Scrutatio

Lunedi, 29 aprile 2024 - Santa Caterina da Siena ( Letture di oggi)

Salmi 88


font
NOVA VULGATABIBBIA CEI 2008
1 Canticum. Psalmus. Filiorum Core. Magistro chori.
Secundum " Mahalat ". Ad cantandum. Maskil. Heman Ezrahitae
.
1 Canto. Salmo. Dei figli di Core. Al maestro del coro. Sull’aria di «Macalàt leannòt». Maskil. Di Eman, l’Ezraita.
2 Domine, Deus salutis meae,
in die clamavi et nocte coram te.
2 Signore, Dio della mia salvezza,davanti a te grido giorno e notte.
3 Intret in conspectu tuo oratio mea;
inclina aurem tuam ad precem meam.
3 Giunga fino a te la mia preghiera,tendi l’orecchio alla mia supplica.
4 Quia repleta est malis anima mea,
et vita mea inferno appropinquavit.
4 Io sono sazio di sventure,la mia vita è sull’orlo degli inferi.
5 Aestimatus sum cum descendentibus in lacum,
factus sum sicut homo sine adiutorio.
5 Sono annoverato fra quelli che scendono nella fossa,sono come un uomo ormai senza forze.
6 Inter mortuos liber,
sicut vulnerati dormientes in sepulcris;
quorum non es memor amplius,
et ipsi de manu tua abscissi sunt.
6 Sono libero, ma tra i morti,come gli uccisi stesi nel sepolcro,dei quali non conservi più il ricordo,recisi dalla tua mano.
7 Posuisti me in lacu inferiori,
in tenebrosis et in umbra mortis.
7 Mi hai gettato nella fossa più profonda,negli abissi tenebrosi.
8 Super me gravatus est furor tuus,
et omnes fluctus tuos induxisti super me.
8 Pesa su di me il tuo furoree mi opprimi con tutti i tuoi flutti.
9 Longe fecisti notos meos a me,
posuisti me abominationem eis;
conclusus sum et non egrediar.
9 Hai allontanato da me i miei compagni,mi hai reso per loro un orrore.Sono prigioniero senza scampo,
10 Oculi mei languerunt prae afflictione.
Clamavi ad te, Domine, tota die,
expandi ad te manus meas. -
10 si consumano i miei occhi nel patire.Tutto il giorno ti chiamo, Signore,verso di te protendo le mie mani.
11 Numquid mortuis facies mirabilia,
aut surgent umbrae et confitebuntur tibi?
11 Compi forse prodigi per i morti?O si alzano le ombre a darti lode?
12 Numquid narrabit aliquis in sepulcro misericordiam tuam
et veritatem tuam in loco perditionis?
12 Si narra forse la tua bontà nel sepolcro,la tua fedeltà nel regno della morte?
13 Numquid cognoscentur in tenebris mirabilia tua,
et iustitia tua in terra oblivionis?
13 Si conoscono forse nelle tenebre i tuoi prodigi,la tua giustizia nella terra dell’oblio?
14 Et ego ad te, Domine, clamavi,
et mane oratio mea praeveniet te.
14 Ma io, Signore, a te grido aiutoe al mattino viene incontro a te la mia preghiera.
15 Ut quid, Domine, repellis animam meam,
abscondis faciem tuam a me?
15 Perché, Signore, mi respingi?Perché mi nascondi il tuo volto?
16 Pauper sum ego et moriens a iuventute mea;
portavi pavores tuos et conturbatus sum.
16 Sin dall’infanzia sono povero e vicino alla morte,sfinito sotto il peso dei tuoi terrori.
17 Super me transierunt irae tuae,
et terrores tui exciderunt me.
17 Sopra di me è passata la tua collera,i tuoi spaventi mi hanno annientato,
18 Circuierunt me sicut aqua tota die,
circumdederunt me simul.
18 mi circondano come acqua tutto il giorno,tutti insieme mi avvolgono.
19 Elongasti a me amicum et proximum,
et noti mei sunt tenebrae.
19 Hai allontanato da me amici e conoscenti,mi fanno compagnia soltanto le tenebre.