Psalmi 102
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | STUTTGARTENSIA-DELITZSCH |
---|---|
1 Preces afflicti, qui defessus angorem suum ante Dominum profundit. | 1 תְּפִלָּה לְעָנִי כִי־יַעֲטֹף וְלִפְנֵי יְהוָה יִשְׁפֹּךְ שִׂיחֹו |
2 Domine, exaudi orationem meam, et clamor meus ad te veniat. | 2 יְהוָה שִׁמְעָה תְפִלָּתִי וְשַׁוְעָתִי אֵלֶיךָ תָבֹוא |
3 Non abscondas faciem tuam a me; in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam. In quacumque die invocavero te, velociter exaudi me. | 3 אַל־תַּסְתֵּר פָּנֶיךָ ׀ מִמֶּנִּי בְּיֹום צַר לִי הַטֵּה־אֵלַי אָזְנֶךָ בְּיֹום אֶקְרָא מַהֵר עֲנֵנִי |
4 Quia defecerunt sicut fumus dies mei, et ossa mea sicut cremium aruerunt. | 4 כִּי־כָלוּ בְעָשָׁן יָמָי וְעַצְמֹותַי כְּמֹו־קֵד נִחָרוּ |
5 Percussum est ut fenum et aruit cor meum, etenim oblitus sum comedere panem meum. | 5 הוּכָּה־כָעֵשֶׂב וַיִּבַשׁ לִבִּי כִּישָׁ־כַחְתִּי מֵאֲכֹל לַחְמִי |
6 A voce gemitus mei adhaesit os meum carni meae. | 6 מִקֹּול אַנְחָתִי דָּבְקָה עַצְמִי לִבְשָׂרִי |
7 Similis factus sum pellicano solitudinis, factus sum sicut nycticorax in ruinis. | 7 דָּמִיתִי לִקְאַת מִדְבָּר הָיִיתִי כְּכֹוס חֳרָבֹות |
8 Vigilavi et factus sum sicut passer solitarius in tecto. | 8 שָׁקַדְתִּי וָאֶהְיֶה כְּצִפֹּור בֹּודֵד עַל־גָּג |
9 Tota die exprobrabant mihi inimici mei, exardescentes in me per me iurabant. | 9 כָּל־הַיֹּום חֵרְפוּנִי אֹויְבָי מְהֹולָלַי בִּי נִשְׁבָּעוּ |
10 Quia cinerem tamquam panem manducabam et potum meum cum fletu miscebam, | 10 כִּי־אֵפֶר כַּלֶּחֶם אָכָלְתִּי וְשִׁקֻּוַי בִּבְכִי מָסָכְתִּי |
11 a facie irae et increpationis tuae, quia elevans allisisti me. | 11 מִפְּנֵי־זַעַמְךָ וְקִצְפֶּךָ כִּי נְשָׂאתַנִי וַתַּשְׁלִיכֵנִי |
12 Dies mei sicut umbra declinaverunt, et ego sicut fenum arui. | 12 יָמַי כְּצֵל נָטוּי וַאֲנִי כָּעֵשֶׂב אִיבָשׁ |
13 Tu autem, Domine, in aeternum permanes, et memoriale tuum in generationem et generationem. | 13 וְאַתָּה יְהוָה לְעֹולָם תֵּשֵׁב וְזִכְרְךָ לְדֹר וָדֹר |
14 Tu exsurgens misereberis Sion, quia tempus miserendi eius, quia venit tempus, | 14 אַתָּה תָקוּם תְּרַחֵם צִיֹּון כִּי־עֵת לְחֶנְנָהּ כִּי־בָא מֹועֵד |
15 quoniam placuerunt servis tuis lapides eius, et pulveris eius miserentur. | 15 כִּי־רָצוּ עֲבָדֶיךָ אֶת־אֲבָנֶיהָ וְאֶת־עֲפָרָהּ יְחֹנֵנוּ |
16 Et timebunt gentes nomen tuum, Domine, et omnes reges terrae gloriam tuam, | 16 וְיִירְאוּ גֹויִם אֶת־שֵׁם יְהוָה וְכָל־מַלְכֵי הָאָרֶץ אֶת־כְּבֹודֶךָ |
17 quia aedificavit Dominus Sion et apparuit in gloria sua. | 17 כִּי־בָנָה יְהוָה צִיֹּון נִרְאָה בִּכְבֹודֹו |
18 Respexit in orationem inopum et non sprevit precem eorum. | 18 פָּנָה אֶל־תְּפִלַּת הָעַרְעָר וְלֹא־בָזָה אֶת־תְּפִלָּתָם |
19 Scribantur haec pro generatione altera, et populus, qui creabitur, laudabit Dominum. | 19 תִּכָּתֶב זֹאת לְדֹור אַחֲרֹון וְעַם נִבְרָא יְהַלֶּל־יָהּ |
20 Quia prospexit de excelso sanctuario suo, Dominus de caelo in terram aspexit, | 20 כִּי־הִשְׁקִיף מִמְּרֹום קָדְשֹׁו יְהוָה מִשָּׁמַיִם ׀ אֶל־אֶרֶץ הִבִּיט |
21 ut audiret gemitus compeditorum, ut solveret filios mortis; | 21 לִשְׁמֹעַ אֶנְקַת אָסִיר לְפַתֵּחַ בְּנֵי תְמוּתָה |
22 ut annuntient in Sion nomen Domini et laudem eius in Ierusalem, | 22 לְסַפֵּר בְּצִיֹּון שֵׁם יְהוָה וּתְהִלָּתֹו בִּירוּשָׁלִָם |
23 cum congregati fuerint populi in unum et regna, ut serviant Domino. | 23 בְּהִקָּבֵץ עַמִּים יַחְדָּו וּמַמְלָכֹות לַעֲבֹד אֶת־יְהוָה |
24 Humiliavit in via virtutem meam, abbreviavit dies meos. Dicam: “ Deus meus, | 24 עִנָּה בַדֶּרֶךְ [כֹּחֹו כ] (כֹּחִי ק) קִצַּר יָמָי |
25 ne auferas me in dimidio dierum meorum; in generationem et generationem sunt anni tui. | 25 אֹמַר אֵלִי אַל־תַּעֲלֵנִי בַּחֲצִי יָמָי בְּדֹור דֹּורִים שְׁנֹותֶיךָ |
26 Initio terram fundasti; et opera manuum tuarum sunt caeli. | 26 לְפָנִים הָאָרֶץ יָסַדְתָּ וּמַעֲשֵׂה יָדֶיךָ שָׁמָיִם |
27 Ipsi peribunt, tu autem permanes; et omnes sicut vestimentum veterascent, et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur. | 27 הֵמָּה ׀ יֹאבֵדוּ וְאַתָּה תַעֲמֹד וְכֻלָּם כַּבֶּגֶד יִבְלוּ כַּלְּבוּשׁ תַּחֲלִיפֵם וְיַחֲלֹפוּ |
28 Tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient. | 28 וְאַתָּה־הוּא וּשְׁנֹותֶיךָ לֹא יִתָּמּוּ |
29 Filii servorum tuorum habitabunt, et semen eorum in conspectu tuo firmabitur ”. | 29 בְּנֵי־עֲבָדֶיךָ יִשְׁכֹּונוּ וְזַרְעָם לְפָנֶיךָ יִכֹּון |