Salmi 109

¹ Magistro chori. David. Psalmus.
Deus laudis meae, ne tacueris,

² quia os peccatoris et os dolosi super me apertum est.
Locuti sunt adversum me lingua dolosa

³ et sermonibus odii circumdederunt me
et expugnaverunt me gratis.

⁴ Pro dilectione mea adversabantur mihi;
ego autem orabam.

⁵ Et posuerunt adversum me mala pro bonis
et odium pro dilectione mea.

⁶ Constitue super eum peccatorem,
et adversarius stet a dextris eius.

⁷ Cum iudicatur, exeat condemnatus,
et oratio eius fiat in peccatum.

⁸ Fiant dies eius pauci,
et ministerium eius accipiat alter.

⁹ Fiant filii eius orphani,
et uxor eius vidua.

¹⁰ Instabiles vagentur filii eius et mendicent
et eiciantur de ruinis suis. -

¹¹ Scrutetur fenerator omnem substantiam eius,
et diripiant alieni labores eius.

¹² Non sit qui praebeat illi misericordiam,
nec sit qui misereatur pupillis eius.

¹³ Fiant nati eius in interitum,
in generatione una deleatur nomen eorum.

¹⁴ In memoriam redeat iniquitas patrum eius in conspectu Domini,
et peccatum matris eius non deleatur.

¹⁵ Fiant contra Dominum semper,
et disperdat de terra memoriam eorum.

¹⁶ Pro eo quod non est recordatus facere misericordiam
et persecutus est hominem inopem et mendicum
et compunctum corde, ut mortificaret.

¹⁷ Et dilexit maledictionem: et veniat ei;
et noluit benedictionem: et elongetur ab eo.

¹⁸ Et induit maledictionem sicut vestimentum:
et intret sicut aqua in interiora eius,
et sicut oleum in ossa eius.

¹⁹ Fiat ei sicut indumentum, quo operitur,
et sicut zona, qua semper praecingitur.

²⁰ Haec retributio eorum, qui adversantur mihi apud Dominum,
et qui loquuntur mala adversus animam meam.

²¹ Et tu, Domine, Domine, fac mecum propter nomen tuum,
quia suavis est misericordia tua;
libera me,

²² quia egenus et pauper ego sum,
et cor meum vulneratum est intra me.

²³ Sicut umbra, cum declinat, pertransii,
excussus sum sicut locustae.

²⁴ Genua mea infirmata sunt ieiunio,
et caro mea contabuit absque oleo.

²⁵ Et ego factus sum opprobrium illis:
viderunt me et moverunt capita sua.

²⁶ Adiuva me, Domine Deus meus,
salvum me fac secundum misericordiam tuam.

²⁷ Et sciant quia manus tua haec:
tu, Domine, hoc fecisti.

²⁸ Maledicant illi, et tu benedicas;
qui insurgunt in me, confundantur,
servus autem tuus laetabitur.

²⁹ Induantur, qui detrahunt mihi, pudore
et operiantur sicut diploide confusione sua.

³⁰ Confitebor Domino nimis in ore meo
et in medio multorum laudabo eum,

³¹ quia astitit a dextris pauperis,
ut salvam faceret a iudicantibus animam eius.