Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Salmi 89


font
NOVA VULGATADIODATI
1 Maskil. Ethan Ezrahitae.
1 Maschil di Etan Ezarahita IO canterò in perpetuo le benignità del Signore; Io renderò colla mia bocca nota la tua verità per ogni età.
2 Misericordias Domini in aeternum cantabo;
in generationem et generationem
annuntiabo veritatem tuam in ore meo.
2 Perciocchè io ho detto: La tua benignità sarà stabile in eterno; Tu hai fermata la tua verità ne’ cieli.
3 Quoniam dixisti: “ In aeternum misericordia aedificabitur ”,
in caelis firmabitur veritas tua.
3 Io ho fatto, dice il Signore, patto col mio eletto; Io ho giurato a Davide, mio servitore, dicendo:
4 “ Disposui testamentum electo meo,
iuravi David servo meo:
4 Io fonderò la tua progenie in eterno, Ed edificherò il tuo trono per ogni età. Sela
5 Usque in aeternum confirmabo semen tuum
et aedificabo in generationem et generationem sedem tuam ”.
5 I cieli parimente celebreranno le tue maraviglie, o Signore; La tua verità eziandio sarà celebrata nella raunanza de’ santi.
6 Confitebuntur caeli mirabilia tua, Domine,
etenim veritatem tuam in ecclesia sanctorum.
6 Perciocchè, chi è nel cielo che pareggi il Signore; E che possa essere assomigliato al Signore, fra i figliuoli de’ possenti?
7 Quoniam quis in nubibus aequabitur Domino,
similis erit Domino in filiis Dei?
7 Iddio è grandemente spaventevole nel consiglio de’ santi, E tremendo sopra tutti quelli che sono d’intorno a lui.
8 Deus, metuendus in consilio sanctorum,
magnus et terribilis super omnes, qui in circuitu eius sunt.
8 O Signore Iddio degli eserciti, chi è potente Signore come sei tu? Tu hai, oltre a ciò, intorno a te la tua verità.
9 Domine, Deus virtutum, quis similis tibi?
Potens es, Domine, et veritas tua in circuitu tuo.
9 Tu signoreggi sopra l’alterezza del mare; Quando le sue onde s’innalzano, tu l’acqueti.
10 Tu dominaris superbiae maris,
elationes fluctuum eius tu mitigas.
10 Tu hai fiaccato Rahab, a guisa d’uomo ferito a morte; Tu hai, col tuo possente braccio, dispersi i tuoi nemici.
11 Tu conculcasti sicut vulneratum Rahab,
in brachio virtutis tuae dispersisti inimicos tuos.
11 I cieli son tuoi, tua eziandio è la terra; Tu hai fondato il mondo, e tutto ciò ch’è in esso.
12 Tui sunt caeli, et tua est terra,
orbem terrae et plenitudinem eius tu fundasti;
12 Tu hai creato il Settentrione ed il Mezzodì; Tabor ed Hermon trionfano nel tuo Nome.
13 Aquilonem et austrum tu creasti,
Thabor et Hermon in nomine tuo exsultabunt.
13 Tu hai un braccio forte; La tua mano è potente, la tua destra è esaltata.
14 Tibi brachium cum potentia;
firma est manus tua, et exaltata dextera tua.
14 Giustizia e giudicio son la ferma base del tuo trono; Benignità e verità vanno davanti alla tua faccia
15 Iustitia et iudicium firmamentum sedis tuae.
Misericordia et veritas praecedent faciem tuam.
15 Beato il popolo che sa che cosa è il giubilare; O Signore, essi cammineranno alla chiarezza della tua faccia;
16 Beatus populus, qui scit iubilationem.
Domine, in lumine vultus tui ambulabunt
16 Festeggeranno tuttodì nel tuo nome, E si esalteranno nella tua giustizia.
17 et in nomine tuo exsultabunt tota die et in iustitia tua exaltabuntur,
17 Perchè tu sei la gloria della lor forza; E il nostro corno è alzato per lo tuo favore.
18 quoniam decor virtutis eorum tu es,
et in beneplacito tuo exaltabitur cornu nostrum.
18 Perciocchè lo scudo nostro è del Signore; E il Re nostro è del Santo d’Israele
19 Quia Domini est scutum nostrum,
et Sancti Israel rex noster.
19 Tu parlasti già in visione intorno al tuo Santo, E dicesti: Io ho posto l’aiuto intorno al possente; Io ho innalzato l’eletto d’infra il popolo.
20 Tunc locutus es in visione sanctis tuis et dixisti:
“ Posui adiutorium in potente
et exaltavi electum de plebe.
20 Io ho trovato Davide, mio servitore; E l’ho unto coll’olio mio santo;
21 Inveni David servum meum;
oleo sancto meo unxi eum.
21 Col quale la mia mano sarà ferma; Il mio braccio eziandio lo fortificherà.
22 Manus enim mea firma erit cum eo, et brachium meum confortabit eum.
22 Il nemico non l’oppresserà; Ed il perverso non l’affliggerà.
23 Nihil proficiet inimicus in eo,
et filius iniquitatis non opprimet eum.
23 Anzi io fiaccherò i suoi nemici, cacciandoli d’innanzi a lui; E sconfiggerò quelli che l’odieranno.
24 Et concidam a facie ipsius inimicos eius
et odientes eum percutiam.
24 E la mia verità, e la mia benignità, saranno con lui; Ed il suo corno sarà alzato nel mio nome;
25 Et veritas mea et misericordia mea cum ipso,
et in nomine meo exaltabitur cornu eius.
25 E metterò la sua mano sopra il mare, E la sua destra sopra i fiumi.
26 Et ponam super mare manum eius
et super flumina dexteram eius.
26 Egli m’invocherà, dicendo: Tu sei mio Padre, Il mio Dio, e la Rocca della mia salute.
27 Ipse invocabit me: “Pater meus es tu,
Deus meus et refugium salutis meae”.
27 Io altresì lo costituirò il primogenito, Il più eccelso dei re della terra.
28 Et ego primogenitum ponam illum,
excelsum prae regibus terrae.
28 Io gli osserverò la mia benignità in perpetuo, Ed il mio patto sarà leale inverso lui.
29 In aeternum servabo illi misericordiam meam;
et testamentum meum fidele ipsi.
29 E renderò la sua progenie eterna, Ed il suo trono simile a’ giorni del cielo.
30 Et ponam in saeculum saeculi semen eius;
et thronum eius sicut dies caeli.
30 Se i suoi figliuoli abbandonano la mia Legge, E non camminano ne’ miei ordinamenti;
31 Si autem dereliquerint filii eius legem meam
et in iudiciis meis non ambulaverint,
31 Se violano i miei statuti, E non osservano i miei comandamenti;
32 si iustificationes meas profanaverint
et mandata mea non custodierint,
32 Io visiterò il lor misfatto con verga, E la loro iniquità con battiture;
33 visitabo in virga delictum eorum
et in verberibus iniquitatem eorum.
33 Ma non annullerò la mia benignità inverso lui, E non mentirò contro alla mia verità.
34 Misericordiam autem meam non avertam ab eo
neque mentiar in veritate mea.
34 Io non violerò il mio patto, E non muterò quello che è uscito dalle mie labbra.
35 Non profanabo testamentum meum et, quae procedunt de labiis meis, non faciamirrita.
35 Io ho giurato una volta per la mia santità: Se io mento a Davide;
36 Semel iuravi in sancto meo: David non mentiar.
36 Che la sua progenie sarà in eterno, E che il suo trono sarà come il sole nel mio cospetto;
37 Semen eius in aeternum manebit,
et thronus eius sicut sol in conspectu meo
37 Che sarà stabile in perpetuo, come la luna; E di ciò vi è il testimonio fedele nel cielo. Sela
38 et sicut luna firmus stabit in aeternum
et testis in caelo fidelis ”.
38 E pur tu l’hai cacciato lungi da te, e l’hai disdegnato; Tu ti sei gravemente adirato contro al tuo unto.
39 Tu vero reppulisti et reiecisti,
iratus es contra christum tuum;
39 Tu hai annullato il patto fatto col tuo servitore; Tu hai contaminata la sua benda reale, gettandola per terra.
40 evertisti testamentum servi tui,
profanasti in terram diadema eius.
40 Tu hai rotte tutte le sue chiusure; Tu hai messe in ruina le sue fortezze.
41 Destruxisti omnes muros eius,
posuisti munitiones eius in ruinas.
41 Tutti i passanti l’hanno predato; Egli è stato in vituperio a’ suoi vicini.
42 Diripuerunt eum omnes transeuntes viam,
factus est opprobrium vicinis suis.
42 Tu hai alzata la destra de’ suoi avversari; Tu hai rallegrati tutti i suoi nemici.
43 Exaltasti dexteram deprimentium eum,
laetificasti omnes inimicos eius.
43 Tu hai eziandio rintuzzato il taglio della sua spada, E non l’hai fatto star fermo in piè nella battaglia.
44 Avertisti aciem gladii eius
et non es auxiliatus ei in bello.
44 Tu l’hai spogliato del suo splendore, Ed hai traboccato in terra il suo trono.
45 Finem posuisti splendori eius
et sedem eius in terram collisisti.
45 Tu hai scorciati i giorni della sua giovanezza; Tu l’hai coperto di vergogna. Sela.
46 Minorasti dies iuventutis eius,
perfudisti eum confusione.
46 Infino a quando, o Signore, ti nasconderai tu? Ed arderà l’ira tua come un fuoco, in perpetuo?
47 Usquequo, Domine, absconderis in finem,
exardescet sicut ignis ira tua?
47 Ricordati quanto poco tempo io ho da vivere nel mondo; Perchè avresti tu creati in vano tutti i figliuoli degli uomini?
48 Memorare, quam brevis mea substantia.
Ad quam vanitatem creasti omnes filios hominum?
48 Chi è l’uomo che viva, senza veder mai la morte? Che scampi la sua vita di man del sepolcro? Sela.
49 Quis est homo, qui vivet et non videbit mortem,
eruet animam suam de manu inferi?
49 Ove sono, o Signore, le tue benignità antiche, Le quali tu giurasti a Davide per la tua verità?
50 Ubi sunt misericordiae tuae antiquae, Domine,
sicut iurasti David in veritate tua?
50 Ricordati, o Signore, del vituperio fatto a’ tuoi servitori, Di quello che io porto in seno; Del vituperio fattoci da tutti i grandi popoli.
51 Memor esto, Domine, opprobrii servorum tuorum,
quod continui in sinu meo, multarum gentium,
51 Conciossiachè i tuoi nemici abbiano vituperate, o Signore, Abbiano vituperate le vestigia del tuo unto.
52 quo exprobraverunt inimici tui, Domine,
quo exprobraverunt vestigia christi tui.
52 Benedetto sia il Signore in eterno. Amen, Amen
53 Benedictus Dominus in aeternum. Fiat, fiat.