Salmi 18
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBLIA |
---|---|
1 Magistro chori. David, servi Domini, qui locutus est ad Dominum verba huius cantici, quando Dominus eum liberaverat e potestate omnium inimicorum suorum | 1 Del maestro de coro. Del siervo de Yahveh, David, que dirigió a Yahveh las palabras de este cántico el día en que Yahveh le libró de todos sus enemigos y de las manos de Saúl. |
2 et e manu Saul. Dixit igitur: Diligam te, Domine, fortitudo mea. | 2 Dijo: Yo te amo, Yahveh, mi fortaleza, (mi salvador, que de la violencia me has salvado). |
3 Domine, firmamentum meum et refugium meum et liberator meus; Deus meus, adiutor meus, et sperabo in eum; protector meus et cornu salutis meae et susceptor meus. | 3 Yahveh, mi roca y mi baluarte, mi liberador, mi Dios; la peña en que me amparo, mi escudo y fuerza de mi salvación, mi ciudadela y mi refugio. |
4 Laudabilem invocabo Dominum, et ab inimicis meis salvus ero. | 4 Invoco a Yahveh, que es digno de alabanza, y quedo a salvo de mis enemigos. |
5 Circumdederunt me fluctus mortis, et torrentes Belial conturbaverunt me; | 5 Las olas de la muerte me envolvían, me espantaban las trombas de Belial, |
6 funes inferni circumdederunt me, praeoccupaverunt me laquei mortis. | 6 los lazos del seol me rodeaban, me aguardaban los cepos de la Muerte. |
7 In tribulatione mea invocavi Dominum et ad Deum meum clamavi; exaudivit de templo suo vocem meam, et clamor meus in conspectu eius introivit in aures eius. | 7 Clamé a Yahveh en mi angustia, a mi Dios invoqué; y escuchó mi voz desde su Templo, resonó mi llamada en sus oídos. |
8 Commota est et contremuit terra; fundamenta montium concussa sunt et commota sunt, quoniam iratus est. | 8 La tierra fue sacudida y vaciló, retemblaron las bases de los montes, (vacilaron bajo su furor); |
9 Ascendit fumus de naribus eius, et ignis de ore eius devorans; carbones succensi processerunt ab eo. | 9 una humareda subió de sus narices, y de su boca un fuego que abrasaba, (de él salían carbones encendidos). |
10 Inclinavit caelos et descendit, et caligo sub pedibus eius. | 10 El inclinó los cielos y bajó, un espeso nublado debajo de sus pies; |
11 Et ascendit super cherub et volavit, ferebatur super pennas ventorum. | 11 cabalgó sobre un querube, emprendió el vuelo, sobre las alas de los vientos planeó. |
12 Et posuit tenebras latibulum suum, in circuitu eius tabernaculum eius, tenebrosa aqua, nubes aeris. | 12 Se puso como tienda un cerco de tinieblas, tinieblas de las aguas, espesos nubarrones; |
13 Prae fulgore in conspectu eius nubes transierunt, grando et carbones ignis. | 13 del fulgor que le precedía se encendieron granizo y ascuas de fuego. |
14 Et intonuit de caelo Dominus, et Altissimus dedit vocem suam: grando et carbones ignis. | 14 Tronó Yahveh en los cielos, lanzó el Altísimo su voz; |
15 Et misit sagittas suas et dissipavit eos, fulgura iecit et conturbavit eos. | 15 arrojó saetas, y los puso en fuga, rayos fulminó y sembró derrota. |
16 Et apparuerunt fontes aquarum, et revelata sunt fundamenta orbis terrarum ab increpatione tua, Domine, ab inspiratione spiritus irae tuae. | 16 El fondo del mar quedó a la vista, los cimientos del orbe aparecieron, ante tu imprecación, Yahveh, al resollar el aliento en tus narices. |
17 Misit de summo et accepit me et assumpsit me de aquis multis; | 17 El extiende su mano de lo alto para asirme, para sacarme de las profundas aguas; |
18 eripuit me de inimicis meis fortissimis et ab his, qui oderunt me, quoniam confortati sunt super me. | 18 me libera de un enemigo poderoso, de mis adversarios más fuertes que yo. |
19 Oppugnaverunt me in die afflictionis meae, et factus est Dominus fulcimentum meum; | 19 Me aguardaban el día de mi ruina, más Yahveh fue un apoyo para mí; |
20 et eduxit me in latitudinem, salvum me fecit, quoniam voluit me. | 20 me sacó a espacio abierto, me salvó porque me amaba. |
21 Et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum puritatem manuum mearum reddet mihi, | 21 Yahveh me recompensa conforme a mi justicia, me paga conforme a la pureza de mis manos; |
22 quia custodivi vias Domini nec impie recessi a Deo meo. | 22 porque he guardado los caminos de Yahveh, y no he hecho el mal lejos de mi Dios. |
23 Quoniam omnia iudicia eius in conspectu meo, et iustitias eius non reppuli a me; | 23 Porque tengo ante mí todos sus juicios, y sus preceptos no aparto de mi lado; |
24 et fui immaculatus cum eo et observavi me ab iniquitate. | 24 he sido ante él irreprochable, y de incurrir en culpa me he guardado. |
25 Et retribuit mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum puritatem manuum mearum in conspectu oculorum eius. | 25 Y Yahveh me devuelve según mi justicia, según la pureza de mis manos que tiene ante sus ojos. |
26 Cum sancto sanctus eris et cum viro innocente innocens eris | 26 Con el piadoso eres piadoso, intachable con el hombre sin tacha; |
27 et cum electo electus eris et cum perverso callidus eris. | 27 con el puro eres puro, con el ladino, sagaz; |
28 Quoniam tu populum humilem salvum facies et oculos superborum humiliabis. | 28 tú que salvas al pueblo humilde, y abates los ojos altaneros. |
29 Quoniam tu accendis lucernam meam, Domine; Deus meus illuminat tenebras meas. | 29 Tú eres, Yahveh, mi lámpara, mi Dios que alumbra mis tinieblas; |
30 Quoniam in te aggrediar hostium turmas et in Deo meo transiliam murum. | 30 con tu ayuda las hordas acometo, con mi Dios escalo la muralla. |
31 Deus, impolluta via eius, eloquia Domini igne examinata; protector est omnium sperantium in se. | 31 Dios es perfecto en sus caminos, la palabra de Yahveh acrisolada. El es el escudo de cuantos a él se acogen. |
32 Quoniam quis Deus praeter Dominum? Aut quae munitio praeter Deum nostrum? | 32 Pues ¿quién es Dios fuera de Yahveh? ¿Quién Roca, sino sólo nuestro Dios? |
33 Deus, qui praecinxit me virtute et posuit immaculatam viam meam; | 33 El Dios que me ciñe de fuerza, y hace mi camino irreprochable, |
34 qui perfecit pedes meos tamquam cervorum et super excelsa statuit me; | 34 que hace mis pies como de ciervas, y en las alturas me sostiene en pie, |
35 qui docet manus meas ad proelium, et tendunt arcum aereum brachia mea. | 35 el que mis manos para el combate adiestra y mis brazos para tensar arco de bronce. |
36 Et dedisti mihi scutum salutis tuae, et dextera tua suscepit me, et exauditio tua magnificavit me. | 36 Tú me das tu escudo salvador, (tu diestra me sostiene), tu cuidado me exalta, |
37 Dilatasti gressus meos subtus me, et non sunt infirmata vestigia mea. | 37 mis pasos ensanchas ante mí, no se tuercen mis tobillos. |
38 Persequebar inimicos meos et comprehendebam illos et non convertebar, donec deficerent. | 38 Persigo a mis enemigos, les doy caza, no vuelvo hasta haberlos acabado; |
39 Confringebam illos, nec poterant stare, cadebant subtus pedes meos. | 39 los quebranto, no pueden levantarse, sucumben debajo de mis pies. |
40 Et praecinxisti me virtute ad bellum et supplantasti insurgentes in me subtus me. | 40 Para el combate de fuerza me ciñes, doblegas bajo mí a mis agresores, |
41 Et inimicos meos dedisti mihi dorsum et odientes me disperdidisti. | 41 a mis enemigos haces dar la espalda, extermino a los que me odian. |
42 Clamaverunt, nec erat qui salvos faceret, ad Dominum, nec exaudivit eos. | 42 Claman, mas no hay salvador, a Yahveh, y no les responde. |
43 Et comminui eos ut pulverem ante faciem venti, ut lutum platearum contrivi eos. | 43 Los machaco como polvo al viento, como al barro de las calles los piso. |
44 Eripuisti me de contradictionibus populi, constituisti me in caput gentium. Populus, quem non cognovi, servivit mihi, | 44 De las querellas de mi pueblo tú me libras, me pones a la cabeza de las gentes; pueblos que no conocía me sirven; |
45 in auditu auris oboedivit mihi. Filii alieni blanditi sunt mihi, | 45 los hijos de extranjeros me adulan, son todo oídos, me obedecen, |
46 filii alieni inveterati sunt, contremuerunt in abditis suis. | 46 los hijos de extranjeros desmayan, y dejan temblando sus refugios. |
47 Vivit Dominus, et benedictus Adiutor meus, et exaltetur Deus salutis meae. | 47 ¡Viva Yahveh, bendita sea mi roca, el Dios de mi salvación sea ensalzado, |
48 Deus, qui das vindictas mihi et subdis populos sub me, liberator meus de inimicis meis iracundis; | 48 el Dios que la venganza me concede y abate los pueblos a mis plantas! |
49 et ab insurgentibus in me exaltas me, a viro iniquo eripis me. | 49 Tú me libras de mis enemigos, me exaltas sobre mis agresores, del hombre violento me salvas. |
50 Propterea confitebor tibi in nationibus, Domine, et nomini tuo psalmum dicam, | 50 Por eso he de alabarte entre los pueblos, a tu nombre, Yahveh, salmodiaré. |
51 magnificans salutes regis sui et faciens misericordiam christo suo David et semini eius usque in saeculum. | 51 El hace grandes las victorias de su rey y muestra su amor a su ungido, a David y a su linaje para siempre. |