Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Salmi 102


font
NOVA VULGATABIBBIA CEI 2008
1 Preces afflicti, qui defessus
angorem suum ante Dominum profundit.
1 Preghiera di un povero che è sfinito ed effonde davanti al Signore il suo lamento.
2 Domine, exaudi orationem meam,
et clamor meus ad te veniat.
2 Signore, ascolta la mia preghiera,a te giunga il mio grido di aiuto.
3 Non abscondas faciem tuam a me;
in quacumque die tribulor,
inclina ad me aurem tuam.
In quacumque die invocavero te,
velociter exaudi me.
3 Non nascondermi il tuo voltonel giorno in cui sono nell’angoscia.Tendi verso di me l’orecchio,quando t’invoco, presto, rispondimi!
4 Quia defecerunt sicut fumus dies mei,
et ossa mea sicut cremium aruerunt.
4 Svaniscono in fumo i miei giornie come brace ardono le mie ossa.
5 Percussum est ut fenum et aruit cor meum,
etenim oblitus sum comedere panem meum.
5 Falciato come erba, inaridisce il mio cuore;dimentico di mangiare il mio pane.
6 A voce gemitus mei
adhaesit os meum carni meae.
6 A forza di gridare il mio lamentomi si attacca la pelle alle ossa.
7 Similis factus sum pellicano solitudinis,
factus sum sicut nycticorax in ruinis.
7 Sono come la civetta del deserto,sono come il gufo delle rovine.
8 Vigilavi et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
8 Resto a vegliare:sono come un passerosolitario sopra il tetto.
9 Tota die exprobrabant mihi inimici mei,
exardescentes in me per me iurabant.
9 Tutto il giorno mi insultano i miei nemici,furenti imprecano contro di me.
10 Quia cinerem tamquam panem manducabam
et potum meum cum fletu miscebam,
10 Cenere mangio come fosse pane,alla mia bevanda mescolo il pianto;
11 a facie irae et increpationis tuae,
quia elevans allisisti me.
11 per il tuo sdegno e la tua collerami hai sollevato e scagliato lontano.
12 Dies mei sicut umbra declinaverunt,
et ego sicut fenum arui.
12 I miei giorni declinano come ombrae io come erba inaridisco.
13 Tu autem, Domine, in aeternum permanes,
et memoriale tuum in generationem et generationem.
13 Ma tu, Signore, rimani in eterno,il tuo ricordo di generazione in generazione.
14 Tu exsurgens misereberis Sion,
quia tempus miserendi eius,
quia venit tempus,
14 Ti alzerai e avrai compassione di Sion:è tempo di averne pietà, l’ora è venuta!
15 quoniam placuerunt servis tuis lapides eius,
et pulveris eius miserentur.
15 Poiché ai tuoi servi sono care le sue pietree li muove a pietà la sua polvere.
16 Et timebunt gentes nomen tuum, Domine,
et omnes reges terrae gloriam tuam,
16 Le genti temeranno il nome del Signoree tutti i re della terra la tua gloria,
17 quia aedificavit Dominus Sion
et apparuit in gloria sua.
17 quando il Signore avrà ricostruito Sione sarà apparso in tutto il suo splendore.
18 Respexit in orationem inopum
et non sprevit precem eorum.
18 Egli si volge alla preghiera dei derelitti,non disprezza la loro preghiera.
19 Scribantur haec pro generatione altera,
et populus, qui creabitur, laudabit Dominum.
19 Questo si scriva per la generazione futurae un popolo, da lui creato, darà lode al Signore:
20 Quia prospexit de excelso sanctuario suo,
Dominus de caelo in terram aspexit,
20 «Il Signore si è affacciato dall’alto del suo santuario,dal cielo ha guardato la terra,
21 ut audiret gemitus compeditorum, ut solveret filios mortis;
21 per ascoltare il sospiro del prigioniero,per liberare i condannati a morte,
22 ut annuntient in Sion nomen Domini
et laudem eius in Ierusalem,
22 perché si proclami in Sion il nome del Signoree la sua lode in Gerusalemme,
23 cum congregati fuerint populi in unum
et regna, ut serviant Domino.
23 quando si raduneranno insieme i popolie i regni per servire il Signore».
24 Humiliavit in via virtutem meam,
abbreviavit dies meos.
Dicam: “ Deus meus,
24 Lungo il cammino mi ha tolto le forze,ha abbreviato i miei giorni.
25 ne auferas me in dimidio dierum meorum;
in generationem et generationem sunt anni tui.
25 Io dico: mio Dio, non rapirmi a metà dei miei giorni;i tuoi anni durano di generazione in generazione.
26 Initio terram fundasti;
et opera manuum tuarum sunt caeli.
26 In principio tu hai fondato la terra,i cieli sono opera delle tue mani.
27 Ipsi peribunt, tu autem permanes;
et omnes sicut vestimentum veterascent,
et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur.
27 Essi periranno, tu rimani;si logorano tutti come un vestito,come un abito tu li muterai ed essi svaniranno.
28 Tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
28 Ma tu sei sempre lo stessoe i tuoi anni non hanno fine.
29 Filii servorum tuorum habitabunt,
et semen eorum in conspectu tuo firmabitur ”.
29 I figli dei tuoi servi avranno una dimora,la loro stirpe vivrà sicura alla tua presenza.