Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Salmi 18


font
NOVA VULGATAEL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS
1 Magistro chori. David, servi Domini,
qui locutus est ad Dominum verba huius cantici,
quando Dominus eum liberaverat
e potestate omnium inimicorum suorum
1 Del maestro de coro. De David, el servidor del Señor, que dirigió al Señor las palabras de este canto, cuando él lo libró de todos sus enemigos y de las manos de Saúl.

2 et e manu Saul. Dixit igitur:
Diligam te, Domine, fortitudo mea.
2 Dijo:

Yo te amo, Señor, mi fuerza,

3 Domine, firmamentum meum et refugium meum et liberator meus;
Deus meus, adiutor meus, et sperabo in eum;
protector meus et cornu salutis meae et susceptor meus.
3 Señor, mi Roca, mi fortaleza y mi libertador,

mi Dios, el peñasco en que me refugio,

mi escudo, mi fuerza salvadora, mi baluarte.

4 Laudabilem invocabo Dominum,
et ab inimicis meis salvus ero.
4 Invoqué al Señor, que es digno de alabanza

y quedé a salvo de mis enemigos.

5 Circumdederunt me fluctus mortis,
et torrentes Belial conturbaverunt me;
5 Las olas de la Muerte me envolvieron,

me aterraron los torrentes devastadores,

6 funes inferni circumdederunt me,
praeoccupaverunt me laquei mortis.
6 me cercaron los lazos del Abismo,

las redes de la Muerte llegaron hasta mí,

7 In tribulatione mea invocavi Dominum
et ad Deum meum clamavi;
exaudivit de templo suo vocem meam,
et clamor meus in conspectu eius introivit in aures eius.
7 Pero en mi angustia invoqué al Señor,

grité a mi Dios pidiendo auxilio,

y él escuchó mi voz desde su Templo,

mi grito llegó hasta sus oídos.

8 Commota est et contremuit terra;
fundamenta montium concussa sunt
et commota sunt, quoniam iratus est.
8 Entonces tembló y se tambaleó la tierra;

vacilaron los fundamentos de las montañas, y

se conmovieron a causa de su furor;

9 Ascendit fumus de naribus eius,
et ignis de ore eius devorans;
carbones succensi processerunt ab eo.
9 de su nariz se alzó una humareda,

de su boca, un fuego abrasador,

y arrojaba carbones encendidos.

10 Inclinavit caelos et descendit,
et caligo sub pedibus eius.
10 El Señor inclinó el cielo, y descendió

con un espeso nubarrón bajo sus pies;

11 Et ascendit super cherub et volavit,
ferebatur super pennas ventorum.
11 montó en el Querubín y emprendió vuelo,

planeando sobre las alas del viento.

12 Et posuit tenebras latibulum suum,
in circuitu eius tabernaculum eius,
tenebrosa aqua, nubes aeris.
12 Se envolvió en un manto de tinieblas;

un oscuro aguacero y espesas nubes

lo cubrían como un toldo;

13 Prae fulgore in conspectu eius nubes transierunt,
grando et carbones ignis.
13 las nubes se deshicieron en granizo y centellas

al fulgor de su presencia.

14 Et intonuit de caelo Dominus,
et Altissimus dedit vocem suam:
grando et carbones ignis.
14 El Señor tronaba desde el cielo,

el Altísimo hacía oír su voz;

15 Et misit sagittas suas et dissipavit eos,
fulgura iecit et conturbavit eos.
15 arrojó sus flechas y los dispersó,

multiplicó sus rayos y sembró la confusión.

16 Et apparuerunt fontes aquarum,
et revelata sunt fundamenta orbis terrarum
ab increpatione tua, Domine,
ab inspiratione spiritus irae tuae.
16 Al proferir tus amenazas, Señor,

al soplar el vendaval de tu ira,

aparecieron los cauces del mar

y quedaron a la vista los cimientos.

17 Misit de summo et accepit me
et assumpsit me de aquis multis;
17 El tendió su mano desde lo alto y me tomó,

me sacó de las aguas caudalosas;

18 eripuit me de inimicis meis fortissimis
et ab his, qui oderunt me,
quoniam confortati sunt super me.
18 me libró de mi enemigo poderoso,

de adversarios más fuertes que yo.

19 Oppugnaverunt me in die afflictionis meae,
et factus est Dominus fulcimentum meum;
19 Ellos me enfrentaron en un día nefasto,

pero el Señor fue mi apoyo:

20 et eduxit me in latitudinem,
salvum me fecit, quoniam voluit me.
20 me sacó a un lugar espacioso,

me libró, porque me ama.

21 Et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam
et secundum puritatem manuum mearum reddet mihi,
21 El Señor me recompensó por mi justicia,

me retribuyó por la inocencia de mis manos:

22 quia custodivi vias Domini
nec impie recessi a Deo meo.
22 porque seguí fielmente los caminos del Señor,

y no me aparté de mi Dios, haciendo el mal;

23 Quoniam omnia iudicia eius in conspectu meo,
et iustitias eius non reppuli a me;
23 porque tengo presente todas sus decisiones

y nunca me alejé de sus preceptos.

24 et fui immaculatus cum eo
et observavi me ab iniquitate.
24 Tuve ante él una conducta irreprochable

y me esforcé por no ofenderlo.

25 Et retribuit mihi Dominus secundum iustitiam meam
et secundum puritatem manuum mearum
in conspectu oculorum eius.
25 El Señor me premió, porque yo era justo

y mis manos eran inocentes a sus ojos.

26 Cum sancto sanctus eris
et cum viro innocente innocens eris
26 Tú eres bondadoso con los buenos

y eres íntegro con el hombre intachable;

27 et cum electo electus eris
et cum perverso callidus eris.
27 eres sincero con los que son sinceros

y te muestras astuto con los falsos.

28 Quoniam tu populum humilem salvum facies
et oculos superborum humiliabis.
28 Porque tú salvas al pueblo oprimido

y humillas los ojos altaneros;

29 Quoniam tu accendis lucernam meam, Domine;
Deus meus illuminat tenebras meas.
29 tú eres mi lámpara, Señor;

Dios mío, tú iluminas mis tinieblas.

30 Quoniam in te aggrediar hostium turmas
et in Deo meo transiliam murum.
30 Contigo puedo asaltar una muralla;

con mi Dios, puedo escalar cualquier muralla.

31 Deus, impolluta via eius,
eloquia Domini igne examinata;
protector est omnium sperantium in se.
31 El camino de Dios es perfecto,

la promesa del Señor es digna de confianza.

El Señor es un escudo para los que se refugian en él,

32 Quoniam quis Deus praeter Dominum?
Aut quae munitio praeter Deum nostrum?
32 porque ¿quién es Dios fuera del Señor?

¿y quién es la Roca fuera de nuestro Dios?

33 Deus, qui praecinxit me virtute
et posuit immaculatam viam meam;
33 El es el Dios que me ciñe de valor

y hace intachable mi camino;

34 qui perfecit pedes meos tamquam cervorum
et super excelsa statuit me;
34 el que me da la rapidez de un ciervo

y me afianza en las alturas;

35 qui docet manus meas ad proelium,
et tendunt arcum aereum brachia mea.
35 el que adiestra mis manos para la guerra

y mis brazos para tender el arco de bronce.

36 Et dedisti mihi scutum salutis tuae,
et dextera tua suscepit me,
et exauditio tua magnificavit me.
36 Me entregaste tu escudo victorioso

y tu mano derecha me sostuvo:

me engrandeciste con tu triunfo,

37 Dilatasti gressus meos subtus me,
et non sunt infirmata vestigia mea.
37 me hiciste dar largos pasos,

y no se doblaron mis tobillos.

38 Persequebar inimicos meos et comprehendebam illos
et non convertebar, donec deficerent.
38 Perseguí y alcancé a mis enemigos,

no me volví hasta que fueron aniquilados;

39 Confringebam illos, nec poterant stare,
cadebant subtus pedes meos.
39 los derroté y no pudieron rehacerse,

quedaron abatidos bajo mis pies.

40 Et praecinxisti me virtute ad bellum
et supplantasti insurgentes in me subtus me.
40 Tú me ceñiste de valor para la lucha,

doblegaste ante mí a mis agresores;

41 Et inimicos meos dedisti mihi dorsum
et odientes me disperdidisti.
41 pusiste en fuga a mis enemigos,

y yo exterminé a mis adversarios.

42 Clamaverunt, nec erat qui salvos faceret,
ad Dominum, nec exaudivit eos.
42 Imploraron, pero nadie los salvó;

gritaban al Señor, pero no les respondía.

43 Et comminui eos ut pulverem ante faciem venti,
ut lutum platearum contrivi eos.
43 Los deshice como polvo barrido por el viento,

los pisé como el barro de las calles.

44 Eripuisti me de contradictionibus populi,
constituisti me in caput gentium.
Populus, quem non cognovi, servivit mihi,
44 Tú me libraste de un ejército incontable

y me pusiste al frente de naciones:

pueblos extraños son mis vasallos.

45 in auditu auris oboedivit mihi.
Filii alieni blanditi sunt mihi,
45 Gente extranjera me rinde pleitesía;

apenas me oyen nombrar, me prestan obediencia.

46 filii alieni inveterati sunt,
contremuerunt in abditis suis.
46 Los extranjeros palidecen ante mí

y, temblando, abandonan sus refugios.

47 Vivit Dominus, et benedictus Adiutor meus,
et exaltetur Deus salutis meae.
47 ¡Viva el Señor! ¡Bendita sea mi Roca!

¡Glorificado sea el Dios de mi salvación,

48 Deus, qui das vindictas mihi
et subdis populos sub me,
liberator meus de inimicis meis iracundis;
48 el Dios que venga mis agravios

y pone a los pueblos a mis pies!

49 et ab insurgentibus in me exaltas me,
a viro iniquo eripis me.
49 Tú me liberas de mis enemigos,

me haces triunfar de mis agresores

y me libras del hombre violento.

50 Propterea confitebor tibi in nationibus, Domine,
et nomini tuo psalmum dicam,
50 Por eso te alabaré entre las naciones

y cantaré, Señor, en honor de tu Nombre.

51 magnificans salutes regis sui
et faciens misericordiam christo suo
David et semini eius usque in saeculum.
51 El concede grandes victorias a su rey

y trata con fidelidad a su Ungido,

a David y a su descendencia para siempre.