Salmi 18
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | DIODATI |
---|---|
1 Magistro chori. David, servi Domini, qui locutus est ad Dominum verba huius cantici, quando Dominus eum liberaverat e potestate omnium inimicorum suorum | 1 Salmo di Davide, servitor del Signore, il qual pronunzio’ le parole di questo cantico al Signore, nel giorno che il Signore l’ebbe riscosso dalla mano di tutti I suoi nemici, e dalla mano di Saulle; dato al capo de’ Musici. Egli adunque disse: O SIGNORE, mia forza, io ti amerò affettuosamente. |
2 et e manu Saul. Dixit igitur: Diligam te, Domine, fortitudo mea. | 2 Il Signore è la mia rocca, e la mia fortezza, e il mio liberatore, Il mio Dio, la mia rupe; io spererò in lui; Il mio scudo, e il corno della mia salute, il mio alto ricetto. |
3 Domine, firmamentum meum et refugium meum et liberator meus; Deus meus, adiutor meus, et sperabo in eum; protector meus et cornu salutis meae et susceptor meus. | 3 Io invocai il Signore, a cui si deve ogni lode; E fui salvato da’ miei nemici. |
4 Laudabilem invocabo Dominum, et ab inimicis meis salvus ero. | 4 Doglie di morte mi avevano circondato, E torrenti di scellerati mi avevano spaventato. |
5 Circumdederunt me fluctus mortis, et torrentes Belial conturbaverunt me; | 5 Legami di sepolcro mi avevano intorniato, Lacci di morte mi avevano incontrato. |
6 funes inferni circumdederunt me, praeoccupaverunt me laquei mortis. | 6 Nella mia distretta io invocai il Signore, E gridai all’Iddio mio; Ed egli udì la mia voce dal suo Tempio, E il mio grido pervenne davanti a lui a’ suoi orecchi. |
7 In tribulatione mea invocavi Dominum et ad Deum meum clamavi; exaudivit de templo suo vocem meam, et clamor meus in conspectu eius introivit in aures eius. | 7 Allora la terra fu scossa, e tremò; E i fondamenti de’ monti furono smossi E scrollati; perciocchè egli era acceso nell’ira. |
8 Commota est et contremuit terra; fundamenta montium concussa sunt et commota sunt, quoniam iratus est. | 8 Un fumo gli saliva per le nari, Ed un fuoco consumante per la bocca; Da lui procedevano brace accese. |
9 Ascendit fumus de naribus eius, et ignis de ore eius devorans; carbones succensi processerunt ab eo. | 9 Ed egli abbassò i cieli, e discese; E vi era una caligine sotto a’ suoi piedi. |
10 Inclinavit caelos et descendit, et caligo sub pedibus eius. | 10 E cavalcava sopra Cherubini, e volava; Ed era portato a volo sopra l’ale del vento. |
11 Et ascendit super cherub et volavit, ferebatur super pennas ventorum. | 11 Egli aveva poste delle tenebre per suo nascondimento; Egli avea d’intorno a sè il suo padiglione, Oscurità d’acque, nubi dell’aria. |
12 Et posuit tenebras latibulum suum, in circuitu eius tabernaculum eius, tenebrosa aqua, nubes aeris. | 12 Le sue nubi si dileguarono per lo splendore che scoppiava davanti a lui, Con gragnuola e brace accese. |
13 Prae fulgore in conspectu eius nubes transierunt, grando et carbones ignis. | 13 E il Signore tuonò nel cielo, E l’Altissimo diede fuori la sua voce, Con gragnuola e brace accese. |
14 Et intonuit de caelo Dominus, et Altissimus dedit vocem suam: grando et carbones ignis. | 14 Ed avventò le sue saette, e disperse coloro; Egli lanciò folgori, e li mise in rotta. |
15 Et misit sagittas suas et dissipavit eos, fulgura iecit et conturbavit eos. | 15 E per lo tuo sgridare, o Signore, E per lo soffiar del vento delle tue nari, I canali delle acque apparvero, E i fondamenti del mondo furono scoperti. |
16 Et apparuerunt fontes aquarum, et revelata sunt fundamenta orbis terrarum ab increpatione tua, Domine, ab inspiratione spiritus irae tuae. | 16 Egli da alto distese la mano e mi prese, E mi trasse, fuori di grandi acque. |
17 Misit de summo et accepit me et assumpsit me de aquis multis; | 17 Egli mi riscosse dal mio potente nemico, E da quelli che mi odiavano; perciocchè erano più forti di me. |
18 eripuit me de inimicis meis fortissimis et ab his, qui oderunt me, quoniam confortati sunt super me. | 18 Essi erano venuti incontro a me nel giorno della mia calamità; Ma il Signore fu il mio sostegno; |
19 Oppugnaverunt me in die afflictionis meae, et factus est Dominus fulcimentum meum; | 19 E mi trasse fuori al largo; Egli mi liberò, perciocchè egli mi gradisce |
20 et eduxit me in latitudinem, salvum me fecit, quoniam voluit me. | 20 Il Signore mi ha fatta retribuzione secondo la mia giustizia; Egli mi ha renduto secondo la purità delle mie mani; |
21 Et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum puritatem manuum mearum reddet mihi, | 21 Perciocchè io ho osservate le vie del Signore, E non mi sono empiamente rivolto dall’Iddio mio; |
22 quia custodivi vias Domini nec impie recessi a Deo meo. | 22 Perciocchè io ho tenute davanti a me tutte le sue leggi, E non ho rimossi d’innanzi a me i suoi statuti. |
23 Quoniam omnia iudicia eius in conspectu meo, et iustitias eius non reppuli a me; | 23 E sono stato intiero inverso lui, E mi son guardato dalla mia iniquità. |
24 et fui immaculatus cum eo et observavi me ab iniquitate. | 24 E il Signore mi ha renduto secondo la mia giustizia, Secondo la purità delle mie mani nel suo cospetto. |
25 Et retribuit mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum puritatem manuum mearum in conspectu oculorum eius. | 25 Tu ti mostri pietoso inverso l’uomo pio, Intiero inverso l’uomo intiero. |
26 Cum sancto sanctus eris et cum viro innocente innocens eris | 26 Tu ti mostri puro col puro, E procedi ritrosamente col perverso; |
27 et cum electo electus eris et cum perverso callidus eris. | 27 Perciocchè tu sei quel che salvi la gente afflitta, Ed abbassi gli occhi altieri; |
28 Quoniam tu populum humilem salvum facies et oculos superborum humiliabis. | 28 Perciocchè tu sei quel che fai risplendere la mia lampana; Il Signore Iddio mio allumina le mie tenebre; |
29 Quoniam tu accendis lucernam meam, Domine; Deus meus illuminat tenebras meas. | 29 Perciocchè per la tua virtù io rompo tutta una schiera; E per la virtù dell’Iddio mio salgo sopra il muro. |
30 Quoniam in te aggrediar hostium turmas et in Deo meo transiliam murum. | 30 La via di Dio è intiera; La parola del Signore è purgata col fuoco; Egli è lo scudo di tutti coloro che sperano in lui. |
31 Deus, impolluta via eius, eloquia Domini igne examinata; protector est omnium sperantium in se. | 31 Perciocchè chi è Dio, fuor che il Signore? E chi è Rocca, fuor che l’Iddio nostro? |
32 Quoniam quis Deus praeter Dominum? Aut quae munitio praeter Deum nostrum? | 32 Iddio è quel che mi cinge di prodezza, E che ha appianata la mia via. |
33 Deus, qui praecinxit me virtute et posuit immaculatam viam meam; | 33 Egli rende i miei piedi simili a quelli delle cerve, E mi fa star ritto in su i miei alti luoghi. |
34 qui perfecit pedes meos tamquam cervorum et super excelsa statuit me; | 34 Egli ammaestra le mie mani alla battaglia; E colle mie braccia un arco di rame è rotto. |
35 qui docet manus meas ad proelium, et tendunt arcum aereum brachia mea. | 35 Tu mi hai ancora dato lo scudo della tua salvezza; E la tua destra mi ha sostenuto, E la tua benignità mi ha accresciuto. |
36 Et dedisti mihi scutum salutis tuae, et dextera tua suscepit me, et exauditio tua magnificavit me. | 36 Tu hai allargati i miei passi sotto di me; E le mie calcagna non son vacillate. |
37 Dilatasti gressus meos subtus me, et non sunt infirmata vestigia mea. | 37 Io ho perseguitati i miei nemici, e li ho aggiunti; E non me ne son tornato indietro, finchè non li abbia distrutti. |
38 Persequebar inimicos meos et comprehendebam illos et non convertebar, donec deficerent. | 38 Io li ho rotti, e non son potuti risorgere; Mi son caduti sotto i piedi. |
39 Confringebam illos, nec poterant stare, cadebant subtus pedes meos. | 39 E tu mi hai cinto di prodezza per la guerra; Ed hai abbattuti sotto di me quelli che si levavano contro a me. |
40 Et praecinxisti me virtute ad bellum et supplantasti insurgentes in me subtus me. | 40 Ed hai fatto voltar le spalle a’ miei nemici davanti a me; Ed io ho distrutti quelli che mi odiavano. |
41 Et inimicos meos dedisti mihi dorsum et odientes me disperdidisti. | 41 Essi gridarono, ma non vi fu chi li salvasse; Gridarono al Signore, ma egli non rispose loro. |
42 Clamaverunt, nec erat qui salvos faceret, ad Dominum, nec exaudivit eos. | 42 Ed io li ho tritati, come polvere esposta al vento; Io li ho spazzati via, come il fango delle strade. |
43 Et comminui eos ut pulverem ante faciem venti, ut lutum platearum contrivi eos. | 43 Tu mi hai scampato dalle brighe del popolo; Tu mi hai costituito capo di nazioni; Il popolo che io non conosceva mi è stato sottoposto. |
44 Eripuisti me de contradictionibus populi, constituisti me in caput gentium. Populus, quem non cognovi, servivit mihi, | 44 Al solo udir degli orecchi si son ridotti sotto la mia ubbidienza; Gli stranieri si sono infinti inverso me. |
45 in auditu auris oboedivit mihi. Filii alieni blanditi sunt mihi, | 45 Gli stranieri son divenuti fiacchi, Ed hanno tremato di paura, fin dentro a’ lor ripari. |
46 filii alieni inveterati sunt, contremuerunt in abditis suis. | 46 Viva il Signore, e benedetta sia la mia Rocca; E sia esaltato l’Iddio della mia salute; |
47 Vivit Dominus, et benedictus Adiutor meus, et exaltetur Deus salutis meae. | 47 Iddio che mi dà il modo di far le mie vendette, E che mi sottomette i popoli. |
48 Deus, qui das vindictas mihi et subdis populos sub me, liberator meus de inimicis meis iracundis; | 48 Che mi scampa da’ miei nemici, Ed anche mi solleva d’infra quelli che mi assaltano, E mi riscuote dall’uomo violento. |
49 et ab insurgentibus in me exaltas me, a viro iniquo eripis me. | 49 Perciò, o Signore, io ti celebrerò fra le genti, E salmeggerò al tuo Nome; |
50 Propterea confitebor tibi in nationibus, Domine, et nomini tuo psalmum dicam, | 50 Il quale rende magnifiche le vittorie del suo re, Ed usa benignità inverso Davide suo unto, E inverso la sua progenie in perpetuo |
51 magnificans salutes regis sui et faciens misericordiam christo suo David et semini eius usque in saeculum. |