εφοβηθην |
121 AIN. Ho esercitata la rettitudine, e la giustizia: non darmi in potere de' miei calunniatori. | 121 ιv# αιν εποιησα κριμα και δικαιοσυνην μη παραδως με τοις αδικουσιν με |
122 Aiuta al bene il tuo servo: non mi opprimano colle calunnie i superbi. | 122 εκδεξαι τον δουλον σου εις αγαθον μη συκοφαντησατωσαν με υπερηφανοι |
123 Gli occhi miei si sono stancati nella espettazione della tua salute, e delle parole di tua giustizia. | 123 οι οφθαλμοι μου εξελιπον εις το σωτηριον σου και εις το λογιον της δικαιοσυνης σου |
124 Tratta il tuo servo secondo la tua misericordia, e insegnami le tue giustificazioni. | 124 ποιησον μετα του δουλου σου κατα το ελεος σου και τα δικαιωματα σου διδαξον με |
125 Tuo servo son io: dammi intelletto, affinchè intenda i tuoi precetti. | 125 δουλος σου ειμι εγω συνετισον με και γνωσομαι τα μαρτυρια σου |
126 Egli è tempo di operare, o Signore: eglino han rovinata la tua legge. | 126 καιρος του ποιησαι τω κυριω διεσκεδασαν τον νομον σου |
127 Per questo io ho amati i tuoi comandamenti più che l'oro, e i topazi. | 127 δια τουτο ηγαπησα τας εντολας σου υπερ χρυσιον και τοπαζιον |
128 Per questo io mi incamminai all'osservanza di tutti i tuoi comandamenti, ed ebbi in odio tutte le vie d'iniquità. | 128 δια τουτο προς πασας τας εντολας σου κατωρθουμην πασαν οδον αδικον εμισησα |
129 PHE. Mirabil cosa ell'è In tua legge: per questo ne ha fatto diligente studio l'anima mia. | 129 ιζ# φη θαυμαστα τα μαρτυρια σου δια τουτο εξηρευνησεν αυτα η ψυχη μου |
130 La sposizione di tue parole illumina, e da intelletto ai piccoli. | 130 η δηλωσις των λογων σου φωτιει και συνετιει νηπιους |
131 Apersi mia bocca, e a me trassi lo spirito, perché anelava a' tuoi comandamenti. | 131 το στομα μου ηνοιξα και ειλκυσα πνευμα οτι τας εντολας σου επεποθουν |
132 Volgi a me gli occhi, ed abbi pietà di me, come tu suoli di que', che amano il nome tuo. | 132 επιβλεψον επ' εμε και ελεησον με κατα το κριμα των αγαπωντων το ονομα σου |
133 Indirizza i miei passi secondo la tua parola, e veruna ingiustizia non regni in me. | 133 τα διαβηματα μου κατευθυνον κατα το λογιον σου και μη κατακυριευσατω μου πασα ανομια |
134 Liberami dalle calunnie degi uomini, affinchè io osservi i tuoi precetti. | 134 λυτρωσαι με απο συκοφαντιας ανθρωπων και φυλαξω τας εντολας σου |
135 Fa risplendere sopra il tuo servo la luce della tua faccia, e insegnami le tue giustificazioni. | 135 το προσωπον σου επιφανον επι τον δουλον σου και διδαξον με τα δικαιωματα σου |
136 Rivi di lagrime hanno spano i miei occhi: perché non hanno osservata, la tua legge. | 136 διεξοδους υδατων κατεβησαν οι οφθαλμοι μου επει ουκ εφυλαξαν τον νομον σου |
137 SADE. Giusto se' tu, o Signore, e retti sono i tuoi giudizj. | 137 ιη# σαδη δικαιος ει κυριε και ευθης η κρισις σου |
138 Tu strettamente comandasti la giustizia, e la tua verità ne' tuoi precetti. | 138 ενετειλω δικαιοσυνην τα μαρτυρια σου και αληθειαν σφοδρα |
139 Il mio zelo mi consumò, perché i miei nemici si sono scordati di tue parole. | 139 εξετηξεν με ο ζηλος του οικου σου οτι επελαθοντο των λογων σου οι εχθροι μου |
140 La tua parola è grandemente infiammata, e il tuo servo la amò. | 140 πεπυρωμενον το λογιον σου σφοδρα και ο δουλος σου ηγαπησεν αυτο |
141 Piccolo son io, ed abbietto: dì tue giustificazioni non mi scordar. | 141 νεωτερος ειμι εγω και εξουδενωμενος τα δικαιωματα σου ουκ επελαθομην |
142 La tua giustizia è giustizia eterna, e la tua legge è verità. | 142 η δικαιοσυνη σου δικαιοσυνη εις τον αιωνα και ο νομος σου αληθεια |
143 Mi sorpresero le tribolazioni, e gli affanni: i tuoi precetti sono, la mia meditazione. | 143 θλιψις και αναγκη ευροσαν με αι εντολαι σου μελετη μου |
144 Equità eterna sono le tue testimonianze: dammi intelligenza, affinchè io abbia vita. | 144 δικαιοσυνη τα μαρτυρια σου εις τον αιωνα συνετισον με και ζησομαι |
145 COPH. Gridai con tutto il mio cuore: esaudiscimi o Signore: fa ch'io cerchi le tue giustificazioni. | 145 ιθ# κωφ εκεκραξα εν ολη καρδια μου επακουσον μου κυριε τα δικαιωματα σου εκζητησω |
146 Gridai a te: dammi salute: affinchè osservi i tuoi precetti. | 146 εκεκραξα σε σωσον με και φυλαξω τα μαρτυρια σου |
147 Prevenni il mattino, e alzai le mie grida: perché nelle tue parole posi grande speranza. | 147 προεφθασα εν αωρια και εκεκραξα εις τους λογους σου επηλπισα |
148 Prima del mattino a te si volsero gli occhi miei per meditar la tua legge. | 148 προεφθασαν οι οφθαλμοι μου προς ορθρον του μελεταν τα λογια σου |
149 Secondo la tua misericordia odi, o Signore, la mia voce: e secondo la tua promessa dammi la vita. | 149 της φωνης μου ακουσον κυριε κατα το ελεος σου κατα το κριμα σου ζησον με |
150 Si sono accostati i miei persecutori all'iniquità, e si son dilungati dalla tua legge | 150 προσηγγισαν οι καταδιωκοντες με ανομια απο δε του νομου σου εμακρυνθησαν |
151 Tu stai dappresso, o Signore, e tutte le vie tue son verità. | 151 εγγυς ει συ κυριε και πασαι αι εντολαι σου αληθεια |
152 Fin da principio io conobbi, che i tuoi precetti gli hai tu stabiliti per tutta l'eternità. | 152 κατ' αρχας εγνων εκ των μαρτυριων σου οτι εις τον αιωνα εθεμελιωσας αυτα |
153 RES. Mira la mia umiliazione, e liberami: perocché non mi sono scordata della tua legge. | 153 κ# ρης ιδε την ταπεινωσιν μου και εξελου με οτι τον νομον σου ουκ επελαθομην |
154 Giudica la mia causa, e riscattami: per riguardo alla tua parola rendi a me vita. | 154 κρινον την κρισιν μου και λυτρωσαι με δια τον λογον σου ζησον με |
155 La salute è lungi da' peccatori: perché non hanno ricercato le tue giustificazioni. | 155 μακραν απο αμαρτωλων σωτηρια οτι τα δικαιωματα σου ουκ εξεζητησαν |
156 Le tue misericordie son molte o Signore: dammi vita secondo la tua parola. | 156 οι οικτιρμοι σου πολλοι κυριε κατα το κριμα σου ζησον με |
157 Molti son quelli, che mi perseguitano, e mi affliggono: da' comandamenti tuoi non ho deviato. | 157 πολλοι οι εκδιωκοντες με και εκθλιβοντες με εκ των μαρτυριων σου ουκ εξεκλινα |
158 Vidi i prevaricatori, e mi consumava di pena: perché non hanno osservate le tue parole. | 158 ειδον ασυνθετουντας και εξετηκομην οτι τα λογια σου ουκ εφυλαξαντο |
159 Mira, o Signore, com' io ho amati i tuoi precetti: per tua misericordia dammi la vita. | 159 ιδε οτι τας εντολας σου ηγαπησα κυριε εν τω ελεει σου ζησον με |
160 Il principio di tue parole è verità: i giudizj di tua giustizia sono in eterno. | 160 αρχη των λογων σου αληθεια και εις τον αιωνα παντα τα κριματα της δικαιοσυνης σου |
161 SIN. I principi mi han perseguitato senza ragione: ma il mio cuore temette le tue parole. | 161 κα# σεν αρχοντες κατεδιωξαν με δωρεαν και απο των λογων σου εδειλιασεν η καρδια μου |
162 Mi goderò io sopra le tue parole, come chi abbia fatto acquisto di molta preda. | 162 αγαλλιασομαι εγω επι τα λογια σου ως ο ευρισκων σκυλα πολλα |
163 Ho avuta in odio, e in abbominazione l'iniquità, ed ho amata la tua legge. | 163 αδικιαν εμισησα και εβδελυξαμην τον δε νομον σου ηγαπησα |
164 Sette volte al giorno ho a te dato laude sopra i giudizj di tua giustìzia. | 164 επτακις της ημερας ηνεσα σοι επι τα κριματα της δικαιοσυνης σου |
165 Pace molta per quelli, che amano la tua legge: e inciampo per essi non è. | 165 ειρηνη πολλη τοις αγαπωσιν τον νομον σου και ουκ εστιν αυτοις σκανδαλον |
166 Io aspettava, o Signore, la salute, che vien da te, e amai i tuoi comandamenti. | 166 προσεδοκων το σωτηριον σου κυριε και τας εντολας σου ηγαπησα |
167 L'anima mia ha osservati i tuoi precetti, e gli ha amati ardentemente. | 167 εφυλαξεν η ψυχη μου τα μαρτυρια σου και ηγαπησεν αυτα σφοδρα |
168 Ho osservato i tuoi comandamenti, e le tue testimonianze: perché tutti i miei andamenti sono sotto degli occhi tuoi. | 168 εφυλαξα τας εντολας σου και τα μαρτυρια σου οτι πασαι αι οδοι μου εναντιον σου κυριε |
169 TAU. Abbia accesso al tuo cospetto la mia preghiera, o Signore: secondo la tua parola dammi intelligenza. | 169 κβ# θαυ εγγισατω η δεησις μου ενωπιον σου κυριε κατα το λογιον σου συνετισον με |
170 Penetrino le mie suppliche al tuo cospetto: liberami secondo la tua parola. | 170 εισελθοι το αξιωμα μου ενωπιον σου κατα το λογιον σου ρυσαι με |
171 Canteranno le labbra mie inno di laude quando mi avrai tu insegnate le tue giustificazioni. | 171 εξερευξαιντο τα χειλη μου υμνον οταν διδαξης με τα δικαιωματα σου |
172 La mia lingua annunzierà la tua parola: perocché tutti i tuoi precetti sono equità. | 172 φθεγξαιτο η γλωσσα μου το λογιον σου οτι πασαι αι εντολαι σου δικαιοσυνη |
173 Stendasi la tua mano a salvarmi: perocché io preelessi i tuoi comandamenti. | 173 γενεσθω η χειρ σου του σωσαι με οτι τας εντολας σου ηρετισαμην |
174 L'anima mia, o Signore, ha desiderata la salute, che vien da te: e mia meditazione ell'è la tua legge. | 174 επεποθησα το σωτηριον σου κυριε και ο νομος σου μελετη μου εστιν |
175 Viv'erà l'anima mia, e te loderà: e i tuoi giudizj saranno mio aiuto. | 175 ζησεται η ψυχη μου και αινεσει σε και τα κριματα σου βοηθησει μοι |
176 Andai errando qual pecora traviata: cerca il tuo servo, perchè io non mi sono scordato de' tuoi comandamenti. | 176 επλανηθην ως προβατον απολωλος ζητησον τον δουλον σου οτι τας εντολας σου ουκ επελαθομην |