Salmi 72

NOVA VULGATA	LXX
1 Salomonis. Deus, iudicium tuum regi da et iustitiam tuam filio regis;	1 ψαλμος τω ασαφ ως αγαθος τω ισραηλ ο θεος τοις ευθεσι τη καρδια
2 iudicet populum tuum in iustitia et pauperes tuos in iudicio.	2 εμου δε παρα μικρον εσαλευθησαν οι ποδες παρ' ολιγον εξεχυθη τα διαβηματα μου
3 Afferant montes pacem populo, et colles iustitiam.	3 οτι εζηλωσα επι τοις ανομοις ειρηνην αμαρτωλων θεωρων
4 Iudicabit pauperes populi et salvos faciet filios inopis et humiliabit calumniatorem.	4 οτι ουκ εστιν ανανευσις τω θανατω αυτων και στερεωμα εν τη μαστιγι αυτων
5 Et permanebit cum sole et ante lunam in generatione et generationem.	5 εν κοποις ανθρωπων ουκ εισιν και μετα ανθρωπων ου μαστιγωθησονται
6 Descendet sicut pluvia in gramen, et sicut imber irrigans terram.	6 δια τουτο εκρατησεν αυτους η υπερηφανια περιεβαλοντο αδικιαν και ασεβειαν αυτων
7 Florebit in diebus eius iustitia et abundantia pacis, donec auferatur luna.	7 εξελευσεται ως εκ στεατος η αδικια αυτων διηλθοσαν εις διαθεσιν καρδιας
8 Et dominabitur a mari usque ad mare et a flumine usque ad terminos orbis terrarum.	8 διενοηθησαν και ελαλησαν εν πονηρια αδικιαν εις το υψος ελαλησαν
9 Coram illo procident incolae deserti, et inimici eius terram lingent.	9 εθεντο εις ουρανον το στομα αυτων και η γλωσσα αυτων διηλθεν επι της γης
10 Reges Tharsis et insulae munera offerent, reges Arabum et Saba dona adducent.	10 δια τουτο επιστρεψει ο λαος μου ενταυθα και ημεραι πληρεις ευρεθησονται αυτοις
11 Et adorabunt eum omnes reges, omnes gentes servient ei.	11 και ειπαν πως εγνω ο θεος και ει εστιν γνωσις εν τω υψιστω
12 Quia liberabit inopem clamantem et pauperem, cui non erat adiutor.	12 ιδου ουτοι αμαρτωλοι και ευθηνουνται εις τον αιωνα κατεσχον πλουτου
13 Parcet pauperi et inopi et animas pauperum salvas faciet.	13 και ειπα αρα ματαιως εδικαιωσα την καρδιαν μου και ενιψαμην εν αθωοις τας χειρας μου
14 Ex oppressione et violentia redimet animas eorum, et pretiosus erit sanguis eorum coram illo. -	14 και εγενομην μεμαστιγωμενος ολην την ημεραν και ο ελεγχος μου εις τας πρωιας
15 Et vivet, et dabitur ei de auro Arabiae, et orabunt pro ipso semper; tota die benedicent ei.	15 ει ελεγον διηγησομαι ουτως ιδου τη γενεα των υιων σου ησυνθετηκα
16 Et erit ubertas frumenti in terra, in summis montium fluctuabit, sicut Libanus fructus eius; et florebunt de civitate sicut fenum terrae.	16 και υπελαβον του γνωναι τουτο κοπος εστιν εναντιον μου
17 Sit nomen eius benedictum in saecula, ante solem permanebit nomen eius. Et benedicentur in ipso omnes tribus terrae, omnes gentes magnificabunt eum.	17 εως εισελθω εις το αγιαστηριον του θεου και συνω εις τα εσχατα αυτων
18 Benedictus Dominus Deus, Deus Israel, qui facit mirabilia solus.	18 πλην δια τας δολιοτητας εθου αυτοις κατεβαλες αυτους εν τω επαρθηναι
19 Et benedictum nomen maiestatis eius in aeternum; et replebitur maiestate eius omnis terra. Fiat, fiat.	19 πως εγενοντο εις ερημωσιν εξαπινα εξελιπον απωλοντο δια την ανομιαν αυτων
	20 ωσει ενυπνιον εξεγειρομενου κυριε εν τη πολει σου την εικονα αυτων εξουδενωσεις
	21 οτι εξεκαυθη η καρδια μου και οι νεφροι μου ηλλοιωθησαν
	22 και εγω εξουδενωμενος και ουκ εγνων κτηνωδης εγενομην παρα σοι
	23 και εγω δια παντος μετα σου εκρατησας της χειρος της δεξιας μου
	24 εν τη βουλη σου ωδηγησας με και μετα δοξης προσελαβου με
	25 τι γαρ μοι υπαρχει εν τω ουρανω και παρα σου τι ηθελησα επι της γης
	26 εξελιπεν η καρδια μου και η σαρξ μου ο θεος της καρδιας μου και η μερις μου ο θεος εις τον αιωνα
	27 οτι ιδου οι μακρυνοντες εαυτους απο σου απολουνται εξωλεθρευσας παντα τον πορνευοντα απο σου
	28 εμοι δε το προσκολλασθαι τω θεω αγαθον εστιν τιθεσθαι εν τω κυριω την ελπιδα μου του εξαγγειλαι πασας τας αινεσεις σου εν ταις πυλαις της θυγατρος σιων