Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Salmi 18


font
NOVA VULGATABIBBIA CEI 2008
1 Magistro chori. David, servi Domini,
qui locutus est ad Dominum verba huius cantici,
quando Dominus eum liberaverat
e potestate omnium inimicorum suorum
1 Al maestro del coro. Di Davide, servo del Signore, che rivolse al Signore le parole di questo canto quando il Signore lo liberò dal potere di tutti i suoi nemici e dalla mano di Saul.
2 et e manu Saul. Dixit igitur:
Diligam te, Domine, fortitudo mea.
2 Disse dunque:Ti amo, Signore, mia forza,
3 Domine, firmamentum meum et refugium meum et liberator meus;
Deus meus, adiutor meus, et sperabo in eum;
protector meus et cornu salutis meae et susceptor meus.
3 Signore, mia roccia, mia fortezza, mio liberatore,mio Dio, mia rupe, in cui mi rifugio;mio scudo, mia potente salvezza e mio baluardo.
4 Laudabilem invocabo Dominum,
et ab inimicis meis salvus ero.
4 Invoco il Signore, degno di lode,e sarò salvato dai miei nemici.
5 Circumdederunt me fluctus mortis,
et torrentes Belial conturbaverunt me;
5 Mi circondavano flutti di morte,mi travolgevano torrenti infernali;
6 funes inferni circumdederunt me,
praeoccupaverunt me laquei mortis.
6 già mi avvolgevano i lacci degli inferi,già mi stringevano agguati mortali.
7 In tribulatione mea invocavi Dominum
et ad Deum meum clamavi;
exaudivit de templo suo vocem meam,
et clamor meus in conspectu eius introivit in aures eius.
7 Nell’angoscia invocai il Signore,nell’angoscia gridai al mio Dio:dal suo tempio ascoltò la mia voce,a lui, ai suoi orecchi, giunse il mio grido.
8 Commota est et contremuit terra;
fundamenta montium concussa sunt
et commota sunt, quoniam iratus est.
8 La terra tremò e si scosse;vacillarono le fondamenta dei monti,si scossero perché egli era adirato.
9 Ascendit fumus de naribus eius,
et ignis de ore eius devorans;
carbones succensi processerunt ab eo.
9 Dalle sue narici saliva fumo,dalla sua bocca un fuoco divorante;da lui sprizzavano carboni ardenti.
10 Inclinavit caelos et descendit,
et caligo sub pedibus eius.
10 Abbassò i cieli e discese,una nube oscura sotto i suoi piedi.
11 Et ascendit super cherub et volavit,
ferebatur super pennas ventorum.
11 Cavalcava un cherubino e volava,si librava sulle ali del vento.
12 Et posuit tenebras latibulum suum,
in circuitu eius tabernaculum eius,
tenebrosa aqua, nubes aeris.
12 Si avvolgeva di tenebre come di un velo,di acque oscure e di nubi come di una tenda.
13 Prae fulgore in conspectu eius nubes transierunt,
grando et carbones ignis.
13 Davanti al suo fulgore passarono le nubi,con grandine e carboni ardenti.
14 Et intonuit de caelo Dominus,
et Altissimus dedit vocem suam:
grando et carbones ignis.
14 Il Signore tuonò dal cielo,l’Altissimo fece udire la sua voce:grandine e carboni ardenti.
15 Et misit sagittas suas et dissipavit eos,
fulgura iecit et conturbavit eos.
15 Scagliò saette e li disperse,fulminò con folgori e li sconfisse.
16 Et apparuerunt fontes aquarum,
et revelata sunt fundamenta orbis terrarum
ab increpatione tua, Domine,
ab inspiratione spiritus irae tuae.
16 Allora apparve il fondo del mare,si scoprirono le fondamenta del mondo,per la tua minaccia, Signore,per lo spirare del tuo furore.
17 Misit de summo et accepit me
et assumpsit me de aquis multis;
17 Stese la mano dall’alto e mi prese,mi sollevò dalle grandi acque,
18 eripuit me de inimicis meis fortissimis
et ab his, qui oderunt me,
quoniam confortati sunt super me.
18 mi liberò da nemici potenti,da coloro che mi odiavanoed erano più forti di me.
19 Oppugnaverunt me in die afflictionis meae,
et factus est Dominus fulcimentum meum;
19 Mi assalirono nel giorno della mia sventura,ma il Signore fu il mio sostegno;
20 et eduxit me in latitudinem,
salvum me fecit, quoniam voluit me.
20 mi portò al largo,mi liberò perché mi vuol bene.
21 Et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam
et secundum puritatem manuum mearum reddet mihi,
21 Il Signore mi tratta secondo la mia giustizia,mi ripaga secondo l’innocenza delle mie mani,
22 quia custodivi vias Domini
nec impie recessi a Deo meo.
22 perché ho custodito le vie del Signore,non ho abbandonato come un empio il mio Dio.
23 Quoniam omnia iudicia eius in conspectu meo,
et iustitias eius non reppuli a me;
23 I suoi giudizi mi stanno tutti davanti,non ho respinto da me la sua legge;
24 et fui immaculatus cum eo
et observavi me ab iniquitate.
24 ma integro sono stato con luie mi sono guardato dalla colpa.
25 Et retribuit mihi Dominus secundum iustitiam meam
et secundum puritatem manuum mearum
in conspectu oculorum eius.
25 Il Signore mi ha ripagato secondo la mia giustizia,secondo l’innocenza delle mie mani davanti ai suoi occhi.
26 Cum sancto sanctus eris
et cum viro innocente innocens eris
26 Con l’uomo buono tu sei buono,con l’uomo integro tu sei integro,
27 et cum electo electus eris
et cum perverso callidus eris.
27 con l’uomo puro tu sei puroe dal perverso non ti fai ingannare.
28 Quoniam tu populum humilem salvum facies
et oculos superborum humiliabis.
28 Perché tu salvi il popolo dei poveri,ma abbassi gli occhi dei superbi.
29 Quoniam tu accendis lucernam meam, Domine;
Deus meus illuminat tenebras meas.
29 Signore, tu dai luce alla mia lampada;il mio Dio rischiara le mie tenebre.
30 Quoniam in te aggrediar hostium turmas
et in Deo meo transiliam murum.
30 Con te mi getterò nella mischia,con il mio Dio scavalcherò le mura.
31 Deus, impolluta via eius,
eloquia Domini igne examinata;
protector est omnium sperantium in se.
31 La via di Dio è perfetta,la parola del Signore è purificata nel fuoco;egli è scudo per chi in lui si rifugia.
32 Quoniam quis Deus praeter Dominum?
Aut quae munitio praeter Deum nostrum?
32 Infatti, chi è Dio, se non il Signore?O chi è roccia, se non il nostro Dio?
33 Deus, qui praecinxit me virtute
et posuit immaculatam viam meam;
33 Il Dio che mi ha cinto di vigoree ha reso integro il mio cammino,
34 qui perfecit pedes meos tamquam cervorum
et super excelsa statuit me;
34 mi ha dato agilità come di cervee sulle alture mi ha fatto stare saldo,
35 qui docet manus meas ad proelium,
et tendunt arcum aereum brachia mea.
35 ha addestrato le mie mani alla battaglia,le mie braccia a tendere l’arco di bronzo.
36 Et dedisti mihi scutum salutis tuae,
et dextera tua suscepit me,
et exauditio tua magnificavit me.
36 Tu mi hai dato il tuo scudo di salvezza,la tua destra mi ha sostenuto,mi hai esaudito e mi hai fatto crescere.
37 Dilatasti gressus meos subtus me,
et non sunt infirmata vestigia mea.
37 Hai spianato la via ai miei passi,i miei piedi non hanno vacillato.
38 Persequebar inimicos meos et comprehendebam illos
et non convertebar, donec deficerent.
38 Ho inseguito i miei nemici e li ho raggiunti,non sono tornato senza averli annientati.
39 Confringebam illos, nec poterant stare,
cadebant subtus pedes meos.
39 Li ho colpiti e non si sono rialzati,sono caduti sotto i miei piedi.
40 Et praecinxisti me virtute ad bellum
et supplantasti insurgentes in me subtus me.
40 Tu mi hai cinto di forza per la guerra,hai piegato sotto di me gli avversari.
41 Et inimicos meos dedisti mihi dorsum
et odientes me disperdidisti.
41 Dei nemici mi hai mostrato le spalle:quelli che mi odiavano, li ho distrutti.
42 Clamaverunt, nec erat qui salvos faceret,
ad Dominum, nec exaudivit eos.
42 Hanno gridato e nessuno li ha salvati,hanno gridato al Signore, ma non ha risposto.
43 Et comminui eos ut pulverem ante faciem venti,
ut lutum platearum contrivi eos.
43 Come polvere al vento li ho dispersi,calpestati come fango delle strade.
44 Eripuisti me de contradictionibus populi,
constituisti me in caput gentium.
Populus, quem non cognovi, servivit mihi,
44 Mi hai scampato dal popolo in rivolta,mi hai posto a capo di nazioni.Un popolo che non conoscevo mi ha servito;
45 in auditu auris oboedivit mihi.
Filii alieni blanditi sunt mihi,
45 all’udirmi, subito mi obbedivano,stranieri cercavano il mio favore,
46 filii alieni inveterati sunt,
contremuerunt in abditis suis.
46 impallidivano uomini stranierie uscivano tremanti dai loro nascondigli.
47 Vivit Dominus, et benedictus Adiutor meus,
et exaltetur Deus salutis meae.
47 Viva il Signore e benedetta la mia roccia,sia esaltato il Dio della mia salvezza.
48 Deus, qui das vindictas mihi
et subdis populos sub me,
liberator meus de inimicis meis iracundis;
48 Dio, tu mi accordi la rivincitae sottometti i popoli al mio giogo,
49 et ab insurgentibus in me exaltas me,
a viro iniquo eripis me.
49 mi salvi dai nemici furenti,dei miei avversari mi fai trionfaree mi liberi dall’uomo violento.
50 Propterea confitebor tibi in nationibus, Domine,
et nomini tuo psalmum dicam,
50 Per questo, Signore, ti loderò tra le gentie canterò inni al tuo nome.
51 magnificans salutes regis sui
et faciens misericordiam christo suo
David et semini eius usque in saeculum.
51 Egli concede al suo re grandi vittorie,si mostra fedele al suo consacrato,a Davide e alla sua discendenza per sempre.