Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Salmi 102


font
BIBBIA CEI 2008NOVA VULGATA
1 Preghiera di un povero che è sfinito ed effonde davanti al Signore il suo lamento.
1 Preces afflicti, qui defessus
angorem suum ante Dominum profundit.
2 Signore, ascolta la mia preghiera,a te giunga il mio grido di aiuto.
2 Domine, exaudi orationem meam,
et clamor meus ad te veniat.
3 Non nascondermi il tuo voltonel giorno in cui sono nell’angoscia.Tendi verso di me l’orecchio,quando t’invoco, presto, rispondimi!
3 Non abscondas faciem tuam a me;
in quacumque die tribulor,
inclina ad me aurem tuam.
In quacumque die invocavero te,
velociter exaudi me.
4 Svaniscono in fumo i miei giornie come brace ardono le mie ossa.
4 Quia defecerunt sicut fumus dies mei,
et ossa mea sicut cremium aruerunt.
5 Falciato come erba, inaridisce il mio cuore;dimentico di mangiare il mio pane.
5 Percussum est ut fenum et aruit cor meum,
etenim oblitus sum comedere panem meum.
6 A forza di gridare il mio lamentomi si attacca la pelle alle ossa.
6 A voce gemitus mei
adhaesit os meum carni meae.
7 Sono come la civetta del deserto,sono come il gufo delle rovine.
7 Similis factus sum pellicano solitudinis,
factus sum sicut nycticorax in ruinis.
8 Resto a vegliare:sono come un passerosolitario sopra il tetto.
8 Vigilavi et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
9 Tutto il giorno mi insultano i miei nemici,furenti imprecano contro di me.
9 Tota die exprobrabant mihi inimici mei,
exardescentes in me per me iurabant.
10 Cenere mangio come fosse pane,alla mia bevanda mescolo il pianto;
10 Quia cinerem tamquam panem manducabam
et potum meum cum fletu miscebam,
11 per il tuo sdegno e la tua collerami hai sollevato e scagliato lontano.
11 a facie irae et increpationis tuae,
quia elevans allisisti me.
12 I miei giorni declinano come ombrae io come erba inaridisco.
12 Dies mei sicut umbra declinaverunt,
et ego sicut fenum arui.
13 Ma tu, Signore, rimani in eterno,il tuo ricordo di generazione in generazione.
13 Tu autem, Domine, in aeternum permanes,
et memoriale tuum in generationem et generationem.
14 Ti alzerai e avrai compassione di Sion:è tempo di averne pietà, l’ora è venuta!
14 Tu exsurgens misereberis Sion,
quia tempus miserendi eius,
quia venit tempus,
15 Poiché ai tuoi servi sono care le sue pietree li muove a pietà la sua polvere.
15 quoniam placuerunt servis tuis lapides eius,
et pulveris eius miserentur.
16 Le genti temeranno il nome del Signoree tutti i re della terra la tua gloria,
16 Et timebunt gentes nomen tuum, Domine,
et omnes reges terrae gloriam tuam,
17 quando il Signore avrà ricostruito Sione sarà apparso in tutto il suo splendore.
17 quia aedificavit Dominus Sion
et apparuit in gloria sua.
18 Egli si volge alla preghiera dei derelitti,non disprezza la loro preghiera.
18 Respexit in orationem inopum
et non sprevit precem eorum.
19 Questo si scriva per la generazione futurae un popolo, da lui creato, darà lode al Signore:
19 Scribantur haec pro generatione altera,
et populus, qui creabitur, laudabit Dominum.
20 «Il Signore si è affacciato dall’alto del suo santuario,dal cielo ha guardato la terra,
20 Quia prospexit de excelso sanctuario suo,
Dominus de caelo in terram aspexit,
21 per ascoltare il sospiro del prigioniero,per liberare i condannati a morte,
21 ut audiret gemitus compeditorum, ut solveret filios mortis;
22 perché si proclami in Sion il nome del Signoree la sua lode in Gerusalemme,
22 ut annuntient in Sion nomen Domini
et laudem eius in Ierusalem,
23 quando si raduneranno insieme i popolie i regni per servire il Signore».
23 cum congregati fuerint populi in unum
et regna, ut serviant Domino.
24 Lungo il cammino mi ha tolto le forze,ha abbreviato i miei giorni.
24 Humiliavit in via virtutem meam,
abbreviavit dies meos.
Dicam: “ Deus meus,
25 Io dico: mio Dio, non rapirmi a metà dei miei giorni;i tuoi anni durano di generazione in generazione.
25 ne auferas me in dimidio dierum meorum;
in generationem et generationem sunt anni tui.
26 In principio tu hai fondato la terra,i cieli sono opera delle tue mani.
26 Initio terram fundasti;
et opera manuum tuarum sunt caeli.
27 Essi periranno, tu rimani;si logorano tutti come un vestito,come un abito tu li muterai ed essi svaniranno.
27 Ipsi peribunt, tu autem permanes;
et omnes sicut vestimentum veterascent,
et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur.
28 Ma tu sei sempre lo stessoe i tuoi anni non hanno fine.
28 Tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
29 I figli dei tuoi servi avranno una dimora,la loro stirpe vivrà sicura alla tua presenza.29 Filii servorum tuorum habitabunt,
et semen eorum in conspectu tuo firmabitur ”.