Salmi 38
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA MARTINI |
---|---|
1 Psalmus. David. Ad commemorandum. | 1 A Idithun, cantico di David. Io dissi: Starò attento sopra di me per non peccare colla mia lingua. Posi un freno alla mia bocca, allorché veniva in campo contro di me il peccatore. |
2 Domine, ne in furore tuo arguas me neque in ira tua corripias me, | 2 Ammutolii, e mi umiliai, e di cose anche buone io non parlai; e il dolor mio rincrudì. |
3 quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi, et descendit super me manus tua. | 3 Si acceso dentro di me il cuor mio, e un fuoco divampò nelle mie considerazioni. |
4 Non est sanitas in carne mea a facie indignationis tuae, non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum. | 4 Dissi colla mia lingua: Signore, fammi conoscere il mio fine. E qual sia il numero de' giorni miei, affinchè io sappia quel, che mi avanza. |
5 Quoniam iniquitates meae supergressae sunt caput meum et sicut onus grave gravant me nimis. - | 5 Certo, che a corta misura tu hai ridotto i miei giorni, e la mia sussistenza è come un nulla dinanzi a te. Certamente mera vanità egli è ogni uomo vivente. |
6 Putruerunt et corrupti sunt livores mei a facie insipientiae meae. | 6 Certamente l'uomo passa come ombra: e di più si conturba senza fondamento. Tesoreggia, e non sa per chi egli metta da parte. |
7 Inclinatus sum et incurvatus nimis; tota die contristatus ingrediebar. | 7 E adesso la mia espettazione qual è, se non tu, o Signore, in cui è la mia sussistenza. |
8 Quoniam lumbi mei impleti sunt ardoribus, et non est sanitas in carne mea. | 8 Liberami da tutte le mie iniquità: tu mi hai renduto oggetto di scherno allo stolto. |
9 Afflictus sum et humiliatus sum nimis, rugiebam a gemitu cordis mei. | 9 Ammutolii, e non apersi la mia bocca, perche opera tua ell'è questa: |
10 Domine, ante te omne desiderium meum, et gemitus meus a te non est absconditus. | 10 Rimuovi da me i tuoi flagelli. |
11 Palpitavit cor meum, dereliquit me virtus mea, et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum. | 11 Sotto la tua mano forte io venni meno quando mi correggesti: tu per ragion dell'iniquità gastigasti l'uomo. E l'anima di lui tacesti, che a guisa di ragno si consumasse: certamente indarno l'uom si conturba. |
12 Amici mei et proximi mei procul a plaga mea steterunt, et propinqui mei de longe steterunt. | 12 Esaudisci la mia orazione, o Signore, e le mie suppliche: da udienza alle mie lagrime. Non istarti in silenzio, perocché forestiero, e pellegrino son io davanti te, come tutti i padri miei. |
13 Et laqueos posuerunt, qui quaerebant animam meam; et, qui requirebant mala mihi, locuti sunt insidias et dolos tota die meditabantur. | 13 Fa pausa con me, affinchè io abbia, refrigerio avanti ch'io me ne vada da un luogo, dove più non sarò. |
14 Ego autem tamquam surdus non audiebam et sicut mutus non aperiens os suum; | |
15 et factus sum sicut homo non audiens et non habens in ore suo redargutiones. | |
16 Quoniam in te, Domine, speravi, tu exaudies, Domine Deus meus. | |
17 Quia dixi: “Ne quando supergaudeant mihi; dum commoventur pedes mei, magnificantur super me ”. | |
18 Quoniam ego in lapsum paratus sum, et dolor meus in conspectu meo semper. | |
19 Quoniam iniquitatem meam annuntiabo et sollicitus sum de peccato meo. | |
20 Inimici autem mei vivunt et confirmati sunt; et multiplicati sunt, qui oderunt me inique. | |
21 Retribuentes mala pro bonis detrahebant mihi, pro eo quod sequebar bonitatem. | |
22 Ne derelinquas me, Domine; Deus meus, ne discesseris a me. | |
23 Festina in adiutorium meum, Domine, salus mea. |