Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Salmi 102


font
NOVA VULGATALA SACRA BIBBIA
1 Preces afflicti, qui defessus
angorem suum ante Dominum profundit.
1 Preghiera di un afflitto che langue ed effonde davanti al Signore il suo lamento.
2 Domine, exaudi orationem meam,
et clamor meus ad te veniat.
2 Signore, ascolta la mia preghiera; giunga a te il mio grido.
3 Non abscondas faciem tuam a me;
in quacumque die tribulor,
inclina ad me aurem tuam.
In quacumque die invocavero te,
velociter exaudi me.
3 Non tener nascosto da me il tuo volto, quando l'angoscia mi stringe. Protendi verso di me il tuo orecchio; quando t'invoco, non tardare a rispondermi.
4 Quia defecerunt sicut fumus dies mei,
et ossa mea sicut cremium aruerunt.
4 Sì, si dileguano come fumo i miei giorni; ardono come brace le mie ossa.
5 Percussum est ut fenum et aruit cor meum,
etenim oblitus sum comedere panem meum.
5 E' stato colpito il mio cuore e s'è inaridito come erba; trascuro di prendere perfino il cibo.
6 A voce gemitus mei
adhaesit os meum carni meae.
6 A causa del mio gemere la mia pelle s'è attaccata alle ossa.
7 Similis factus sum pellicano solitudinis,
factus sum sicut nycticorax in ruinis.
7 Sono diventato come un pellicano del deserto, sono simile a un gufo fra le macerie.
8 Vigilavi et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
8 Nel continuo vegliare sono diventato come un passero, tutto solo sul tetto.
9 Tota die exprobrabant mihi inimici mei,
exardescentes in me per me iurabant.
9 M'insultano tutti i giorni i miei nemici, sono furenti contro di me; imprecano sul mio nome.
10 Quia cinerem tamquam panem manducabam
et potum meum cum fletu miscebam,
10 Mi nutro di cenere come di pane, mescolo lacrime alle mie bevande.
11 a facie irae et increpationis tuae,
quia elevans allisisti me.
11 Sì, per la tua ira e il tuo sdegno mi hai preso e mi hai gettato lontano.
12 Dies mei sicut umbra declinaverunt,
et ego sicut fenum arui.
12 I miei giorni sono come ombra che s'allunga, mentre come erba mi sento inaridire.
13 Tu autem, Domine, in aeternum permanes,
et memoriale tuum in generationem et generationem.
13 Ma tu, Signore, rimani per sempre, il tuo ricordo, di generazione in generazione.
14 Tu exsurgens misereberis Sion,
quia tempus miserendi eius,
quia venit tempus,
14 Tu sorgerai e avrai pietà di Sion; poiché è tempo di usarle misericordia, è giunta l'ora.
15 quoniam placuerunt servis tuis lapides eius,
et pulveris eius miserentur.
15 Sì, sono care ai tuoi servi le sue pietre; essi sentono pietà per le sue rovine.
16 Et timebunt gentes nomen tuum, Domine,
et omnes reges terrae gloriam tuam,
16 Le genti temeranno il nome del Signore; la tua gloria, tutti i re della terra.
17 quia aedificavit Dominus Sion
et apparuit in gloria sua.
17 Sì, il Signore ha ricostruito Sion ed è apparso nella sua gloria.
18 Respexit in orationem inopum
et non sprevit precem eorum.
18 Egli ha esaudito la preghiera dei derelitti, non ha disprezzato la loro implorazione.
19 Scribantur haec pro generatione altera,
et populus, qui creabitur, laudabit Dominum.
19 Questo venga scritto per la generazione futura, e un popolo rigenerato dia lode al Signore.
20 Quia prospexit de excelso sanctuario suo,
Dominus de caelo in terram aspexit,
20 Sì, il Signore ha guardato dall'alto del suo santuario, dal cielo ha mirato la terra,
21 ut audiret gemitus compeditorum, ut solveret filios mortis;
21 per ascoltare il gemito del prigioniero, per liberare i votati alla morte,
22 ut annuntient in Sion nomen Domini
et laudem eius in Ierusalem,
22 e così annunzino in Sion il nome del Signore, e la sua lode in Gerusalemme,
23 cum congregati fuerint populi in unum
et regna, ut serviant Domino.
23 quando insieme si raduneranno i popoli e i regni per servire il Signore.
24 Humiliavit in via virtutem meam,
abbreviavit dies meos.
Dicam: “ Deus meus,
24 E' stato abbattuto per via il mio vigore; sono stati accorciati i miei giorni.
25 ne auferas me in dimidio dierum meorum;
in generationem et generationem sunt anni tui.
25 Io dico: "Mio Dio, non mi rapire alla metà dei miei giorni. I tuoi anni si protraggono per generazione e generazione.
26 Initio terram fundasti;
et opera manuum tuarum sunt caeli.
26 All'inizio tu fondasti la terra e opera delle tue mani furono i cieli.
27 Ipsi peribunt, tu autem permanes;
et omnes sicut vestimentum veterascent,
et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur.
27 Essi periranno, ma tu rimarrai; tutti loro si logoreranno come una veste, come un abito tu li muterai ed essi saranno mutati.
28 Tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
28 Ma tu sei sempre lo stesso e i tuoi anni non verranno mai meno.
29 Filii servorum tuorum habitabunt,
et semen eorum in conspectu tuo firmabitur ”.
29 I figli dei tuoi servi avranno una dimora e la loro progenie sarà salda davanti a te".