Salmi 94

NOVA VULGATA	VULGATA
1 Deus ultionum, Domine, Deus ultionum, effulge.	1 Laus cantici ipsi David. Venite, exsultemus Domino ; jubilemus Deo salutari nostro ;
2 Exaltare, qui iudicas terram, redde retributionem superbis.	2 præoccupemus faciem ejus in confessione, et in psalmis jubilemus ei :
3 Usquequo peccatores, Domine, usquequo peccatores exsultabunt?	3 quoniam Deus magnus Dominus, et rex magnus super omnes deos.
4 Effabuntur et loquentur proterva, gloriabuntur omnes, qui operantur iniquitatem. -	4 Quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitudines montium ipsius sunt ;
5 Populum tuum, Domine, humiliant et hereditatem tuam vexant.	5 quoniam ipsius est mare, et ipse fecit illud, et siccam manus ejus formaverunt.
6 Viduam et advenam interficiunt et pupillos occidunt.	6 Venite, adoremus, et procidamus, et ploremus ante Dominum qui fecit nos :
7 Et dixerunt: “ Non videbit Dominus, nec intelleget Deus Iacob ”.	7 quia ipse est Dominus Deus noster, et nos populus pascuæ ejus, et oves manus ejus.
8 Intellegite, insipientes in populo; et stulti, quando sapietis?	8 Hodie si vocem ejus audieritis, nolite obdurare corda vestra
9 Qui plantavit aurem, non audiet, aut qui finxit oculum, non respiciet?	9 sicut in irritatione, secundum diem tentationis in deserto, ubi tentaverunt me patres vestri : probaverunt me, et viderunt opera mea.
10 Qui corripit gentes, non arguet, qui docet hominem scientiam?	10 Quadraginta annis offensus fui generationi illi, et dixi : Semper hi errant corde.
11 Dominus scit cogitationes hominum, quoniam vanae sunt.	11 Et isti non cognoverunt vias meas : ut juravi in ira mea : Si introibunt in requiem meam.
12 Beatus homo, quem tu erudieris, Domine, et de lege tua docueris eum,
13 ut mitiges ei a diebus malis, donec fodiatur peccatori fovea.
14 Quia non repellet Dominus plebem suam et hereditatem suam non derelinquet.
15 Quia ad iustitiam revertetur iudicium, et sequentur illam omnes, qui recto sunt corde.
16 Quis consurget mihi adversus malignantes, aut quis stabit mecum adversus operantes iniquitatem?
17 Nisi quia Dominus adiuvit me, paulo minus habitasset in loco silentii anima mea.
18 Si dicebam: “ Motus est pes meus ”, misericordia tua, Domine, sustentabatme.
19 In multitudine sollicitudinum mearum in corde meo, consolationes tuae laetificaverunt animam meam.
20 Numquid sociabitur tibi sedes iniquitatis, quae fingit molestiam contra praeceptum?
21 Irruunt in animam iusti et sanguinem innocentem condemnant.
22 Et factus est mihi Dominus in praesidium, et Deus meus in rupem refugii mei;
23 et reddet illis iniquitatem ipsorum et in malitia eorum disperdet eos,
24 disperdet illos Dominus Deus noster.