Psalmi 48

¹ In finem, filiis Core. Psalmus.

² Audite hæc, omnes gentes ;
auribus percipite, omnes qui habitatis orbem :

³ quique terrigenæ et filii hominum,
simul in unum dives et pauper.
⁴ Os meum loquetur sapientiam,
et meditatio cordis mei prudentiam.
⁵ Inclinabo in parabolam aurem meam ;
aperiam in psalterio propositionem meam.
⁶ Cur timebo in die mala ?
iniquitas calcanei mei circumdabit me.
⁷ Qui confidunt in virtute sua,
et in multitudine divitiarum suarum, gloriantur.
⁸ Frater non redimit, redimet homo :
non dabit Deo placationem suam,
⁹ et pretium redemptionis animæ suæ.
Et laborabit in æternum ;
¹⁰ et vivet adhuc in finem.
¹¹ Non videbit interitum,
cum viderit sapientes morientes :
simul insipiens et stultus peribunt.
Et relinquent alienis divitias suas,
¹² et sepulchra eorum domus illorum in æternum ;
tabernacula eorum in progenie et progenie :
vocaverunt nomina sua in terris suis.
¹³ Et homo, cum in honore esset, non intellexit.
Comparatus est jumentis insipientibus,
et similis factus est illis.
¹⁴ Hæc via illorum scandalum ipsis ;
et postea in ore suo complacebunt.
¹⁵ Sicut oves in inferno positi sunt :
mors depascet eos.
Et dominabuntur eorum justi in matutino ;
et auxilium eorum veterascet in inferno a gloria eorum.
¹⁶ Verumtamen Deus redimet animam meam de manu inferi,
cum acceperit me.
¹⁷ Ne timueris cum dives factus fuerit homo,
et cum multiplicata fuerit gloria domus ejus :
¹⁸ quoniam, cum interierit, non sumet omnia,
neque descendet cum eo gloria ejus.
¹⁹ Quia anima ejus in vita ipsius benedicetur ;
confitebitur tibi cum benefeceris ei.
²⁰ Introibit usque in progenies patrum suorum ;
et usque in æternum non videbit lumen.
²¹ Homo, cum in honore esset, non intellexit.
Comparatus est jumentis insipientibus,
et similis factus est illis.