Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Salmi 18


font
NOVA VULGATALA SACRA BIBBIA
1 Magistro chori. David, servi Domini,
qui locutus est ad Dominum verba huius cantici,
quando Dominus eum liberaverat
e potestate omnium inimicorum suorum
1 Al maestro di coro. Del servo del Signore Davide, il quale pronunciò al Signore le parole di questo canto nel giorno in cui lo liberò dalla mano dei suoi nemici e dal potere degli inferi,
2 et e manu Saul. Dixit igitur:
Diligam te, Domine, fortitudo mea.
2 dicendo: Ti esalto, o Signore, mia forza,
3 Domine, firmamentum meum et refugium meum et liberator meus;
Deus meus, adiutor meus, et sperabo in eum;
protector meus et cornu salutis meae et susceptor meus.
3 Signore, mia roccia, mia fortezza, mio scampo; mio Dio, mia rupe di rifugio; mio scudo, potenza di mia salvezza,
4 Laudabilem invocabo Dominum,
et ab inimicis meis salvus ero.
4 degno di ogni lode. Ho invocato il Signore e sono salvo dai miei nemici.
5 Circumdederunt me fluctus mortis,
et torrentes Belial conturbaverunt me;
5 Flutti mortali mi circondarono, torrenti esiziali mi travolsero,
6 funes inferni circumdederunt me,
praeoccupaverunt me laquei mortis.
6 mi avvolsero vincoli infernali, mi avvinsero lacci di morte.
7 In tribulatione mea invocavi Dominum
et ad Deum meum clamavi;
exaudivit de templo suo vocem meam,
et clamor meus in conspectu eius introivit in aures eius.
7 Nella mia angoscia invocai il Signore, al mio Dio gridai aiuto; la mia voce udì dal suo tempio, giunse il mio grido alle sue orecchie.
8 Commota est et contremuit terra;
fundamenta montium concussa sunt
et commota sunt, quoniam iratus est.
8 Allora vacillò la terra e sussultò; le basi dei monti tremarono, vacillarono allo scoppio della sua ira.
9 Ascendit fumus de naribus eius,
et ignis de ore eius devorans;
carbones succensi processerunt ab eo.
9 Salì fumo dalle sue narici, fuoco divorante dalla sua bocca, carboni fiammeggianti dalla sua persona.
10 Inclinavit caelos et descendit,
et caligo sub pedibus eius.
10 Allora piegò i cieli e discese, con una nube sotto i suoi piedi;
11 Et ascendit super cherub et volavit,
ferebatur super pennas ventorum.
11 salì sopra un cherubino e volò, librandosi su ali spiegate.
12 Et posuit tenebras latibulum suum,
in circuitu eius tabernaculum eius,
tenebrosa aqua, nubes aeris.
12 Pose le tenebre quale velo all'intorno, fece sua tenda l'oscurità delle acque.
13 Prae fulgore in conspectu eius nubes transierunt,
grando et carbones ignis.
13 Dallo splendore della sua presenza si sprigionava grandine con carboni di fuoco.
14 Et intonuit de caelo Dominus,
et Altissimus dedit vocem suam:
grando et carbones ignis.
14 Il Signore tuonò dal cielo, l'Altissimo emise la sua voce;
15 Et misit sagittas suas et dissipavit eos,
fulgura iecit et conturbavit eos.
15 scagliò le sue frecce e li disperse, moltiplicò i suoi lampi e li sbaragliò.
16 Et apparuerunt fontes aquarum,
et revelata sunt fundamenta orbis terrarum
ab increpatione tua, Domine,
ab inspiratione spiritus irae tuae.
16 E apparvero le profondità del mare, si scoprirono le fondamenta del mondo, alla tua minaccia, o Signore, al soffio dell'alito delle tue narici.
17 Misit de summo et accepit me
et assumpsit me de aquis multis;
17 Stese la sua mano e mi prese, mi trasse fuori dalle acque profonde,
18 eripuit me de inimicis meis fortissimis
et ab his, qui oderunt me,
quoniam confortati sunt super me.
18 mi liberò dai miei nemici benché assai più potenti, da quelli che m'odiavano benché più forti di me.
19 Oppugnaverunt me in die afflictionis meae,
et factus est Dominus fulcimentum meum;
19 Mi affrontarono nel giorno della mia sventura, ma il Signore divenne per me un sostegno.
20 et eduxit me in latitudinem,
salvum me fecit, quoniam voluit me.
20 Mi fece uscire al largo, mi trasse in salvo poiché mi vuol bene.
21 Et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam
et secundum puritatem manuum mearum reddet mihi,
21 Mi ha trattato il Signore secondo la mia giustizia, secondo la purezza delle mie mani mi ha ripagato.
22 quia custodivi vias Domini
nec impie recessi a Deo meo.
22 Sì, ho osservato le vie del Signore e non mi sono allontanato dal mio Dio.
23 Quoniam omnia iudicia eius in conspectu meo,
et iustitias eius non reppuli a me;
23 Sì, tutte le sue leggi sono dinanzi a me, i suoi decreti non ho rimosso da me.
24 et fui immaculatus cum eo
et observavi me ab iniquitate.
24 Retto sono stato con lui e mi sono custodito da ogni mia colpa.
25 Et retribuit mihi Dominus secundum iustitiam meam
et secundum puritatem manuum mearum
in conspectu oculorum eius.
25 Il Signore mi ha ripagato secondo la mia giustizia, essendo pure le mie mani davanti ai suoi occhi.
26 Cum sancto sanctus eris
et cum viro innocente innocens eris
26 Con l'uomo pietoso ti fai pietoso, con l'uomo retto ti mostri retto,
27 et cum electo electus eris
et cum perverso callidus eris.
27 con chi è puro agisci da puro, con chi è perverso ti fai guardingo.
28 Quoniam tu populum humilem salvum facies
et oculos superborum humiliabis.
28 Sì, tu un popolo umile poni in salvo e occhi superbi esponi al disprezzo.
29 Quoniam tu accendis lucernam meam, Domine;
Deus meus illuminat tenebras meas.
29 Sì, tu sei la mia lucerna, o Signore, il mio Dio che dà luce alla mia oscurità.
30 Quoniam in te aggrediar hostium turmas
et in Deo meo transiliam murum.
30 Sì, con te sono pieno di forza quando vado all'assalto; con il mio Dio do la scalata a qualunque muraglia.
31 Deus, impolluta via eius,
eloquia Domini igne examinata;
protector est omnium sperantium in se.
31 La via di Dio è integra, la parola del Signore è sicura; uno scudo egli è per quanti si rifugiano in lui.
32 Quoniam quis Deus praeter Dominum?
Aut quae munitio praeter Deum nostrum?
32 Poiché chi è Dio all'infuori del Signore e chi è una rupe all'infuori del nostro Dio?
33 Deus, qui praecinxit me virtute
et posuit immaculatam viam meam;
33 Dio mi cinse di forza e rese piana la mia via,
34 qui perfecit pedes meos tamquam cervorum
et super excelsa statuit me;
34 rese i miei piedi come di cerve e sopra le alture mi fa stare sicuro;
35 qui docet manus meas ad proelium,
et tendunt arcum aereum brachia mea.
35 le mie mani addestrò alla guerra e le mie braccia a tirar l'arco di bronzo.
36 Et dedisti mihi scutum salutis tuae,
et dextera tua suscepit me,
et exauditio tua magnificavit me.
36 Hai dato a me il tuo scudo di salvezza; con la tua destra sei stato il mio sostegno moltiplicando su di me la tua benignità.
37 Dilatasti gressus meos subtus me,
et non sunt infirmata vestigia mea.
37 Hai fatto largo ai miei passi sotto di me e i miei talloni non hanno ceduto.
38 Persequebar inimicos meos et comprehendebam illos
et non convertebar, donec deficerent.
38 Inseguivo i miei nemici e li raggiungevo e non mi voltavo senz'averli annientati;
39 Confringebam illos, nec poterant stare,
cadebant subtus pedes meos.
39 li abbattevo e non potevano rialzarsi, essi cadevano sotto i miei piedi;
40 Et praecinxisti me virtute ad bellum
et supplantasti insurgentes in me subtus me.
40 mi cingevi di forza per la battaglia, sotto di me piegavi i miei avversari;
41 Et inimicos meos dedisti mihi dorsum
et odientes me disperdidisti.
41 ai miei nemici mi ponevi alle spalle, quanti mi odiavano io li sterminai.
42 Clamaverunt, nec erat qui salvos faceret,
ad Dominum, nec exaudivit eos.
42 Al loro grido d'aiuto nessuno rispose, gridarono al Signore e non li esaudì;
43 Et comminui eos ut pulverem ante faciem venti,
ut lutum platearum contrivi eos.
43 li disperdevo come polvere del suolo, come fango delle strade io li calpestavo.
44 Eripuisti me de contradictionibus populi,
constituisti me in caput gentium.
Populus, quem non cognovi, servivit mihi,
44 Da contese di popolo mi hai liberato, mi hai posto a capo delle nazioni. Popoli che non conoscevo sono diventati miei sudditi.
45 in auditu auris oboedivit mihi.
Filii alieni blanditi sunt mihi,
45 All'udir d'orecchio essi mi obbediscono, gli stranieri si inchinano davanti a me;
46 filii alieni inveterati sunt,
contremuerunt in abditis suis.
46 cadono esausti i popoli stranieri, escono trepidanti dai loro rifugi.
47 Vivit Dominus, et benedictus Adiutor meus,
et exaltetur Deus salutis meae.
47 Viva il Signore e benedetta la mia rupe, sia esaltato il Dio del mio soccorso,
48 Deus, qui das vindictas mihi
et subdis populos sub me,
liberator meus de inimicis meis iracundis;
48 il Dio che mi ha dato vittoria e sotto di me ha soggiogato i popoli.
49 et ab insurgentibus in me exaltas me,
a viro iniquo eripis me.
49 Mi ha liberato da rabbiosi nemici, mi ha esaltato sui miei avversari, mi ha sottratto a uomini violenti.
50 Propterea confitebor tibi in nationibus, Domine,
et nomini tuo psalmum dicam,
50 Per questo ti lodo, o Signore, fra i popoli, voglio celebrare con canto il tuo nome.
51 magnificans salutes regis sui
et faciens misericordiam christo suo
David et semini eius usque in saeculum.
51 Ha dato al suo re strepitose vittorie, ha usato misericordia con il suo consacrato, con Davide e la sua discendenza per sempre.