Salmi 69

¹ Magistro chori. Secundum " Lilia... ". David.

² Salvum me fac, Deus,
quoniam venerunt aquae usque ad guttur meum.

³ Infixus sum in limo profundi, et non est substantia;
veni in profunda aquarum, et fluctus demersit me.

⁴ Laboravi clamans, raucae factae sunt fauces meae;
defecerunt oculi mei, dum spero in Deum meum.

⁵ Multiplicati sunt super capillos capitis mei,
qui oderunt me gratis.
Confortati sunt, qui persecuti sunt me inimici mei mendaces;
quae non rapui, tunc exsolvebam.

⁶ Deus, tu scis insipientiam meam,
et delicta mea a te non sunt abscondita.

⁷ Non erubescant in me, qui exspectant te,
Domine, Domine virtutum.
Non confundantur super me,
qui quaerunt te, Deus Israel.

⁸ Quoniam propter te sustinui opprobrium,
operuit confusio faciem meam;

⁹ extraneus factus sum fratribus meis
et peregrinus filiis matris meae.

¹⁰ Quoniam zelus domus tuae comedit me,
et opprobria exprobrantium tibi ceciderunt super me.

¹¹ Et flevi in ieiunio animam meam,
et factum est in opprobrium mihi.

¹² Et posui vestimentum meum cilicium,
et factus sum illis in parabolam.

¹³ Adversum me loquebantur, qui sedebant in porta,
et in me canebant, qui bibebant vinum.

¹⁴ Ego vero orationem meam ad te, Domine,
in tempore beneplaciti, Deus.
In multitudine misericordiae tuae exaudi me,
in veritate salutis tuae.

¹⁵ Eripe me de luto, ut non infigar,
eripiar ab iis, qui oderunt me,
et de profundis aquarum.

¹⁶ Non me demergat fluctus aquarum,
neque absorbeat me profundum,
neque urgeat super me puteus os suum.

¹⁷ Exaudi me, Domine, quoniam benigna est misericordia tua;
secundum multitudinem miserationum tuarum respice in me.

¹⁸ Et ne avertas faciem tuam a puero tuo;
quoniam tribulor, velociter exaudi me.

¹⁹ Accede ad animam meam, vindica eam,
propter inimicos meos redime me.

²⁰ Tu scis opprobrium meum
et confusionem meam et reverentiam meam. -
In conspectu tuo sunt omnes, qui tribulant me;

²¹ opprobrium contrivit cor meum, et elangui.
Et sustinui, qui simul contristaretur, et non fuit,
et qui consolaretur, et non inveni.

²² Et dederunt in escam meam fel
et in siti mea potaverunt me aceto.

²³ Fiat mensa eorum coram ipsis in laqueum
et in retributiones et in scandalum.

²⁴ Obscurentur oculi eorum, ne videant,
et lumbos eorum semper infirma.

²⁵ Effunde super eos iram tuam,
et furor irae tuae comprehendat eos.

²⁶ Fiat commoratio eorum deserta,
et in tabernaculis eorum non sit qui inhabitet.

²⁷ Quoniam, quem tu percussisti, persecuti sunt,
et super dolorem eius, quem vulnerasti, addiderunt.

²⁸ Appone iniquitatem super iniquitatem eorum,
et non veniant ad iustitiam tuam.

²⁹ Deleantur de libro viventium
et cum iustis non scribantur.

³⁰ Ego autem sum pauper et dolens;
salus tua, Deus, suscipit me.

³¹ Laudabo nomen Dei cum cantico
et magnificabo eum in laude.

³² Et placebit Domino super taurum,
super vitulum cornua producentem et ungulas.

³³ Videant humiles et laetentur;
quaerite Deum, et vivet cor vestrum,

³⁴ quoniam exaudivit pauperes Dominus
et vinctos suos non despexit.

³⁵ Laudent illum caeli et terra,
maria et omnia reptilia in eis.

³⁶ Quoniam Deus salvam faciet Sion
et aedificabit civitates Iudae;
et inhabitabunt ibi et possidebunt eam.

³⁷ Et semen servorum eius hereditabunt eam;
et, qui diligunt nomen eius, habitabunt in ea.