Salmi 49

¹ Magistro chori. Filiorum Core. Psalmus.

² Audite haec, omnes gentes;
auribus percipite, omnes, qui habitatis orbem:

³ quique humiles et viri nobiles,
simul in unum dives et pauper!

⁴ Os meum loquetur sapientiam,
et meditatio cordis mei prudentiam.

⁵ Inclinabo in parabolam aurem meam,
aperiam in psalterio aenigma meum.

⁶ Cur timebo in diebus malis,
cum iniquitas supplantantium circumdabit me?

⁷ Qui confidunt in virtute sua
et in multitudine divitiarum suarum gloriantur.

⁸ Etenim seipsum non redimet homo;
non dabit Deo propitiationem suam.

⁹ Nimium est pretium redemptionis animae eius:
ad ultimum deficiet,

¹⁰ ut vivat usque in finem nec videat interitum.

¹¹ Et videbit sapientes morientes;
simul insipiens et stultus peribunt
et relinquent alienis divitias suas.

¹² Sepulcra eorum domus illorum in aeternum;
tabernacula eorum in progeniem et progeniem,
etsi vocaverunt nominibus suis terras suas.

¹³ Et homo, cum sit in honore, non permanebit;
comparatus est iumentis, quae pereunt,
et similis factus est illis.

¹⁴ Haec via illorum, quorum fiducia in semetipsis,
et finis eorum, qui complacent in ore suo.

¹⁵ Sicut oves in inferno positi sunt,
mors depascet eos;
descendent praecipites ad sepulcrum,
et figura eorum erit in consumptionem:
infernus habitaculum eorum.

¹⁶ Verumtamen Deus redimet animam meam,
de manu inferi vere suscipiet me.

¹⁷ Ne timueris, cum dives factus fuerit homo,
et cum multiplicata fuerit gloria domus eius,

¹⁸ quoniam, cum interierit, non sumet omnia,
neque descendet cum eo gloria eius.

¹⁹ Cum animae suae in vita ipsius benedixerit:
“ Laudabunt te quod benefecisti tibi ”,

²⁰ tamen introibit ad progeniem patrum suorum,
qui in aeternum non videbunt lumen.

²¹ Homo, cum in honore esset, non intellexit;
comparatus est iumentis, quae pereunt,
et similis factus est illis.