Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Salmi 104


font
NOVA VULGATALA SACRA BIBBIA
1 Benedic, anima mea, Domino.
Domine Deus meus, magnificatus es vehementer!
Maiestatem et decorem induisti,
1 Benedici il Signore, anima mia. Signore, mio Dio, quanto sei grande! Splendore e maestà è il tuo vestito,
2 amictus lumine sicut vestimento.
Extendens caelum sicut velum,
2 avvolto di luce come di un manto. Egli fissa i cieli come una tenda,
3 qui exstruis in aquis cenacula tua.
Qui ponis nubem ascensum tuum,
qui ambulas super pennas ventorum.
3 costruisce sulle acque le sue stanze; fa delle nubi il suo carro, cammina sulle ali del vento;
4 Qui facis angelos tuos spiritus
et ministros tuos ignem urentem.
4 fa dei venti i suoi messaggeri, delle fiamme guizzanti i suoi ministri.
5 Qui fundasti terram super stabilitatem suam,
non inclinabitur in saeculum saeculi.
5 Fondò la terra sui suoi basamenti, mai vacillerà, in eterno.
6 Abyssus sicut vestimentum operuit eam,
super montes stabant aquae.
6 L'abisso l'avvolgeva come un manto; le acque coprivano le montagne.
7 Ab increpatione tua fugiunt,
a voce tonitrui tui formidant.
7 Alla tua minaccia fuggirono, al fragore della tua ira s'avviarono precipitose
8 Ascendunt in montes et descendunt in valles,
in locum, quem statuisti eis.
8 salendo per monti, discendendo per valli verso il luogo che tu loro assegnasti.
9 Terminum posuisti, quem non transgredientur,
neque convertentur operire terram.
9 Tracciasti ad esse un limite da non oltrepassare, sì che non tornassero a ricoprire la terra.
10 Qui emittis fontes in torrentes;
inter medium montium pertransibunt,
10 Tu facesti scaturire sorgenti nelle valli; esse scorrono fra i monti;
11 potabunt omnes bestias agri,
exstinguent onagri sitim suam.
11 procurano da bere a tutte le bestie del campo; gli ònagri vi estinguono la loro sete.
12 Super ea volucres caeli habitabunt,
de medio ramorum dabunt voces.
12 Lungo il loro corso vivono gli uccelli del cielo, di mezzo alle fronde fanno sentire la loro voce.
13 Rigas montes de cenaculis tuis,
de fructu operum tuorum satias terram.
13 Dalle sue stanze superiori dà acqua alle montagne; con l'umidità dei tuoi serbatoi si sazia la terra.
14 Producis fenum iumentis
et herbam servituti hominum,
educens panem de terra
14 Fai crescere il fieno per il bestiame, l'erba per la servitù dell'uomo perché tragga dal suolo il suo cibo:
15 et vinum, quod laetificat cor hominis;
exhilarans faciem in oleo,
panis autem cor hominis confirmat.
15 il vino, che allieta il cuore dell'uomo, l'olio, che fa brillare il suo volto, il pane, che sostiene il suo vigore.
16 Saturabuntur ligna Domini
et cedri Libani, quas plantavit.
16 Si saziano le piante del Signore, i cedri del Libano che egli piantò.
17 Illic passeres nidificabunt,
erodii domus in vertice earum.
17 Là gli uccelli fanno il loro nido e la cicogna sui cipressi ha la sua casa.
18 Montes excelsi cervis,
petrae refugium hyracibus.
18 Le alte montagne sono per i camosci; le rocce, un rifugio per gli iràci.
19 Fecit lunam ad tempora signanda,
sol cognovit occasum suum.
19 Fece la luna per segnare le stagioni, il sole che conosce il suo tramonto.
20 Posuisti tenebras, et facta est nox:
in ipsa reptabunt omnes bestiae silvae,
20 Tu poni le tenebre perché segua la notte, in essa vagolano tutte le fiere della selva.
21 catuli leonum rugientes, ut rapiant
et quaerant a Deo escam sibi.
21 Ruggiscono i leoncelli in cerca di preda, chiedono a Dio il loro cibo.
22 Oritur sol, et congregantur
et in cubilibus suis recumbunt.
22 Fai spuntare il sole ed essi si ritirano, e rimangono tranquilli nelle loro tane;
23 Exit homo ad opus suum
et ad operationem suam usque ad vesperum.
23 allora esce l'uomo per il suo lavoro, per la sua fatica fino alla sera.
24 Quam multiplicata sunt opera tua, Domine!
Omnia in sapientia fecisti,
impleta est terra creatura tua.
24 Quanto sono numerose le tue opere, Signore! Tutte le hai fatte con sapienza; è piena la terra delle tue creature.
25 Hoc mare magnum et spatiosum et latum:
illic reptilia, quorum non est numerus,
animalia pusilla cum magnis;
25 Ecco il mare, grande e spazioso; lì vi sono rettili senza numero: animali piccoli insieme ai grandi.
26 illic naves pertransibunt,
Leviathan, quem formasti ad ludendum cum eo.
26 Lo percorrono le navi e il Leviatàn che per trastullarsi tu hai plasmato.
27 Omnia a te exspectant,
ut des illis escam in tempore suo.
27 Tutti da te aspettano che dia loro il cibo a tempo opportuno.
28 Dante te illis, colligent,
aperiente te manum tuam, implebuntur bonis.
28 Tu lo provvedi ed essi lo raccolgono; apri la tua mano e si saziano di beni.
29 Avertente autem te faciem, turbabuntur;
auferes spiritum eorum, et deficient
et in pulverem suum revertentur.
29 Copri il tuo volto ed essi vengono meno; togli il loro spirito ed essi muoiono, ritornando alla loro polvere.
30 Emittes spiritum tuum, et creabuntur,
et renovabis faciem terrae.
30 Mandi il tuo spirito ed essi sono creati, e rinnovi così la faccia della terra.
31 Sit gloria Domini in saeculum;
laetetur Dominus in operibus suis.
31 La gloria del Signore duri per sempre; s'allieti il Signore per le sue opere.
32 Qui respicit terram et facit eam tremere,
qui tangit montes, et fumigant.
32 Egli guarda la terra e questa sussulta; tocca i monti e questi fumano.
33 Cantabo Domino in vita mea,
psallam Deo meo quamdiu sum.
33 Inneggerò al Signore finché avrò vita, canterò al mio Dio finché dura la mia esistenza.
34 Iucundum sit ei eloquium meum,
ego vero delectabor in Domino.
34 Giunga a lui gradita la mia meditazione; nel Signore sarà la mia gioia.
35 Deficiant peccatores a terra
et iniqui, ita ut non sint.
Benedic, anima mea, Domino.
35 Spariscano dalla terra i peccatori, e non ci siano più gli empi. Benedici il Signore, anima mia. Alleluia.