Psalmi 7

NOVA VULGATA	GREEK BIBLE
1 Lamentatio David, quam cantavit Domino propter Chus Beniaminitam.	1 Σιγαιων του Δαβιδ, το οποιον εψαλλεν εις τον Κυριον, δια τους λογους Χους του Βενιαμιτου.>> Κυριε ο Θεος μου, επι σε ελπιζω? σωσον με εκ παντων των διωκοντων με και ελευθερωσον με?
2 Domine Deus meus, in te speravi; salvum me fac ex omnibus persequentibus me et libera me,	2 μηποτε ο εχθρος αρπαση ως λεων εν ψυχην μου και διασπαραξη, χωρις να υπαρξη ελευθερωτης.
3 ne quando rapiat ut leo animam meam discerpens, dum non est qui salvum faciat.	3 Κυριε ο Θεος μου, εαν εγω επραξα τουτο, εαν εις τας χειρας μου ηναι ανομια?
4 Domine Deus meus, si feci istud, si est iniquitas in manibus meis,	4 εαν ανταπεδωκα κακον εις τον ειρηνευοντα μετ' εμου, η κατεθλιψα τον αναιτιως διωκοντα με?
5 si reddidi retribuenti mihi mala et exspoliavi inimicum meum dimittens inanem,	5 ας καταδιωξη ο εχθρος την ψυχην μου και ας φθαση αυτην? και ας καταπατηση εις γην την ζωην μου, και ας καταβαλη την δοξαν μου εις το χωμα. Διαψαλμα.
6 persequatur inimicus animam meam et comprehendat et conculcet in terra vitam meam et gloriam meam in pulverem deducat.	6 Αναστηθι, Κυριε, εν τη οργη σου? υψωθητι ενεκα της λυσσης των εχθρων μου? και εγερθητι δι' εμε εις την κρισιν την οποιαν προσεταξας.
7 Exsurge, Domine, in ira tua et exaltare contra indignationem inimicorum meorum et exsurge, Deus meus, in iudicio, quod mandasti.	7 Και η συναξις των λαων θελει σε κυκλωσει? και συ επιστρεψον, να καθησης υπερανωθεν αυτης εις υψος.
8 Et synagoga populorum circumdabit te, et super hanc in altum regredere:	8 Ο Κυριος θελει κρινει τους λαους. Κρινον με, Κυριε, κατα την δικαιοσυνην μου, και κατα την ακεραιοτητα μου, την εν εμοι.
9 Dominus iudicat populos. Iudica me, Domine, secundum iustitiam meam et secundum innocentiam meam, quae est in me.	9 Ας τελειωση πλεον η κακια των ασεβων? και στερεωσον τον δικαιον, συ ο Θεος ο δικαιος, ο εξεταζων καρδιας και νεφρους.
10 Consumatur nequitia peccatorum; et iustum confirma: scrutans corda et renes Deus iustus.	10 Η ασπις μου ειναι εν τω Θεω, οστις σωζει τους ευθεις την καρδιαν.
11 Adiutorium meum apud Deum, qui salvos facit rectos corde.	11 Ο Θεος ειναι κριτης δικαιος και Θεος οργιζομενος καθ' εκαστην ημεραν.
12 Deus iudex iustus, fortis, irascens per singulos dies.	12 Εαν ο ασεβης δεν επιστραφη, θελει ακονισει την ρομφαιαν αυτου? ενετεινε το τοξον αυτου και ητοιμασεν αυτο?
13 Nonne iterum gladium suum exacuit, arcum suum tetendit et paravit illum?	13 και δι' αυτον ητοιμασεν οργανα θανατου? προσηρμοσε τα βελη αυτου εναντιον των διωκτων.
14 Et paravit sibi vasa mortis, sagittas suas ardentes effecit.	14 Ιδου, ο ασεβης κοιλοπονει ανομιαν? συνελαβε δε πονηριαν και εγεννησε ψευδος?
15 Ecce parturiit iniustitiam, concepit dolorem et peperit iniquitatem;	15 Εσκαψε λακκον και εβαθυνεν αυτον? πλην αυτος θελει πεσει εις τον βοθρον, τον οποιον εκαμεν.
16 lacum aperuit et effodit eum et incidit in foveam, quam fecit.	16 Η πονηρια αυτου θελει επιστρεψει κατα της κεφαλης αυτου, και η καταδυναστεια αυτου θελει καταβη επι την κορυφην αυτου.
17 Convertetur dolor eius in caput eius, et in verticem ipsius iniquitas eius descendet.	17 Εγω θελω επαινει τον Κυριον κατα την δικαιοσυνην αυτου, και θελω ψαλμωδει εις το ονομα Κυριου του Υψιστου.
18 Confitebor Domino secundum iustitiam eius et psallam nomini Domini Altissimi.