Salmi 104

¹ Benedic, anima mea, Domino.
Domine Deus meus, magnificatus es vehementer!
Maiestatem et decorem induisti,

² amictus lumine sicut vestimento.
Extendens caelum sicut velum,

³ qui exstruis in aquis cenacula tua.
Qui ponis nubem ascensum tuum,
qui ambulas super pennas ventorum.

⁴ Qui facis angelos tuos spiritus
et ministros tuos ignem urentem.

⁵ Qui fundasti terram super stabilitatem suam,
non inclinabitur in saeculum saeculi.

⁶ Abyssus sicut vestimentum operuit eam,
super montes stabant aquae.

⁷ Ab increpatione tua fugiunt,
a voce tonitrui tui formidant.

⁸ Ascendunt in montes et descendunt in valles,
in locum, quem statuisti eis.

⁹ Terminum posuisti, quem non transgredientur,
neque convertentur operire terram.

¹⁰ Qui emittis fontes in torrentes;
inter medium montium pertransibunt,

¹¹ potabunt omnes bestias agri,
exstinguent onagri sitim suam.

¹² Super ea volucres caeli habitabunt,
de medio ramorum dabunt voces.

¹³ Rigas montes de cenaculis tuis,
de fructu operum tuorum satias terram.

¹⁴ Producis fenum iumentis
et herbam servituti hominum,
educens panem de terra

¹⁵ et vinum, quod laetificat cor hominis;
exhilarans faciem in oleo,
panis autem cor hominis confirmat.

¹⁶ Saturabuntur ligna Domini
et cedri Libani, quas plantavit.

¹⁷ Illic passeres nidificabunt,
erodii domus in vertice earum.

¹⁸ Montes excelsi cervis,
petrae refugium hyracibus.

¹⁹ Fecit lunam ad tempora signanda,
sol cognovit occasum suum.

²⁰ Posuisti tenebras, et facta est nox:
in ipsa reptabunt omnes bestiae silvae,

²¹ catuli leonum rugientes, ut rapiant
et quaerant a Deo escam sibi.

²² Oritur sol, et congregantur
et in cubilibus suis recumbunt.

²³ Exit homo ad opus suum
et ad operationem suam usque ad vesperum.

²⁴ Quam multiplicata sunt opera tua, Domine!
Omnia in sapientia fecisti,
impleta est terra creatura tua.

²⁵ Hoc mare magnum et spatiosum et latum:
illic reptilia, quorum non est numerus,
animalia pusilla cum magnis;

²⁶ illic naves pertransibunt,
Leviathan, quem formasti ad ludendum cum eo.

²⁷ Omnia a te exspectant,
ut des illis escam in tempore suo.

²⁸ Dante te illis, colligent,
aperiente te manum tuam, implebuntur bonis.

²⁹ Avertente autem te faciem, turbabuntur;
auferes spiritum eorum, et deficient
et in pulverem suum revertentur.

³⁰ Emittes spiritum tuum, et creabuntur,
et renovabis faciem terrae.

³¹ Sit gloria Domini in saeculum;
laetetur Dominus in operibus suis.

³² Qui respicit terram et facit eam tremere,
qui tangit montes, et fumigant.

³³ Cantabo Domino in vita mea,
psallam Deo meo quamdiu sum.

³⁴ Iucundum sit ei eloquium meum,
ego vero delectabor in Domino.

³⁵ Deficiant peccatores a terra
et iniqui, ita ut non sint.
Benedic, anima mea, Domino.