Salmi 18
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA RICCIOTTI |
---|---|
1 Magistro chori. David, servi Domini, qui locutus est ad Dominum verba huius cantici, quando Dominus eum liberaverat e potestate omnium inimicorum suorum | 1 - Al corifeo. Salmo di David. |
2 et e manu Saul. Dixit igitur: Diligam te, Domine, fortitudo mea. | 2 I cieli narrano la gloria di Dio, e le opere delle sue mani annunzia il firmamento. |
3 Domine, firmamentum meum et refugium meum et liberator meus; Deus meus, adiutor meus, et sperabo in eum; protector meus et cornu salutis meae et susceptor meus. | 3 Un giorno getta all'altro la parola, e una notte trasmette all'altra la notizia. |
4 Laudabilem invocabo Dominum, et ab inimicis meis salvus ero. | 4 Non son parole, nè discorsi, di cui non s'intenda la voce! |
5 Circumdederunt me fluctus mortis, et torrentes Belial conturbaverunt me; | 5 [Ma] per tutta la terra si spande il loro suono, e sino ai confini del mondo le parole loro. |
6 funes inferni circumdederunt me, praeoccupaverunt me laquei mortis. | 6 Nel sole ha posto il suo padiglione, ed esso, come sposo ch'esce dal suo talamo, come un eroe, si lancia esultante a correr la sua via. |
7 In tribulatione mea invocavi Dominum et ad Deum meum clamavi; exaudivit de templo suo vocem meam, et clamor meus in conspectu eius introivit in aures eius. | 7 Da un estremo del cielo è la sua partenza, e il suo termine sino all'[altro] estremo di esso, nè v' è chi si nasconde al suo calore. |
8 Commota est et contremuit terra; fundamenta montium concussa sunt et commota sunt, quoniam iratus est. | 8 La legge del Signore è senza macchia, rifà le anime. La testimonianza del Signore è sicura, dà sapienza ai pargoletti. |
9 Ascendit fumus de naribus eius, et ignis de ore eius devorans; carbones succensi processerunt ab eo. | 9 I decreti del Signore son retti, allietano il cuore. Il precetto del Signore è nitido, dà lume agli occhi. |
10 Inclinavit caelos et descendit, et caligo sub pedibus eius. | 10 Il timor del Signore è santo, sussiste in eterno. I giudizi del Signore son veraci, giustificati in se stessi. |
11 Et ascendit super cherub et volavit, ferebatur super pennas ventorum. | 11 Più desiderabili son dell'oroe di gran gemma preziosa, e più dolci del miele e del favo [stillante]. |
12 Et posuit tenebras latibulum suum, in circuitu eius tabernaculum eius, tenebrosa aqua, nubes aeris. | 12 Il tuo servo [n'è ammonito e] gli osserva: ad osservarli v'è ricompensa grande! |
13 Prae fulgore in conspectu eius nubes transierunt, grando et carbones ignis. | 13 [Ma] i falli [propri] chi li conosce? dagli occulti a me mondami tu. |
14 Et intonuit de caelo Dominus, et Altissimus dedit vocem suam: grando et carbones ignis. | 14 E dalle temerità tu guarda il tuo servo: se non avran dominato su me, sarò allora senza macchia, e puroda grave delitto. |
15 Et misit sagittas suas et dissipavit eos, fulgura iecit et conturbavit eos. | 15 Siano accette le parole della mia boccae i sentimenti del mio cuore al tuo cospetto, sempre! O Signore, aiuto mio e mio redentore! |
16 Et apparuerunt fontes aquarum, et revelata sunt fundamenta orbis terrarum ab increpatione tua, Domine, ab inspiratione spiritus irae tuae. | |
17 Misit de summo et accepit me et assumpsit me de aquis multis; | |
18 eripuit me de inimicis meis fortissimis et ab his, qui oderunt me, quoniam confortati sunt super me. | |
19 Oppugnaverunt me in die afflictionis meae, et factus est Dominus fulcimentum meum; | |
20 et eduxit me in latitudinem, salvum me fecit, quoniam voluit me. | |
21 Et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum puritatem manuum mearum reddet mihi, | |
22 quia custodivi vias Domini nec impie recessi a Deo meo. | |
23 Quoniam omnia iudicia eius in conspectu meo, et iustitias eius non reppuli a me; | |
24 et fui immaculatus cum eo et observavi me ab iniquitate. | |
25 Et retribuit mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum puritatem manuum mearum in conspectu oculorum eius. | |
26 Cum sancto sanctus eris et cum viro innocente innocens eris | |
27 et cum electo electus eris et cum perverso callidus eris. | |
28 Quoniam tu populum humilem salvum facies et oculos superborum humiliabis. | |
29 Quoniam tu accendis lucernam meam, Domine; Deus meus illuminat tenebras meas. | |
30 Quoniam in te aggrediar hostium turmas et in Deo meo transiliam murum. | |
31 Deus, impolluta via eius, eloquia Domini igne examinata; protector est omnium sperantium in se. | |
32 Quoniam quis Deus praeter Dominum? Aut quae munitio praeter Deum nostrum? | |
33 Deus, qui praecinxit me virtute et posuit immaculatam viam meam; | |
34 qui perfecit pedes meos tamquam cervorum et super excelsa statuit me; | |
35 qui docet manus meas ad proelium, et tendunt arcum aereum brachia mea. | |
36 Et dedisti mihi scutum salutis tuae, et dextera tua suscepit me, et exauditio tua magnificavit me. | |
37 Dilatasti gressus meos subtus me, et non sunt infirmata vestigia mea. | |
38 Persequebar inimicos meos et comprehendebam illos et non convertebar, donec deficerent. | |
39 Confringebam illos, nec poterant stare, cadebant subtus pedes meos. | |
40 Et praecinxisti me virtute ad bellum et supplantasti insurgentes in me subtus me. | |
41 Et inimicos meos dedisti mihi dorsum et odientes me disperdidisti. | |
42 Clamaverunt, nec erat qui salvos faceret, ad Dominum, nec exaudivit eos. | |
43 Et comminui eos ut pulverem ante faciem venti, ut lutum platearum contrivi eos. | |
44 Eripuisti me de contradictionibus populi, constituisti me in caput gentium. Populus, quem non cognovi, servivit mihi, | |
45 in auditu auris oboedivit mihi. Filii alieni blanditi sunt mihi, | |
46 filii alieni inveterati sunt, contremuerunt in abditis suis. | |
47 Vivit Dominus, et benedictus Adiutor meus, et exaltetur Deus salutis meae. | |
48 Deus, qui das vindictas mihi et subdis populos sub me, liberator meus de inimicis meis iracundis; | |
49 et ab insurgentibus in me exaltas me, a viro iniquo eripis me. | |
50 Propterea confitebor tibi in nationibus, Domine, et nomini tuo psalmum dicam, | |
51 magnificans salutes regis sui et faciens misericordiam christo suo David et semini eius usque in saeculum. |