Salmi 18
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA MARTINI |
---|---|
1 Magistro chori. David, servi Domini, qui locutus est ad Dominum verba huius cantici, quando Dominus eum liberaverat e potestate omnium inimicorum suorum | 1 Salmo di David. I Cielli narrano la gloria di Dio, e le opere delle mani di lui annunzia il firmamento. |
2 et e manu Saul. Dixit igitur: Diligam te, Domine, fortitudo mea. | 2 Il giorno al giorno fa noia questa parola, e la notte ne da cognizione alla notte. |
3 Domine, firmamentum meum et refugium meum et liberator meus; Deus meus, adiutor meus, et sperabo in eum; protector meus et cornu salutis meae et susceptor meus. | 3 Non havvi linguaggio, né favella, presso di cui intese non siano le loro voci. |
4 Laudabilem invocabo Dominum, et ab inimicis meis salvus ero. | 4 Il loro suono si è diffuso per tutta quanta la terra, e le loro parole sino a' confini della terra. |
5 Circumdederunt me fluctus mortis, et torrentes Belial conturbaverunt me; | 5 Ha posto nel sole il suo padiglione, e questi come uno sposo, che esce dalla stanza nuziale, Spunta fuor qual gigante a fornir sua carriera: |
6 funes inferni circumdederunt me, praeoccupaverunt me laquei mortis. | 6 Dall'una estremità del cielo si parte; E corre fino all'altra estremità di esso, e non havvi chi al calore di lui si nasconda. |
7 In tribulatione mea invocavi Dominum et ad Deum meum clamavi; exaudivit de templo suo vocem meam, et clamor meus in conspectu eius introivit in aures eius. | 7 La legge del Signore immacolata, che converte le anime: la testimonianza del Signore è fedele, e ai piccoli da saggezza. |
8 Commota est et contremuit terra; fundamenta montium concussa sunt et commota sunt, quoniam iratus est. | 8 I precetti del Signore sono retti, e rallegrano i cuori: il comandamento del Signore è lucente, e gli occhi rischiara. |
9 Ascendit fumus de naribus eius, et ignis de ore eius devorans; carbones succensi processerunt ab eo. | 9 Santo il timor del Signore, che sussiste per tutti i secoli: i giudizj del Signore son verità, giusti in se stessi. |
10 Inclinavit caelos et descendit, et caligo sub pedibus eius. | 10 Più desiderevoli che l'oro, e le pietre molto preziose, e dolci più del miele, e del favo di miele. |
11 Et ascendit super cherub et volavit, ferebatur super pennas ventorum. | 11 Imperocché il tuo servo diligentemente gli osserva, e grande è la mercede dell'osservarli. |
12 Et posuit tenebras latibulum suum, in circuitu eius tabernaculum eius, tenebrosa aqua, nubes aeris. | 12 Chi è che gli errori conosca? Mondami da' peccati, che a me sono occulti, |
13 Prae fulgore in conspectu eius nubes transierunt, grando et carbones ignis. | 13 E da' perversi uomini tienimi lontano. Se questi non prevarranno sopra di me, sarò allor senza macchia, e da delitto gravissimo sarò mondato. |
14 Et intonuit de caelo Dominus, et Altissimus dedit vocem suam: grando et carbones ignis. | 14 E a te accette saranno le parole della mia bocca, e la meditazione del cuor mio alla tua presenza in ogni tempo, O Signore, aiuto mio, e mio Redentore. |
15 Et misit sagittas suas et dissipavit eos, fulgura iecit et conturbavit eos. | |
16 Et apparuerunt fontes aquarum, et revelata sunt fundamenta orbis terrarum ab increpatione tua, Domine, ab inspiratione spiritus irae tuae. | |
17 Misit de summo et accepit me et assumpsit me de aquis multis; | |
18 eripuit me de inimicis meis fortissimis et ab his, qui oderunt me, quoniam confortati sunt super me. | |
19 Oppugnaverunt me in die afflictionis meae, et factus est Dominus fulcimentum meum; | |
20 et eduxit me in latitudinem, salvum me fecit, quoniam voluit me. | |
21 Et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum puritatem manuum mearum reddet mihi, | |
22 quia custodivi vias Domini nec impie recessi a Deo meo. | |
23 Quoniam omnia iudicia eius in conspectu meo, et iustitias eius non reppuli a me; | |
24 et fui immaculatus cum eo et observavi me ab iniquitate. | |
25 Et retribuit mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum puritatem manuum mearum in conspectu oculorum eius. | |
26 Cum sancto sanctus eris et cum viro innocente innocens eris | |
27 et cum electo electus eris et cum perverso callidus eris. | |
28 Quoniam tu populum humilem salvum facies et oculos superborum humiliabis. | |
29 Quoniam tu accendis lucernam meam, Domine; Deus meus illuminat tenebras meas. | |
30 Quoniam in te aggrediar hostium turmas et in Deo meo transiliam murum. | |
31 Deus, impolluta via eius, eloquia Domini igne examinata; protector est omnium sperantium in se. | |
32 Quoniam quis Deus praeter Dominum? Aut quae munitio praeter Deum nostrum? | |
33 Deus, qui praecinxit me virtute et posuit immaculatam viam meam; | |
34 qui perfecit pedes meos tamquam cervorum et super excelsa statuit me; | |
35 qui docet manus meas ad proelium, et tendunt arcum aereum brachia mea. | |
36 Et dedisti mihi scutum salutis tuae, et dextera tua suscepit me, et exauditio tua magnificavit me. | |
37 Dilatasti gressus meos subtus me, et non sunt infirmata vestigia mea. | |
38 Persequebar inimicos meos et comprehendebam illos et non convertebar, donec deficerent. | |
39 Confringebam illos, nec poterant stare, cadebant subtus pedes meos. | |
40 Et praecinxisti me virtute ad bellum et supplantasti insurgentes in me subtus me. | |
41 Et inimicos meos dedisti mihi dorsum et odientes me disperdidisti. | |
42 Clamaverunt, nec erat qui salvos faceret, ad Dominum, nec exaudivit eos. | |
43 Et comminui eos ut pulverem ante faciem venti, ut lutum platearum contrivi eos. | |
44 Eripuisti me de contradictionibus populi, constituisti me in caput gentium. Populus, quem non cognovi, servivit mihi, | |
45 in auditu auris oboedivit mihi. Filii alieni blanditi sunt mihi, | |
46 filii alieni inveterati sunt, contremuerunt in abditis suis. | |
47 Vivit Dominus, et benedictus Adiutor meus, et exaltetur Deus salutis meae. | |
48 Deus, qui das vindictas mihi et subdis populos sub me, liberator meus de inimicis meis iracundis; | |
49 et ab insurgentibus in me exaltas me, a viro iniquo eripis me. | |
50 Propterea confitebor tibi in nationibus, Domine, et nomini tuo psalmum dicam, | |
51 magnificans salutes regis sui et faciens misericordiam christo suo David et semini eius usque in saeculum. |