Salmi 55
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS |
---|---|
1 Magistro chori. Fidibus. Maskil. David. | 1 Del maestro de coro. Para instrumentos de cuerda. Poema de David. |
2 Auribus percipe, Deus, orationem meam et ne abscondaris a deprecatione mea; | 2 Dios mío, escucha mi oración, no seas insensible a mi súplica; |
3 intende mihi et exaudi me. Excussus sum in meditatione mea et conturbatus sum | 3 atiéndeme y respóndeme. La congoja me llena de inquietud; |
4 a voce inimici et a tribulatione peccatoris. Quoniam devolverunt in me iniquitatem et in ira molesti erant mihi. | 4 estoy turbado por los gritos el enemigo, por la opresión de los malvados: porque acumulan infamias contra mí y me hostigan con furor. |
5 Cor meum torquetur intra me, et formido mortis cecidit super me. | 5 Mi corazón se estremece dentro de mi pecho, me asaltan los horrores de la muerte, |
6 Timor et tremor venerunt super me, et contexit me pavor. - | 6 me invaden el temor y el temblor, y el pánico se apodera de mí. |
7 Et dixi: “ Quis dabit mihi pennas sicut columbae, et volabo et requiescam? | 7 ¡Quién me diera alas de paloma para volar y descansar! |
8 Ecce elongabo fugiens et manebo in solitudine. | 8 Entonces huiría muy lejos, habitaría en el desierto. |
9 Exspectabo eum, qui salvum me faciat a spiritu procellae et tempestate ”. | 9 Me apuraría a encontrar un refugio contra el viento arrasador y la borrasca. |
10 Dissipa, Domine, divide linguas eorum, quoniam vidi violentiam et contentionem in civitate. | 10 Confunde sus lenguas, Señor, divídelas, porque no veo más que violencia y discordia en la ciudad, |
11 Die ac nocte circumeunt eam super muros eius, | 11 rondando día y noche por sus muros. Dentro de ella hay maldad y opresión, |
12 iniquitas et labor et insidiae in medio eius; et non defecit de plateis eius fraudulentia et dolus. | 12 en su interior hay ruindad; la crueldad y el engaño no se apartan de sus plazas. |
13 Quoniam si inimicus meus maledixisset mihi, sustinuissem utique; et si is qui oderat me, super me magnificatus fuisset, abscondissem me forsitan ab eo. | 13 Si fuera mi enemigo el que me agravia, podría soportarlo; si mi adversario se alzara contra mí, me ocultaría de él. |
14 Tu vero, homo coaequalis meus, familiaris meus et notus meus, | 14 ¡Pero eres tú, un hombre de mi condición, mi amigo y confidente, |
15 qui simul habuimus dulce consortium: in domo Dei ambulavimus in concursu. | 15 con quien vivía en dulce intimidad: juntos íbamos entre la multitud a la Casa de Dios! |
16 Veniat mors super illos, et descendant in infernum viventes, quoniam nequitiae in habitaculis eorum, in medio eorum. | 16 Que la muerte los sorprenda, que bajen vivos al Abismo, porque dentro de sus moradas sólo existe la maldad. |
17 Ego autem ad Deum clamabo, et Dominus salvabit me. | 17 Yo, en cambio, invoco a mi Dios, y el Señor me salvará. |
18 Vespere et mane et meridie meditabor et ingemiscam, et exaudiet vocem meam. | 18 De tarde, de mañana, al mediodía, gimo y me lamento, pero él escuchará mi clamor. |
19 Redimet in pace animam meam ab his, qui impugnant me, quoniam in multis sunt adversum me. | 19 El puso a salvo mi vida; se acercó cuando eran muy numerosos los que estaban contra mí. |
20 Exaudiet Deus et humiliabit illos, qui est ante saecula. Non enim est illis commutatio, et non timuerunt Deum. | 20 Dios, que reina desde siempre, los oyó y los humilló. Porque ellos no se corrigen ni temen a Dios; |
21 Extendit manum suam in socios; contaminavit foedus suum. | 21 alzan las manos contra sus aliados y violan los pactos. |
22 Lene super butyrum est os eius, pugna autem cor illius: molliti sunt sermones eius super oleum, et ipsi sunt gladii destricti. - | 22 Su boca es más blanda que la manteca, pero su corazón desea la guerra; sus palabras son más suaves que el aceite, pero hieren como espadas. |
23 Iacta super Dominum curam tuam, et ipse te enutriet; non dabit in aeternum fluctuationem iusto. | 23 Confía tu suerte al Señor, y él te sostendrá: nunca permitirá que el justo perezca. |
24 Tu vero, Deus, deduces eos in puteum interitus. Viri sanguinum et dolosi non dimidiabunt dies suos; ego autem sperabo in te, Domine. | 24 Y tú, Dios mío, los precipitarás en la fosa más profunda. Los hombres sanguinarios y traidores no llegarán ni a la mitad de sus días. Yo, en cambio, confío en ti, Señor. |