Salmi 68

NOVA VULGATA	LXX
1 Magistro chori. David. Psalmus. Canticum.	1 εις το τελος υπερ των αλλοιωθησομενων τω δαυιδ
2 Exsurgit Deus, et dissipantur inimici eius; et fugiunt, qui oderunt eum, a facie eius.	2 σωσον με ο θεος οτι εισηλθοσαν υδατα εως ψυχης μου
3 Sicut dissipatur fumus, tu dissipas; sicut fluit cera a facie ignis, sic pereunt peccatores a facie Dei.	3 ενεπαγην εις ιλυν βυθου και ουκ εστιν υποστασις ηλθον εις τα βαθη της θαλασσης και καταιγις κατεποντισεν με
4 Et iusti laetentur et exsultent in conspectu Dei et delectentur in laetitia.	4 εκοπιασα κραζων εβραγχιασεν ο λαρυγξ μου εξελιπον οι οφθαλμοι μου απο του ελπιζειν επι τον θεον μου
5 Cantate Deo, psalmum dicite nomini eius; iter facite ei, qui fertur super nubes: Dominus nomen illi. Iubilate in conspectu eius;	5 επληθυνθησαν υπερ τας τριχας της κεφαλης μου οι μισουντες με δωρεαν εκραταιωθησαν οι εχθροι μου οι εκδιωκοντες με αδικως α ουχ ηρπασα τοτε απετιννυον
6 pater orphanorum et iudex viduarum, Deus in habitaculo sancto suo.	6 ο θεος συ εγνως την αφροσυνην μου και αι πλημμελειαι μου απο σου ουκ εκρυβησαν
7 Deus, qui inhabitare facit desolatos in domo, qui educit vinctos in prosperitatem; verumtamen rebelles habitabunt in arida terra. -	7 μη αισχυνθειησαν επ' εμοι οι υπομενοντες σε κυριε κυριε των δυναμεων μη εντραπειησαν επ' εμοι οι ζητουντες σε ο θεος του ισραηλ
8 Deus, cum egredereris in conspectu populi tui, cum pertransires in deserto,	8 οτι ενεκα σου υπηνεγκα ονειδισμον εκαλυψεν εντροπη το προσωπον μου
9 terra mota est, etiam caeli distillaverunt a facie Dei Sinai, a facie Dei Israel.	9 απηλλοτριωμενος εγενηθην τοις αδελφοις μου και ξενος τοις υιοις της μητρος μου
10 Pluviam voluntariam effundebas, Deus; hereditatem tuam infirmatam, tu refecisti eam.	10 οτι ο ζηλος του οικου σου κατεφαγεν με και οι ονειδισμοι των ονειδιζοντων σε επεπεσαν επ' εμε
11 Animalia tua habitabant in ea, parasti in bonitate tua pauperi, Deus.	11 και συνεκαμψα εν νηστεια την ψυχην μου και εγενηθη εις ονειδισμον εμοι
12 Dominus dat verbum; virgines annuntiantes bona sunt agmen ingens:	12 και εθεμην το ενδυμα μου σακκον και εγενομην αυτοις εις παραβολην
13 “ Reges exercituum fugiunt, fugiunt, et species domus dividit spolia.	13 κατ' εμου ηδολεσχουν οι καθημενοι εν πυλη και εις εμε εψαλλον οι πινοντες τον οινον
14 Et vos dormitis inter medias caulas: alae columbae nitent argento, et pennae eius pallore auri.	14 εγω δε τη προσευχη μου προς σε κυριε καιρος ευδοκιας ο θεος εν τω πληθει του ελεους σου επακουσον μου εν αληθεια της σωτηριας σου
15 Dum dispergit Omnipotens reges super eam, nive dealbatur Selmon ”.	15 σωσον με απο πηλου ινα μη εμπαγω ρυσθειην εκ των μισουντων με και εκ του βαθους των υδατων
16 Mons Dei mons Basan, mons cacuminum mons Basan.	16 μη με καταποντισατω καταιγις υδατος μηδε καταπιετω με βυθος μηδε συσχετω επ' εμε φρεαρ το στομα αυτου
17 Ut quid invidetis, montes cacuminum, monti, in quo beneplacitum est Deo inhabitare? Etenim Dominus habitabit in finem.	17 εισακουσον μου κυριε οτι χρηστον το ελεος σου κατα το πληθος των οικτιρμων σου επιβλεψον επ' εμε
18 Currus Dei decem milia milium: Dominus venit de Sinai in sancta.	18 μη αποστρεψης το προσωπον σου απο του παιδος σου οτι θλιβομαι ταχυ επακουσον μου
19 Ascendisti in altum, captivam duxisti captivitatem; accepisti in donum homines, ut etiam rebelles habitent apud Dominum Deum.	19 προσχες τη ψυχη μου και λυτρωσαι αυτην ενεκα των εχθρων μου ρυσαι με
20 Benedictus Dominus die cotidie; portabit nos Deus salutarium nostrorum.	20 συ γαρ γινωσκεις τον ονειδισμον μου και την αισχυνην μου και την εντροπην μου εναντιον σου παντες οι θλιβοντες με
21 Deus noster, Deus ad salvandum; et Domini, Domini exitus mortis.	21 ονειδισμον προσεδοκησεν η ψυχη μου και ταλαιπωριαν και υπεμεινα συλλυπουμενον και ουχ υπηρξεν και παρακαλουντας και ουχ ευρον
22 Verumtamen Deus confringet capita inimicorum suorum, verticem capillatum perambulantium in delictis suis.	22 και εδωκαν εις το βρωμα μου χολην και εις την διψαν μου εποτισαν με οξος
23 Dixit Dominus: “ Ex Basan reducam, reducam de profundo maris,	23 γενηθητω η τραπεζα αυτων ενωπιον αυτων εις παγιδα και εις ανταποδοσιν και εις σκανδαλον
24 ut intingatur pes tuus in sanguine, lingua canum tuorum ex inimicis portionem inveniat ”.	24 σκοτισθητωσαν οι οφθαλμοι αυτων του μη βλεπειν και τον νωτον αυτων δια παντος συγκαμψον
25 Viderunt ingressus tuos, Deus, ingressus Dei mei, regis mei in sancta.	25 εκχεον επ' αυτους την οργην σου και ο θυμος της οργης σου καταλαβοι αυτους
26 Praecedunt cantores, postremi veniunt psallentes. in medio iuvenculae tympanistriae.	26 γενηθητω η επαυλις αυτων ηρημωμενη και εν τοις σκηνωμασιν αυτων μη εστω ο κατοικων
27 “ In ecclesiis benedicite Deo, Domino, vos de fontibus Israel ”.	27 οτι ον συ επαταξας αυτοι κατεδιωξαν και επι το αλγος των τραυματιων σου προσεθηκαν
28 Ibi Beniamin adulescentulus ducens eos, principes Iudae cum turma sua, principes Zabulon, principes Nephthali.	28 προσθες ανομιαν επι την ανομιαν αυτων και μη εισελθετωσαν εν δικαιοσυνη σου
29 Manda, Deus, virtuti tuae; confirma hoc, Deus, quod operatus es in nobis.	29 εξαλειφθητωσαν εκ βιβλου ζωντων και μετα δικαιων μη γραφητωσαν
30 A templo tuo in Ierusalem tibi afferent reges munera.	30 πτωχος και αλγων ειμι εγω και η σωτηρια του προσωπου σου ο θεος αντελαβετο μου
31 Increpa feram arundinis, congregationem taurorum in vitulis populorum: prosternant se cum laminis argenti. Dissipa gentes, quae bella volunt.	31 αινεσω το ονομα του θεου μετ' ωδης μεγαλυνω αυτον εν αινεσει
32 Venient optimates ex Aegypto, Aethiopia praeveniet manus suas Deo.	32 και αρεσει τω θεω υπερ μοσχον νεον κερατα εκφεροντα και οπλας
33 Regna terrae, cantate Deo, psallite Domino, psallite Deo,	33 ιδετωσαν πτωχοι και ευφρανθητωσαν εκζητησατε τον θεον και ζησεται η ψυχη υμων
34 qui fertur super caelum caeli ad orientem; ecce dabit vocem suam, vocem virtutis.	34 οτι εισηκουσεν των πενητων ο κυριος και τους πεπεδημενους αυτου ουκ εξουδενωσεν
35 Tribuite virtutem Deo. Super Israel magnificentia eius, et virtus eius in nubibus.	35 αινεσατωσαν αυτον οι ουρανοι και η γη θαλασσα και παντα τα ερποντα εν αυτοις
36 Mirabilis, Deus, de sanctuario tuo! Deus Israel ipse tribuet virtutem et fortitudinem plebi suae. Benedictus Deus!	36 οτι ο θεος σωσει την σιων και οικοδομηθησονται αι πολεις της ιουδαιας και κατοικησουσιν εκει και κληρονομησουσιν αυτην
	37 και το σπερμα των δουλων αυτου καθεξουσιν αυτην και οι αγαπωντες το ονομα αυτου κατασκηνωσουσιν εν αυτη