Psalmi 35
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA MARTINI |
---|---|
1 David. Iudica, Domine, iudicantes me; impugna impugnantes me. | 1 Salmo dello stesso Davidde servo del Signore. Discorre l'iniquo dentro di se stesso di far del male: il timore di Dio dinanzi agli occhi di lui non è. |
2 Apprehende clipeum et scutum et exsurge in adiutorium mihi. | 2 Perocché nel cospetto di lui egli ha agito con frode, onde odiosa diventi la sua iniquità. |
3 Effunde frameam et securim adversus eos, qui persequuntur me. Dic animae meae: “ Salus tua ego sum ”. | 3 Le parole della bocca di lui sono ingiustizia, ed inganno: non volle intendere per bene operare. |
4 Confundantur et revereantur quaerentes animam meam; avertantur retrorsum et confundantur cogitantes mihi mala. | 4 Meditò nel suo letto l'iniquità: qualunque via non buona gli piacque, e non ebbe nissun raccapriccio della malvagità. |
5 Fiant tamquam pulvis ante ventum, et angelus Domini impellens eos; | 5 Signore, nel cielo è la tua misericordia, e la tua verità fino alle nubi. |
6 fiat via illorum tenebrae et lubricum, et angelus Domini persequens eos. | 6 La tua giustizia è come gli altissimi monti; abisso grande i tuoi giudizj. E gli uomini, e i giumenti tu salverai, o Signore; |
7 Quoniam gratis absconderunt mihi laqueum suum, gratis foderunt foveam animae meae. | 7 Tanto si stende, o Signore, la tua misericordia. Ma i figliuoli degli uomini all'ombra dell'ali tue spereranno. |
8 Veniat illi calamitas, quam ignorat, et captio, quam abscondit, apprehendat eum, et in eandem calamitatem ipse cadat. | 8 Saranno inebriati della opulenza della tua casa, e al torrente di tue delizie darai loro da bere. |
9 Anima autem mea exsultabit in Domino et delectabitur super salutari suo. | 9 Perocché presso di te è la sorgente della vita, e nel lume tuo vedrem la luce. |
10 Omnia ossa mea dicent: “ Domine, quis similis tibi? Eripiens inopem de manu fortiorum eius, egenum et pauperem a diripientibus eum ”. | 10 Spandi la tua misericordia sopra coloro, che ti conoscono, e la tua giustizia a prodi quelli, che hanno cuor retto. |
11 Surgentes testes iniqui, quae ignorabam, interrogabant me; | 11 Non venga contro di me il pie del superbo, e non mi smuovano i tentativi del peccatore. |
12 retribuebant mihi mala pro bonis, desolatio est animae meae. | 12 Ivi andaron per terra quelli, che commettono l'iniquità: furon cacciati fuora, e non poteron tenersi in piedi. |
13 Ego autem, cum infirmarentur, induebar cilicio, humiliabam in ieiunio animam meam; et oratio mea in sinu meo convertebatur. | |
14 Quasi pro proximo et quasi pro fratre meo ambulabam, quasi lugens matrem contristatus incurvabar. | |
15 Cum autem vacillarem, laetati sunt et convenerunt; convenerunt contra me percutientes, et ignoravi. | |
16 Diripuerunt et non desistebant; tentaverunt me, subsannaverunt me subsannatione, frenduerunt super me dentibus suis. | |
17 Domine, quamdiu aspicies? Restitue animam meam a malignitate eorum, a leonibus unicam meam. | |
18 Confitebor tibi in ecclesia magna, in populo multo laudabo te. | |
19 Non supergaudeant mihi inimici mei mendaces, qui oderunt me gratis et annuunt oculis. | |
20 Etenim non pacifice loquebantur et contra mansuetos terrae dolos cogitabant. | |
21 Et dilataverunt super me os suum; dixerunt: “ Euge, euge, viderunt oculi nostri ”. - | |
22 Vidisti, Domine, ne sileas; Domine, ne discedas a me. | |
23 Exsurge et evigila ad iudicium meum, Deus meus et Dominus meus, ad causam meam. | |
24 Iudica me secundum iustitiam tuam, Domine Deus meus, et non supergaudeant mihi. | |
25 Non dicant in cordibus suis: “ Euge animae nostrae ”; nec dicant: “ Devoravimus eum ”. | |
26 Erubescant et revereantur simul, qui gratulantur malis meis; induantur confusione et reverentia, qui magna loquuntur super me | |
27 Exsultent et laetentur, qui volunt iustitiam meam, et dicant semper: “ Magnificetur Dominus, qui vult pacem servi sui ”. | |
28 Et lingua mea meditabitur iustitiam tuam, tota die laudem tuam. |