Psalmi 48

NOVA VULGATA	VULGATA
1 Canticum. Psalmus. Filiorum Core.	1 In finem, filiis Core. Psalmus.
2 Magnus Dominus et laudabilis nimis in civitate Dei nostri.	2 Audite hæc, omnes gentes ; auribus percipite, omnes qui habitatis orbem :
3 Mons sanctus eius collis speciosus, exsultatio universae terrae. Mons Sion, extrema aquilonis, civitas regis magni.	3 quique terrigenæ et filii hominum, simul in unum dives et pauper.
4 Deus in domibus eius notus factus est ut refugium.	4 Os meum loquetur sapientiam, et meditatio cordis mei prudentiam.
5 Quoniam ecce reges congregati sunt, convenerunt in unum.	5 Inclinabo in parabolam aurem meam ; aperiam in psalterio propositionem meam.
6 Ipsi cum viderunt, sic admirati sunt, conturbati sunt, diffugerunt;	6 Cur timebo in die mala ? iniquitas calcanei mei circumdabit me.
7 illic tremor apprehendit eos, dolores ut parturientis.	7 Qui confidunt in virtute sua, et in multitudine divitiarum suarum, gloriantur.
8 In spiritu orientis conteres naves Tharsis.	8 Frater non redimit, redimet homo : non dabit Deo placationem suam,
9 Sicut audivimus, sic vidimus in civitate Domini virtutum, in civitate Dei nostri; Deus fundavit eam in aeternum.	9 et pretium redemptionis animæ suæ. Et laborabit in æternum ;
10 Recogitamus, Deus, misericordiam tuam in medio templi tui.	10 et vivet adhuc in finem.
11 Secundum nomen tuum, Deus, sic et laus tua in fines terrae; iustitia plena est dextera tua.	11 Non videbit interitum, cum viderit sapientes morientes : simul insipiens et stultus peribunt. Et relinquent alienis divitias suas,
12 Laetetur mons Sion, et exsultent filiae Iudae propter iudicia tua.	12 et sepulchra eorum domus illorum in æternum ; tabernacula eorum in progenie et progenie : vocaverunt nomina sua in terris suis.
13 Circumdate Sion et complectimini eam, numerate turres eius.	13 Et homo, cum in honore esset, non intellexit. Comparatus est jumentis insipientibus, et similis factus est illis.
14 Ponite corda vestra in virtute eius et percurrite domos eius, ut enarretis in progenie altera.	14 Hæc via illorum scandalum ipsis ; et postea in ore suo complacebunt.
15 Quoniam hic est Deus, Deus noster in aeternum et in saeculum saeculi; ipse ducet nos in saecula.	15 Sicut oves in inferno positi sunt : mors depascet eos. Et dominabuntur eorum justi in matutino ; et auxilium eorum veterascet in inferno a gloria eorum.
	16 Verumtamen Deus redimet animam meam de manu inferi, cum acceperit me.
	17 Ne timueris cum dives factus fuerit homo, et cum multiplicata fuerit gloria domus ejus :
	18 quoniam, cum interierit, non sumet omnia, neque descendet cum eo gloria ejus.
	19 Quia anima ejus in vita ipsius benedicetur ; confitebitur tibi cum benefeceris ei.
	20 Introibit usque in progenies patrum suorum ; et usque in æternum non videbit lumen.
	21 Homo, cum in honore esset, non intellexit. Comparatus est jumentis insipientibus, et similis factus est illis.