Salmi 104
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | LXX |
---|---|
1 Benedic, anima mea, Domino. Domine Deus meus, magnificatus es vehementer! Maiestatem et decorem induisti, | 1 αλληλουια εξομολογεισθε τω κυριω και επικαλεισθε το ονομα αυτου απαγγειλατε εν τοις εθνεσιν τα εργα αυτου |
2 amictus lumine sicut vestimento. Extendens caelum sicut velum, | 2 ασατε αυτω και ψαλατε αυτω διηγησασθε παντα τα θαυμασια αυτου |
3 qui exstruis in aquis cenacula tua. Qui ponis nubem ascensum tuum, qui ambulas super pennas ventorum. | 3 επαινεισθε εν τω ονοματι τω αγιω αυτου ευφρανθητω καρδια ζητουντων τον κυριον |
4 Qui facis angelos tuos spiritus et ministros tuos ignem urentem. | 4 ζητησατε τον κυριον και κραταιωθητε ζητησατε το προσωπον αυτου δια παντος |
5 Qui fundasti terram super stabilitatem suam, non inclinabitur in saeculum saeculi. | 5 μνησθητε των θαυμασιων αυτου ων εποιησεν τα τερατα αυτου και τα κριματα του στοματος αυτου |
6 Abyssus sicut vestimentum operuit eam, super montes stabant aquae. | 6 σπερμα αβρααμ δουλοι αυτου υιοι ιακωβ εκλεκτοι αυτου |
7 Ab increpatione tua fugiunt, a voce tonitrui tui formidant. | 7 αυτος κυριος ο θεος ημων εν παση τη γη τα κριματα αυτου |
8 Ascendunt in montes et descendunt in valles, in locum, quem statuisti eis. | 8 εμνησθη εις τον αιωνα διαθηκης αυτου λογου ου ενετειλατο εις χιλιας γενεας |
9 Terminum posuisti, quem non transgredientur, neque convertentur operire terram. | 9 ον διεθετο τω αβρααμ και του ορκου αυτου τω ισαακ |
10 Qui emittis fontes in torrentes; inter medium montium pertransibunt, | 10 και εστησεν αυτην τω ιακωβ εις προσταγμα και τω ισραηλ διαθηκην αιωνιον |
11 potabunt omnes bestias agri, exstinguent onagri sitim suam. | 11 λεγων σοι δωσω την γην χανααν σχοινισμα κληρονομιας υμων |
12 Super ea volucres caeli habitabunt, de medio ramorum dabunt voces. | 12 εν τω ειναι αυτους αριθμω βραχεις ολιγοστους και παροικους εν αυτη |
13 Rigas montes de cenaculis tuis, de fructu operum tuorum satias terram. | 13 και διηλθον εξ εθνους εις εθνος εκ βασιλειας εις λαον ετερον |
14 Producis fenum iumentis et herbam servituti hominum, educens panem de terra | 14 ουκ αφηκεν ανθρωπον αδικησαι αυτους και ηλεγξεν υπερ αυτων βασιλεις |
15 et vinum, quod laetificat cor hominis; exhilarans faciem in oleo, panis autem cor hominis confirmat. | 15 μη απτεσθε των χριστων μου και εν τοις προφηταις μου μη πονηρευεσθε |
16 Saturabuntur ligna Domini et cedri Libani, quas plantavit. | 16 και εκαλεσεν λιμον επι την γην παν στηριγμα αρτου συνετριψεν |
17 Illic passeres nidificabunt, erodii domus in vertice earum. | 17 απεστειλεν εμπροσθεν αυτων ανθρωπον εις δουλον επραθη ιωσηφ |
18 Montes excelsi cervis, petrae refugium hyracibus. | 18 εταπεινωσαν εν πεδαις τους ποδας αυτου σιδηρον διηλθεν η ψυχη αυτου |
19 Fecit lunam ad tempora signanda, sol cognovit occasum suum. | 19 μεχρι του ελθειν τον λογον αυτου το λογιον κυριου επυρωσεν αυτον |
20 Posuisti tenebras, et facta est nox: in ipsa reptabunt omnes bestiae silvae, | 20 απεστειλεν βασιλευς και ελυσεν αυτον αρχων λαων και αφηκεν αυτον |
21 catuli leonum rugientes, ut rapiant et quaerant a Deo escam sibi. | 21 κατεστησεν αυτον κυριον του οικου αυτου και αρχοντα πασης της κτησεως αυτου |
22 Oritur sol, et congregantur et in cubilibus suis recumbunt. | 22 του παιδευσαι τους αρχοντας αυτου ως εαυτον και τους πρεσβυτερους αυτου σοφισαι |
23 Exit homo ad opus suum et ad operationem suam usque ad vesperum. | 23 και εισηλθεν ισραηλ εις αιγυπτον και ιακωβ παρωκησεν εν γη χαμ |
24 Quam multiplicata sunt opera tua, Domine! Omnia in sapientia fecisti, impleta est terra creatura tua. | 24 και ηυξησεν τον λαον αυτου σφοδρα και εκραταιωσεν αυτον υπερ τους εχθρους αυτου |
25 Hoc mare magnum et spatiosum et latum: illic reptilia, quorum non est numerus, animalia pusilla cum magnis; | 25 μετεστρεψεν την καρδιαν αυτων του μισησαι τον λαον αυτου του δολιουσθαι εν τοις δουλοις αυτου |
26 illic naves pertransibunt, Leviathan, quem formasti ad ludendum cum eo. | 26 εξαπεστειλεν μωυσην τον δουλον αυτου ααρων ον εξελεξατο αυτον |
27 Omnia a te exspectant, ut des illis escam in tempore suo. | 27 εθετο εν αυτοις τους λογους των σημειων αυτου και των τερατων εν γη χαμ |
28 Dante te illis, colligent, aperiente te manum tuam, implebuntur bonis. | 28 εξαπεστειλεν σκοτος και εσκοτασεν και παρεπικραναν τους λογους αυτου |
29 Avertente autem te faciem, turbabuntur; auferes spiritum eorum, et deficient et in pulverem suum revertentur. | 29 μετεστρεψεν τα υδατα αυτων εις αιμα και απεκτεινεν τους ιχθυας αυτων |
30 Emittes spiritum tuum, et creabuntur, et renovabis faciem terrae. | 30 εξηρψεν η γη αυτων βατραχους εν τοις ταμιειοις των βασιλεων αυτων |
31 Sit gloria Domini in saeculum; laetetur Dominus in operibus suis. | 31 ειπεν και ηλθεν κυνομυια και σκνιπες εν πασι τοις οριοις αυτων |
32 Qui respicit terram et facit eam tremere, qui tangit montes, et fumigant. | 32 εθετο τας βροχας αυτων χαλαζαν πυρ καταφλεγον εν τη γη αυτων |
33 Cantabo Domino in vita mea, psallam Deo meo quamdiu sum. | 33 και επαταξεν τας αμπελους αυτων και τας συκας αυτων και συνετριψεν παν ξυλον οριου αυτων |
34 Iucundum sit ei eloquium meum, ego vero delectabor in Domino. | 34 ειπεν και ηλθεν ακρις και βρουχος ου ουκ ην αριθμος |
35 Deficiant peccatores a terra et iniqui, ita ut non sint. Benedic, anima mea, Domino. | 35 και κατεφαγεν παντα τον χορτον εν τη γη αυτων και κατεφαγεν τον καρπον της γης αυτων |
36 και επαταξεν παν πρωτοτοκον εν τη γη αυτων απαρχην παντος πονου αυτων | |
37 και εξηγαγεν αυτους εν αργυριω και χρυσιω και ουκ ην εν ταις φυλαις αυτων ασθενων | |
38 ευφρανθη αιγυπτος εν τη εξοδω αυτων οτι επεπεσεν ο φοβος αυτων επ' αυτους | |
39 διεπετασεν νεφελην εις σκεπην αυτοις και πυρ του φωτισαι αυτοις την νυκτα | |
40 ητησαν και ηλθεν ορτυγομητρα και αρτον ουρανου ενεπλησεν αυτους | |
41 διερρηξεν πετραν και ερρυησαν υδατα επορευθησαν εν ανυδροις ποταμοι | |
42 οτι εμνησθη του λογου του αγιου αυτου του προς αβρααμ τον δουλον αυτου | |
43 και εξηγαγεν τον λαον αυτου εν αγαλλιασει και τους εκλεκτους αυτου εν ευφροσυνη | |
44 και εδωκεν αυτοις χωρας εθνων και πονους λαων εκληρονομησαν | |
45 οπως αν φυλαξωσιν τα δικαιωματα αυτου και τον νομον αυτου εκζητησωσιν |