Psalmi 50

NOVA VULGATA	VULGATA
1 Psalmus. Asaph. Deus deorum, Dominus, locutus est et vocavit terram a solis ortu usque ad occasum.	1 In finem. Psalmus David,
2 Ex Sion speciosa decore Deus illuxit,	2 cum venit ad eum Nathan propheta, quando intravit ad Bethsabee.
3 Deus noster veniet et non silebit: ignis consumens est in conspectu eius, et in circuitu eius tempestas valida.	3 Miserere mei, Deus, secundum magnam misericordiam tuam ; et secundum multitudinem miserationum tuarum, dele iniquitatem meam.
4 Advocabit caelum desursum et terram discernere populum suum:	4 Amplius lava me ab iniquitate mea, et a peccato meo munda me.
5 “ Congregate mihi sanctos meos, qui disposuerunt testamentum meum in sacrificio ”.	5 Quoniam iniquitatem meam ego cognosco, et peccatum meum contra me est semper.
6 Et annuntiabunt caeli iustitiam eius, quoniam Deus iudex est.	6 Tibi soli peccavi, et malum coram te feci ; ut justificeris in sermonibus tuis, et vincas cum judicaris.
7 “ Audi, populus meus, et loquar, Israel, et testificabor adversum te: Deus, Deus tuus, ego sum.	7 Ecce enim in iniquitatibus conceptus sum, et in peccatis concepit me mater mea.
8 Non in sacrificiis tuis arguam te; holocausta enim tua in conspectu meo sunt semper.	8 Ecce enim veritatem dilexisti ; incerta et occulta sapientiæ tuæ manifestasti mihi.
9 Non accipiam de domo tua vitulos neque de gregibus tuis hircos.	9 Asperges me hyssopo, et mundabor ; lavabis me, et super nivem dealbabor.
10 Quoniam meae sunt omnes ferae silvarum, iumentorum mille in montibus.	10 Auditui meo dabis gaudium et lætitiam, et exsultabunt ossa humiliata.
11 Cognovi omnia volatilia caeli; et, quod movetur in agro, meum est.	11 Averte faciem tuam a peccatis meis, et omnes iniquitates meas dele.
12 Si esuriero non dicam tibi; meus est enim orbis terrae et plenitudo eius.	12 Cor mundum crea in me, Deus, et spiritum rectum innova in visceribus meis.
13 Numquid manducabo carnes taurorum aut sanguinem hircorum potabo?	13 Ne projicias me a facie tua, et spiritum sanctum tuum ne auferas a me.
14 Immola Deo sacrificium laudis et redde Altissimo vota tua;	14 Redde mihi lætitiam salutaris tui, et spiritu principali confirma me.
15 et invoca me in die tribulationis: eruam te, et honorificabis me ”.	15 Docebo iniquos vias tuas, et impii ad te convertentur.
16 Peccatori autem dixit Deus: “ Quare tu enarras praecepta mea et assumis testamentum meum in os tuum?	16 Libera me de sanguinibus, Deus, Deus salutis meæ, et exsultabit lingua mea justitiam tuam.
17 Tu vero odisti disciplinam et proiecisti sermones meos retrorsum.	17 Domine, labia mea aperies, et os meum annuntiabit laudem tuam.
18 Si videbas furem, currebas cum eo; et cum adulteris erat portio tua.	18 Quoniam si voluisses sacrificium, dedissem utique ; holocaustis non delectaberis.
19 Os tuum dimittebas ad malitiam, et lingua tua concinnabat dolos.	19 Sacrificium Deo spiritus contribulatus ; cor contritum et humiliatum, Deus, non despicies.
20 Sedens adversus fratrem tuum loquebaris et adversus filium matris tuae proferebas opprobrium.	20 Benigne fac, Domine, in bona voluntate tua Sion, ut ædificentur muri Jerusalem.
21 Haec fecisti, et tacui. Existimasti quod eram tui similis. Arguam te et statuam illa contra faciem tuam.	21 Tunc acceptabis sacrificium justitiæ, oblationes et holocausta ; tunc imponent super altare tuum vitulos.
22 Intellegite haec, qui obliviscimini Deum, ne quando rapiam, et non sit qui eripiat.
23 Qui immolabit sacrificium laudis, honorificabit me; et, qui immaculatus est in via, ostendam illi salutare Dei ”.