Salmi 89

NOVA VULGATA	GREEK BIBLE
1 Maskil. Ethan Ezrahitae.	1 Μασχιλ του Εθαν του Εζραιτου.>> Τα ελεη του Κυριου εις τον αιωνα θελω ψαλλει? δια του στοματος μου θελω αναγγελλει την αληθειαν σου εις γενεαν και γενεαν.
2 Misericordias Domini in aeternum cantabo; in generationem et generationem annuntiabo veritatem tuam in ore meo.	2 Διοτι ειπα, το ελεος σου θελει θεμελιωθη εις τον αιωνα? εν τοις ουρανοις θελεις στερεωσει την αληθειαν σου.
3 Quoniam dixisti: “ In aeternum misericordia aedificabitur ”, in caelis firmabitur veritas tua.	3 Εκαμα διαθηκην μετα του εκλεκτου μου? ωμοσα προς Δαβιδ τον δουλον μου?
4 “ Disposui testamentum electo meo, iuravi David servo meo:	4 Διαπαντος θελω στερεωσει το σπερμα σου, και θελω οικοδομησει τον θρονον σου εις γενεαν και γενεαν. Διαψαλμα.
5 Usque in aeternum confirmabo semen tuum et aedificabo in generationem et generationem sedem tuam ”.	5 Και οι ουρανοι θελουσιν υμνει τα θαυμασια σου, Κυριε? και η αληθεια σου θελει εξυμνεισθαι εν τη συναξει των αγιων.
6 Confitebuntur caeli mirabilia tua, Domine, etenim veritatem tuam in ecclesia sanctorum.	6 Διοτι τις εν τω ουρανω δυναται να εξισωθη με τον Κυριον; Τις μεταξυ των υιων των δυνατων δυναται να ομοιωθη με τον Κυριον;
7 Quoniam quis in nubibus aequabitur Domino, similis erit Domino in filiis Dei?	7 Ο Θεος ειναι φοβερος σφοδρα εν τη βουλη των αγιων και σεβαστος εν πασι τοις κυκλω αυτου.
8 Deus, metuendus in consilio sanctorum, magnus et terribilis super omnes, qui in circuitu eius sunt.	8 Κυριε Θεε των δυναμεων, τις ομοιος σου; δυνατος εισαι, Κυριε, και η αληθεια σου ειναι κυκλω σου.
9 Domine, Deus virtutum, quis similis tibi? Potens es, Domine, et veritas tua in circuitu tuo.	9 Συ δεσποζεις την επαρσιν της θαλασσης? οταν σηκονωνται τα κυματα αυτης, συ ταπεινονεις αυτα.
10 Tu dominaris superbiae maris, elationes fluctuum eius tu mitigas.	10 Συ συνετριψας την Ρααβ ως τραυματιαν? δια του βραχιονος της δυναμεως σου διεσκορπισας τους εχθρους σου.
11 Tu conculcasti sicut vulneratum Rahab, in brachio virtutis tuae dispersisti inimicos tuos.	11 Σου ειναι οι ουρανοι και σου η γη την οικουμενην και το πληρωμα αυτης, συ εθεμελιωσας αυτα.
12 Tui sunt caeli, et tua est terra, orbem terrae et plenitudinem eius tu fundasti;	12 Τον βορραν και τον νοτον, συ εκτισας αυτους? Θαβωρ και Αερμων εις το ονομα σου θελουσιν αγαλλεσθαι.
13 Aquilonem et austrum tu creasti, Thabor et Hermon in nomine tuo exsultabunt.	13 Εχεις ισχυρον τον βραχιονα? κραταια ειναι η χειρ σου? υψηλη η δεξια σου.
14 Tibi brachium cum potentia; firma est manus tua, et exaltata dextera tua.	14 Η δικαιοσυνη και η κρισις ειναι η βασις του θρονου σου? το ελεος και η αληθεια θελουσι προπορευεσθαι εμπροσθεν του προσωπου σου.
15 Iustitia et iudicium firmamentum sedis tuae. Misericordia et veritas praecedent faciem tuam.	15 Μακαριος ο λαος ο γινωσκων αλαλαγμον? θελουσι περιπατει, Κυριε, εν τω φωτι του προσωπου σου.
16 Beatus populus, qui scit iubilationem. Domine, in lumine vultus tui ambulabunt	16 Εις το ονομα σου θελουσιν αγαλλεσθαι ολην την ημεραν? και εις την δικαιοσυνην σου θελουσιν υψωθη.
17 et in nomine tuo exsultabunt tota die et in iustitia tua exaltabuntur,	17 Διοτι συ εισαι το καυχημα της δυναμεως αυτων? και δια της ευμενειας σου θελει υψωθη το κερας ημων.
18 quoniam decor virtutis eorum tu es, et in beneplacito tuo exaltabitur cornu nostrum.	18 Διοτι ο Κυριος ειναι η ασπις ημων? και ο Αγιος του Ισραηλ ο βασιλευς ημων.
19 Quia Domini est scutum nostrum, et Sancti Israel rex noster.	19 Ελαλησας τοτε δι' οραματος προς τον οσιον σου και ειπας? εθεσα βοηθειαν επι τον δυνατον? υψωσα εκλεκτον εκ του λαου?
20 Tunc locutus es in visione sanctis tuis et dixisti: “ Posui adiutorium in potente et exaltavi electum de plebe.	20 Ευρηκα Δαβιδ τον δουλον μου? με το ελαιον το αγιον μου εχρισα αυτον?
21 Inveni David servum meum; oleo sancto meo unxi eum.	21 η χειρ μου θελει στερεονει αυτον? και ο βραχιων μου θελει ενδυναμονει αυτον.
22 Manus enim mea firma erit cum eo, et brachium meum confortabit eum.	22 δεν θελει υπερισχυσει εχθρος κατ' αυτου? ουδε υιος ανομιας θελει ταλαιπωρησει αυτον.
23 Nihil proficiet inimicus in eo, et filius iniquitatis non opprimet eum.	23 Και θελω κατακοψει απ' εμπροσθεν αυτου τους εχθρους αυτου? και τους μισουντας αυτον θελω κατατροπωσει.
24 Et concidam a facie ipsius inimicos eius et odientes eum percutiam.	24 Η δε αληθεια μου και το ελεος μου θελουσιν εισθαι μετ' αυτου? και εν τω ονοματι μου θελει υψωθη το κερας αυτου.
25 Et veritas mea et misericordia mea cum ipso, et in nomine meo exaltabitur cornu eius.	25 Και θελω θεσει την χειρα αυτου επι την θαλασσαν, και επι τους ποταμους την δεξιαν αυτου.
26 Et ponam super mare manum eius et super flumina dexteram eius.	26 Αυτος θελει κραξει προς εμε, Πατηρ μου εισαι, Θεος μου και πετρα της σωτηριας μου.
27 Ipse invocabit me: “Pater meus es tu, Deus meus et refugium salutis meae”.	27 Εγω βεβαιως θελω καμει αυτον πρωτοτοκον μου, Υψιστον επι τους βασιλεις της γης.
28 Et ego primogenitum ponam illum, excelsum prae regibus terrae.	28 Διαπαντος θελω φυλαττει εις αυτον το ελεος μου, και η διαθηκη μου θελει εισθαι στερεα μετ' αυτου.
29 In aeternum servabo illi misericordiam meam; et testamentum meum fidele ipsi.	29 Και θελω καμει να διαμενη το σπερμα αυτου εις τον αιωνα, και ο θρονος αυτου ως αι ημεραι του ουρανου.
30 Et ponam in saeculum saeculi semen eius; et thronum eius sicut dies caeli.	30 Εαν εγκαταλιπωσιν οι υιοι αυτου τον νομον μου και εις τας κρισεις μου δεν περιπατησωσιν?
31 Si autem dereliquerint filii eius legem meam et in iudiciis meis non ambulaverint,	31 Εαν παραβωσι τα διαταγματα μου και δεν φυλαξωσι τας εντολας μου?
32 si iustificationes meas profanaverint et mandata mea non custodierint,	32 Τοτε θελω επισκεφθη με ραβδον τας παραβασεις αυτων και με πληγας τας παρανομιας αυτων.
33 visitabo in virga delictum eorum et in verberibus iniquitatem eorum.	33 Το ελεος μου ομως δεν θελω αφαιρεσει απ' αυτου, ουδε θελω ψευσθη κατα της αληθειας μου.
34 Misericordiam autem meam non avertam ab eo neque mentiar in veritate mea.	34 Δεν θελω παραβη την διαθηκην μου, ουδε θελω αθετησει ο, τι εξηλθεν εκ των χειλεων μου.
35 Non profanabo testamentum meum et, quae procedunt de labiis meis, non faciamirrita.	35 Απαξ ωμοσα εις την αγιοτητα μου, οτι δεν θελω ψευσθη προς τον Δαβιδ.
36 Semel iuravi in sancto meo: David non mentiar.	36 Το σπερμα αυτου θελει διαμενει εις τον αιωνα και ο θρονος αυτου ως ο ηλιος, ενωπιον μου?
37 Semen eius in aeternum manebit, et thronus eius sicut sol in conspectu meo	37 Ως η σεληνη θελει στερεωθη εις τον αιωνα και μαρτυς πιστος εν τω ουρανω. Διαψαλμα.
38 et sicut luna firmus stabit in aeternum et testis in caelo fidelis ”.	38 Αλλα συ απεβαλες και εβδελυχθης, ωργισθης κατα του χριστου σου?
39 Tu vero reppulisti et reiecisti, iratus es contra christum tuum;	39 ηκυρωσας την διαθηκην του δουλου σου? εβεβηλωσας το διαδημα αυτου εως της γης.
40 evertisti testamentum servi tui, profanasti in terram diadema eius.	40 Κατεβαλες παντας τους φραγμους αυτου? ηφανισας τα οχυρωματα αυτου?
41 Destruxisti omnes muros eius, posuisti munitiones eius in ruinas.	41 διαρπαζουσιν αυτον παντες οι διαβαινοντες την οδον? κατεσταθη ονειδος εις τους γειτονας αυτου.
42 Diripuerunt eum omnes transeuntes viam, factus est opprobrium vicinis suis.	42 Υψωσας την δεξιαν των εναντιων αυτου? ευφρανας παντας τους εχθρους αυτου?
43 Exaltasti dexteram deprimentium eum, laetificasti omnes inimicos eius.	43 ημβλυνας μαλιστα το κοπτερον της ρομφαιας αυτου και δεν εστερεωσας αυτον εν τη μαχη?
44 Avertisti aciem gladii eius et non es auxiliatus ei in bello.	44 Επαυσας την δοξαν αυτου και τον θρονον αυτου ερριψας κατα γης.
45 Finem posuisti splendori eius et sedem eius in terram collisisti.	45 Ωλιγοστευσας τας ημερας της νεοτητος αυτου? ενεδυσας αυτον με αισχυνην. Διαψαλμα.
46 Minorasti dies iuventutis eius, perfudisti eum confusione.	46 Εως ποτε, Κυριε; θελεις κρυπτεσθαι διαπαντος; θελει καιεσθαι ως πυρ η οργη σου;
47 Usquequo, Domine, absconderis in finem, exardescet sicut ignis ira tua?	47 Μνησθητι ποσον βραχυς ειναι ο καιρος μου, εν τινι ματαιοτητι εποιησας παντας τους υιους των ανθρωπων.
48 Memorare, quam brevis mea substantia. Ad quam vanitatem creasti omnes filios hominum?	48 Τις ανθρωπος θελει ζησει και δεν θελει ιδει θανατον; τις θελει λυτρωσει την ψυχην αυτου εκ της χειρος του αδου; Διαψαλμα.
49 Quis est homo, qui vivet et non videbit mortem, eruet animam suam de manu inferi?	49 Που ειναι τα ελεη σου τα αρχαια, Κυριε, τα οποια ωμοσας προς τον Δαβιδ εν τη αληθεια σου;
50 Ubi sunt misericordiae tuae antiquae, Domine, sicut iurasti David in veritate tua?	50 Μνησθητι, Κυριε, του ονειδισμου των δουλων σου, τον οποιον φερω εν τω κολπω μου υπο τοσουτων πολυαριθμων λαων?
51 Memor esto, Domine, opprobrii servorum tuorum, quod continui in sinu meo, multarum gentium,	51 με τον οποιον ωνειδισαν οι εχθροι σου, Κυριε? με τον οποιον ωνειδισαν τα ιχνη του χριστου σου.
52 quo exprobraverunt inimici tui, Domine, quo exprobraverunt vestigia christi tui.	52 Ευλογητος Κυριος εις τον αιωνα. Αμην, και αμην.
53 Benedictus Dominus in aeternum. Fiat, fiat.