Salmi 88
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBLIA |
---|---|
1 Canticum. Psalmus. Filiorum Core. Magistro chori. Secundum " Mahalat ". Ad cantandum. Maskil. Heman Ezrahitae. | 1 Cántico. Salmo. De los hijos de Coré. Del maestro de coro. Para la enfermedad. Para la aflicción. Poema. De Hemán el indígena. |
2 Domine, Deus salutis meae, in die clamavi et nocte coram te. | 2 Yahveh, Dios de mi salvación, ante ti estoy clamando día y noche; |
3 Intret in conspectu tuo oratio mea; inclina aurem tuam ad precem meam. | 3 llegue hasta tí mi súplica, presta oído a mi clamor. |
4 Quia repleta est malis anima mea, et vita mea inferno appropinquavit. | 4 Porque mi alma de males está ahíta, y mi vida está al borde del seol; |
5 Aestimatus sum cum descendentibus in lacum, factus sum sicut homo sine adiutorio. | 5 contado entre los que bajan a la fosa, soy como un hombre acabado: |
6 Inter mortuos liber, sicut vulnerati dormientes in sepulcris; quorum non es memor amplius, et ipsi de manu tua abscissi sunt. | 6 relegado entre los muertos, como los cadáveres que yacen en la tumba, aquellos de los que no te acuerdas más, que están arrancados de tu mano. |
7 Posuisti me in lacu inferiori, in tenebrosis et in umbra mortis. | 7 Me has echado en lo profundo de la fosa, en las tinieblas, en los abismos; |
8 Super me gravatus est furor tuus, et omnes fluctus tuos induxisti super me. | 8 sobre mí pesa tu furor, con todas tus olas me hundes. Pausa. |
9 Longe fecisti notos meos a me, posuisti me abominationem eis; conclusus sum et non egrediar. | 9 Has alejado de mí a mis conocidos, me has hecho para ellos un horror, cerrado estoy y sin salida, |
10 Oculi mei languerunt prae afflictione. Clamavi ad te, Domine, tota die, expandi ad te manus meas. - | 10 mi ojo se consume por la pena. Yo te llamo, Yahveh, todo el día, tiendo mis manos hacia ti. Pausa. |
11 Numquid mortuis facies mirabilia, aut surgent umbrae et confitebuntur tibi? | 11 ¿Acaso para los muertos haces maravillas, o las sombras se alzan a alabarte? |
12 Numquid narrabit aliquis in sepulcro misericordiam tuam et veritatem tuam in loco perditionis? | 12 ¿Se habla en la tumba de tu amor, de tu lealtad en el lugar de perdición? |
13 Numquid cognoscentur in tenebris mirabilia tua, et iustitia tua in terra oblivionis? | 13 ¿Se conocen en las tinieblas tus maravillas, o tu justicia en la tierra del olvido ?» |
14 Et ego ad te, Domine, clamavi, et mane oratio mea praeveniet te. | 14 Mas yo grito hacia ti, Yahveh, de madrugada va a tu encuentro mi oración; |
15 Ut quid, Domine, repellis animam meam, abscondis faciem tuam a me? | 15 ¿por qué, Yahveh, mi alma rechazas, lejos de mí tu rostro ocultas? |
16 Pauper sum ego et moriens a iuventute mea; portavi pavores tuos et conturbatus sum. | 16 Desdichado y agónico estoy desde mi infancia, he soportado tus terrores, y ya no puedo más; |
17 Super me transierunt irae tuae, et terrores tui exciderunt me. | 17 han pasado tus iras sobre mí, tus espantos me han aniquilado. |
18 Circuierunt me sicut aqua tota die, circumdederunt me simul. | 18 Me envuelven como el agua todo el día, se aprietan contra mí todos a una. |
19 Elongasti a me amicum et proximum, et noti mei sunt tenebrae. | 19 Has alejado de mí compañeros y amigos, son mi compañía las tinieblas. |