Salmi 68

NOVA VULGATA	VULGATA
1 Magistro chori. David. Psalmus. Canticum.	1 In finem, pro iis qui commutabuntur. David.
2 Exsurgit Deus, et dissipantur inimici eius; et fugiunt, qui oderunt eum, a facie eius.	2 Salvum me fac, Deus, quoniam intraverunt aquæ usque ad animam meam.
3 Sicut dissipatur fumus, tu dissipas; sicut fluit cera a facie ignis, sic pereunt peccatores a facie Dei.	3 Infixus sum in limo profundi et non est substantia. Veni in altitudinem maris, et tempestas demersit me.
4 Et iusti laetentur et exsultent in conspectu Dei et delectentur in laetitia.	4 Laboravi clamans, raucæ factæ sunt fauces meæ ; defecerunt oculi mei, dum spero in Deum meum.
5 Cantate Deo, psalmum dicite nomini eius; iter facite ei, qui fertur super nubes: Dominus nomen illi. Iubilate in conspectu eius;	5 Multiplicati sunt super capillos capitis mei qui oderunt me gratis. Confortati sunt qui persecuti sunt me inimici mei injuste ; quæ non rapui, tunc exsolvebam.
6 pater orphanorum et iudex viduarum, Deus in habitaculo sancto suo.	6 Deus, tu scis insipientiam meam ; et delicta mea a te non sunt abscondita.
7 Deus, qui inhabitare facit desolatos in domo, qui educit vinctos in prosperitatem; verumtamen rebelles habitabunt in arida terra. -	7 Non erubescant in me qui exspectant te, Domine, Domine virtutum ; non confundantur super me qui quærunt te, Deus Israël.
8 Deus, cum egredereris in conspectu populi tui, cum pertransires in deserto,	8 Quoniam propter te sustinui opprobrium ; operuit confusio faciem meam.
9 terra mota est, etiam caeli distillaverunt a facie Dei Sinai, a facie Dei Israel.	9 Extraneus factus sum fratribus meis, et peregrinus filiis matris meæ.
10 Pluviam voluntariam effundebas, Deus; hereditatem tuam infirmatam, tu refecisti eam.	10 Quoniam zelus domus tuæ comedit me, et opprobria exprobrantium tibi ceciderunt super me.
11 Animalia tua habitabant in ea, parasti in bonitate tua pauperi, Deus.	11 Et operui in jejunio animam meam, et factum est in opprobrium mihi.
12 Dominus dat verbum; virgines annuntiantes bona sunt agmen ingens:	12 Et posui vestimentum meum cilicium ; et factus sum illis in parabolam.
13 “ Reges exercituum fugiunt, fugiunt, et species domus dividit spolia.	13 Adversum me loquebantur qui sedebant in porta, et in me psallebant qui bibebant vinum.
14 Et vos dormitis inter medias caulas: alae columbae nitent argento, et pennae eius pallore auri.	14 Ego vero orationem meam ad te, Domine ; tempus beneplaciti, Deus. In multitudine misericordiæ tuæ, exaudi me in veritate salutis tuæ.
15 Dum dispergit Omnipotens reges super eam, nive dealbatur Selmon ”.	15 Eripe me de luto, ut non infigar ; libera me ab iis qui oderunt me, et de profundis aquarum.
16 Mons Dei mons Basan, mons cacuminum mons Basan.	16 Non me demergat tempestas aquæ, neque absorbeat me profundum, neque urgeat super me puteus os suum.
17 Ut quid invidetis, montes cacuminum, monti, in quo beneplacitum est Deo inhabitare? Etenim Dominus habitabit in finem.	17 Exaudi me, Domine, quoniam benigna est misericordia tua ; secundum multitudinem miserationum tuarum respice in me.
18 Currus Dei decem milia milium: Dominus venit de Sinai in sancta.	18 Et ne avertas faciem tuam a puero tuo ; quoniam tribulor, velociter exaudi me.
19 Ascendisti in altum, captivam duxisti captivitatem; accepisti in donum homines, ut etiam rebelles habitent apud Dominum Deum.	19 Intende animæ meæ, et libera eam ; propter inimicos meos, eripe me.
20 Benedictus Dominus die cotidie; portabit nos Deus salutarium nostrorum.	20 Tu scis improperium meum, et confusionem meam, et reverentiam meam ;
21 Deus noster, Deus ad salvandum; et Domini, Domini exitus mortis.	21 in conspectu tuo sunt omnes qui tribulant me. Improperium exspectavit cor meum et miseriam : et sustinui qui simul contristaretur, et non fuit ; et qui consolaretur, et non inveni.
22 Verumtamen Deus confringet capita inimicorum suorum, verticem capillatum perambulantium in delictis suis.	22 Et dederunt in escam meam fel, et in siti mea potaverunt me aceto.
23 Dixit Dominus: “ Ex Basan reducam, reducam de profundo maris,	23 Fiat mensa eorum coram ipsis in laqueum, et in retributiones, et in scandalum.
24 ut intingatur pes tuus in sanguine, lingua canum tuorum ex inimicis portionem inveniat ”.	24 Obscurentur oculi eorum, ne videant, et dorsum eorum semper incurva.
25 Viderunt ingressus tuos, Deus, ingressus Dei mei, regis mei in sancta.	25 Effunde super eos iram tuam, et furor iræ tuæ comprehendat eos.
26 Praecedunt cantores, postremi veniunt psallentes. in medio iuvenculae tympanistriae.	26 Fiat habitatio eorum deserta, et in tabernaculis eorum non sit qui inhabitet.
27 “ In ecclesiis benedicite Deo, Domino, vos de fontibus Israel ”.	27 Quoniam quem tu percussisti persecuti sunt, et super dolorem vulnerum meorum addiderunt.
28 Ibi Beniamin adulescentulus ducens eos, principes Iudae cum turma sua, principes Zabulon, principes Nephthali.	28 Appone iniquitatem super iniquitatem eorum, et non intrent in justitiam tuam.
29 Manda, Deus, virtuti tuae; confirma hoc, Deus, quod operatus es in nobis.	29 Deleantur de libro viventium, et cum justis non scribantur.
30 A templo tuo in Ierusalem tibi afferent reges munera.	30 Ego sum pauper et dolens ; salus tua, Deus, suscepit me.
31 Increpa feram arundinis, congregationem taurorum in vitulis populorum: prosternant se cum laminis argenti. Dissipa gentes, quae bella volunt.	31 Laudabo nomen Dei cum cantico, et magnificabo eum in laude :
32 Venient optimates ex Aegypto, Aethiopia praeveniet manus suas Deo.	32 et placebit Deo super vitulum novellum, cornua producentem et ungulas.
33 Regna terrae, cantate Deo, psallite Domino, psallite Deo,	33 Videant pauperes, et lætentur ; quærite Deum, et vivet anima vestra :
34 qui fertur super caelum caeli ad orientem; ecce dabit vocem suam, vocem virtutis.	34 quoniam exaudivit pauperes Dominus, et vinctos suos non despexit.
35 Tribuite virtutem Deo. Super Israel magnificentia eius, et virtus eius in nubibus.	35 Laudent illum cæli et terra ; mare, et omnia reptilia in eis.
36 Mirabilis, Deus, de sanctuario tuo! Deus Israel ipse tribuet virtutem et fortitudinem plebi suae. Benedictus Deus!	36 Quoniam Deus salvam faciet Sion, et ædificabuntur civitates Juda, et inhabitabunt ibi, et hæreditate acquirent eam.
	37 Et semen servorum ejus possidebit eam ; et qui diligunt nomen ejus habitabunt in ea.