Salmi 88
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA CEI 1974 |
---|---|
1 Canticum. Psalmus. Filiorum Core. Magistro chori. Secundum " Mahalat ". Ad cantandum. Maskil. Heman Ezrahitae. | 1 'Canto. Salmo. Dei figli di Core. Al maestro del coro. Su "Macalat". Per canto. Maskil. Di Eman l'Ezraita.' |
2 Domine, Deus salutis meae, in die clamavi et nocte coram te. | 2 Signore, Dio della mia salvezza, davanti a te grido giorno e notte. |
3 Intret in conspectu tuo oratio mea; inclina aurem tuam ad precem meam. | 3 Giunga fino a te la mia preghiera, tendi l'orecchio al mio lamento. |
4 Quia repleta est malis anima mea, et vita mea inferno appropinquavit. | 4 Io sono colmo di sventure, la mia vita è vicina alla tomba. |
5 Aestimatus sum cum descendentibus in lacum, factus sum sicut homo sine adiutorio. | 5 Sono annoverato tra quelli che scendono nella fossa, sono come un morto ormai privo di forza. |
6 Inter mortuos liber, sicut vulnerati dormientes in sepulcris; quorum non es memor amplius, et ipsi de manu tua abscissi sunt. | 6 È tra i morti il mio giaciglio, sono come gli uccisi stesi nel sepolcro, dei quali tu non conservi il ricordo e che la tua mano ha abbandonato. |
7 Posuisti me in lacu inferiori, in tenebrosis et in umbra mortis. | 7 Mi hai gettato nella fossa profonda, nelle tenebre e nell'ombra di morte. |
8 Super me gravatus est furor tuus, et omnes fluctus tuos induxisti super me. | 8 Pesa su di me il tuo sdegno e con tutti i tuoi flutti mi sommergi. |
9 Longe fecisti notos meos a me, posuisti me abominationem eis; conclusus sum et non egrediar. | 9 Hai allontanato da me i miei compagni, mi hai reso per loro un orrore. Sono prigioniero senza scampo; |
10 Oculi mei languerunt prae afflictione. Clamavi ad te, Domine, tota die, expandi ad te manus meas. - | 10 si consumano i miei occhi nel patire. Tutto il giorno ti chiamo, Signore, verso di te protendo le mie mani. |
11 Numquid mortuis facies mirabilia, aut surgent umbrae et confitebuntur tibi? | 11 Compi forse prodigi per i morti? O sorgono le ombre a darti lode? |
12 Numquid narrabit aliquis in sepulcro misericordiam tuam et veritatem tuam in loco perditionis? | 12 Si celebra forse la tua bontà nel sepolcro, la tua fedeltà negli inferi? |
13 Numquid cognoscentur in tenebris mirabilia tua, et iustitia tua in terra oblivionis? | 13 Nelle tenebre si conoscono forse i tuoi prodigi, la tua giustizia nel paese dell'oblio? |
14 Et ego ad te, Domine, clamavi, et mane oratio mea praeveniet te. | 14 Ma io a te, Signore, grido aiuto, e al mattino giunge a te la mia preghiera. |
15 Ut quid, Domine, repellis animam meam, abscondis faciem tuam a me? | 15 Perché, Signore, mi respingi, perché mi nascondi il tuo volto? |
16 Pauper sum ego et moriens a iuventute mea; portavi pavores tuos et conturbatus sum. | 16 Sono infelice e morente dall'infanzia, sono sfinito, oppresso dai tuoi terrori. |
17 Super me transierunt irae tuae, et terrores tui exciderunt me. | 17 Sopra di me è passata la tua ira, i tuoi spaventi mi hanno annientato, |
18 Circuierunt me sicut aqua tota die, circumdederunt me simul. | 18 mi circondano come acqua tutto il giorno, tutti insieme mi avvolgono. |
19 Elongasti a me amicum et proximum, et noti mei sunt tenebrae. | 19 Hai allontanato da me amici e conoscenti, mi sono compagne solo le tenebre. |