Salmi 89

NOVA VULGATA	LXX
1 Maskil. Ethan Ezrahitae.	1 προσευχη του μωυση ανθρωπου του θεου κυριε καταφυγη εγενηθης ημιν εν γενεα και γενεα
2 Misericordias Domini in aeternum cantabo; in generationem et generationem annuntiabo veritatem tuam in ore meo.	2 προ του ορη γενηθηναι και πλασθηναι την γην και την οικουμενην και απο του αιωνος εως του αιωνος συ ει
3 Quoniam dixisti: “ In aeternum misericordia aedificabitur ”, in caelis firmabitur veritas tua.	3 μη αποστρεψης ανθρωπον εις ταπεινωσιν και ειπας επιστρεψατε υιοι ανθρωπων
4 “ Disposui testamentum electo meo, iuravi David servo meo:	4 οτι χιλια ετη εν οφθαλμοις σου ως η ημερα η εχθες ητις διηλθεν και φυλακη εν νυκτι
5 Usque in aeternum confirmabo semen tuum et aedificabo in generationem et generationem sedem tuam ”.	5 τα εξουδενωματα αυτων ετη εσονται το πρωι ωσει χλοη παρελθοι
6 Confitebuntur caeli mirabilia tua, Domine, etenim veritatem tuam in ecclesia sanctorum.	6 το πρωι ανθησαι και παρελθοι το εσπερας αποπεσοι σκληρυνθειη και ξηρανθειη
7 Quoniam quis in nubibus aequabitur Domino, similis erit Domino in filiis Dei?	7 οτι εξελιπομεν εν τη οργη σου και εν τω θυμω σου εταραχθημεν
8 Deus, metuendus in consilio sanctorum, magnus et terribilis super omnes, qui in circuitu eius sunt.	8 εθου τας ανομιας ημων ενωπιον σου ο αιων ημων εις φωτισμον του προσωπου σου
9 Domine, Deus virtutum, quis similis tibi? Potens es, Domine, et veritas tua in circuitu tuo.	9 οτι πασαι αι ημεραι ημων εξελιπον και εν τη οργη σου εξελιπομεν τα ετη ημων ως αραχνην εμελετων
10 Tu dominaris superbiae maris, elationes fluctuum eius tu mitigas.	10 αι ημεραι των ετων ημων εν αυτοις εβδομηκοντα ετη εαν δε εν δυναστειαις ογδοηκοντα ετη και το πλειον αυτων κοπος και πονος οτι επηλθεν πραυτης εφ' ημας και παιδευθησομεθα
11 Tu conculcasti sicut vulneratum Rahab, in brachio virtutis tuae dispersisti inimicos tuos.	11 τις γινωσκει το κρατος της οργης σου και απο του φοβου σου τον θυμον σου
12 Tui sunt caeli, et tua est terra, orbem terrae et plenitudinem eius tu fundasti;	12 εξαριθμησασθαι την δεξιαν σου ουτως γνωρισον και τους πεπεδημενους τη καρδια εν σοφια
13 Aquilonem et austrum tu creasti, Thabor et Hermon in nomine tuo exsultabunt.	13 επιστρεψον κυριε εως ποτε και παρακληθητι επι τοις δουλοις σου
14 Tibi brachium cum potentia; firma est manus tua, et exaltata dextera tua.	14 ενεπλησθημεν το πρωι του ελεους σου και ηγαλλιασαμεθα και ευφρανθημεν εν πασαις ταις ημεραις ημων
15 Iustitia et iudicium firmamentum sedis tuae. Misericordia et veritas praecedent faciem tuam.	15 ευφρανθημεν ανθ' ων ημερων εταπεινωσας ημας ετων ων ειδομεν κακα
16 Beatus populus, qui scit iubilationem. Domine, in lumine vultus tui ambulabunt	16 και ιδε επι τους δουλους σου και τα εργα σου και οδηγησον τους υιους αυτων
17 et in nomine tuo exsultabunt tota die et in iustitia tua exaltabuntur,	17 και εστω η λαμπροτης κυριου του θεου ημων εφ' ημας και τα εργα των χειρων ημων κατευθυνον εφ' ημας
18 quoniam decor virtutis eorum tu es, et in beneplacito tuo exaltabitur cornu nostrum.
19 Quia Domini est scutum nostrum, et Sancti Israel rex noster.
20 Tunc locutus es in visione sanctis tuis et dixisti: “ Posui adiutorium in potente et exaltavi electum de plebe.
21 Inveni David servum meum; oleo sancto meo unxi eum.
22 Manus enim mea firma erit cum eo, et brachium meum confortabit eum.
23 Nihil proficiet inimicus in eo, et filius iniquitatis non opprimet eum.
24 Et concidam a facie ipsius inimicos eius et odientes eum percutiam.
25 Et veritas mea et misericordia mea cum ipso, et in nomine meo exaltabitur cornu eius.
26 Et ponam super mare manum eius et super flumina dexteram eius.
27 Ipse invocabit me: “Pater meus es tu, Deus meus et refugium salutis meae”.
28 Et ego primogenitum ponam illum, excelsum prae regibus terrae.
29 In aeternum servabo illi misericordiam meam; et testamentum meum fidele ipsi.
30 Et ponam in saeculum saeculi semen eius; et thronum eius sicut dies caeli.
31 Si autem dereliquerint filii eius legem meam et in iudiciis meis non ambulaverint,
32 si iustificationes meas profanaverint et mandata mea non custodierint,
33 visitabo in virga delictum eorum et in verberibus iniquitatem eorum.
34 Misericordiam autem meam non avertam ab eo neque mentiar in veritate mea.
35 Non profanabo testamentum meum et, quae procedunt de labiis meis, non faciamirrita.
36 Semel iuravi in sancto meo: David non mentiar.
37 Semen eius in aeternum manebit, et thronus eius sicut sol in conspectu meo
38 et sicut luna firmus stabit in aeternum et testis in caelo fidelis ”.
39 Tu vero reppulisti et reiecisti, iratus es contra christum tuum;
40 evertisti testamentum servi tui, profanasti in terram diadema eius.
41 Destruxisti omnes muros eius, posuisti munitiones eius in ruinas.
42 Diripuerunt eum omnes transeuntes viam, factus est opprobrium vicinis suis.
43 Exaltasti dexteram deprimentium eum, laetificasti omnes inimicos eius.
44 Avertisti aciem gladii eius et non es auxiliatus ei in bello.
45 Finem posuisti splendori eius et sedem eius in terram collisisti.
46 Minorasti dies iuventutis eius, perfudisti eum confusione.
47 Usquequo, Domine, absconderis in finem, exardescet sicut ignis ira tua?
48 Memorare, quam brevis mea substantia. Ad quam vanitatem creasti omnes filios hominum?
49 Quis est homo, qui vivet et non videbit mortem, eruet animam suam de manu inferi?
50 Ubi sunt misericordiae tuae antiquae, Domine, sicut iurasti David in veritate tua?
51 Memor esto, Domine, opprobrii servorum tuorum, quod continui in sinu meo, multarum gentium,
52 quo exprobraverunt inimici tui, Domine, quo exprobraverunt vestigia christi tui.
53 Benedictus Dominus in aeternum. Fiat, fiat.