Salmi 147

NOVA VULGATA	GREEK BIBLE
1 ALLELUIA. Laudate Dominum, quoniam bonum est psallere Deo nostro, quoniam iucundum est celebrare laudem.	1 Αινειτε τον Κυριον? διοτι ειναι καλον να ψαλλωμεν εις τον Θεον ημων? διοτι ειναι τερπνον, η αινεσις πρεπουσα.
2 Aedificans Ierusalem Dominus, dispersos Israelis congregabit.	2 Ο Κυριος οικοδομει την Ιερουσαλημ? θελει συναξει τους διεσπαρμενους του Ισραηλ.
3 Qui sanat contritos corde et alligat plagas eorum;	3 Ιατρευει τους συντετριμμενους την καρδιαν και δενει τας πληγας αυτων.
4 qui numerat multitudinem stellarum et omnibus eis nomina vocat.	4 Αριθμει τα πληθη των αστρων? Καλει τα παντα ονομαστι.
5 Magnus Dominus noster et magnus virtute, sapientiae eius non est numerus.	5 Μεγας ο Κυριος ημων και μεγαλη η δυναμις αυτου? η συνεσις αυτου αμετρητος.
6 Sustentat mansuetos Dominus, humilians autem peccatores usque ad terram.	6 Ο Κυριος υψονει τους πραους, τους δε ασεβεις ταπεινονει εως εδαφους.
7 Praecinite Domino in confessione, psallite Deo nostro in cithara.	7 Ψαλατε εις τον Κυριον ευχαριστουντες? ψαλμωδειτε εις τον Θεον ημων εν κιθαρα?
8 Qui operit caelum nubibus et parat terrae pluviam. Qui producit in montibus fenum et herbam servituti hominum.	8 τον σκεπαζοντα τον ουρανον με νεφελας? τον ετοιμαζοντα βροχην δια την γην? τον αναδιδοντα χορτον επι των ορεων?
9 Qui dat iumentis escam ipsorum et pullis corvorum invocantibus eum.	9 τον διδοντα εις τα κτηνη την τροφην αυτων και εις τους νεοσσους των κορακων, οιτινες κραζουσι προς αυτον.
10 Non in fortitudine equi delectatur, nec in tibiis viri beneplacitum est ei.	10 Δεν χαιρει εις την δυναμιν του ιππου? δεν ηδυνεται εις τους ποδας του ανδρος.
11 Beneplacitum est Domino super timentes eum et in eis, qui sperant super misericordia eius.	11 Ο Κυριος ηδυνεται εις τους φοβουμενους αυτον, εις τους ελπιζοντας επι το ελεος αυτου.
12 Lauda, Ierusalem, Dominum; collauda Deum tuum, Sion.	12 Επαινει, Ιερουσαλημ, τον Κυριον? αινει τον Θεον σου, Σιων.
13 Quoniam confortavit seras portarum tuarum, benedixit filiis tuis in te.	13 Διοτι ενεδυναμωσε τους μοχλους των πυλων σου? ηυλογησε τους υιους σου εν μεσω σου.
14 Qui ponit fines tuos pacem et adipe frumenti satiat te.	14 Βαλλει ειρηνην εις τα ορια σου? σε χορταινει με το παχος του σιτου.
15 Qui emittit eloquium suum terrae, velociter currit verbum eius.	15 Αποστελλει το προσταγμα αυτου εις την γην, ο λογος αυτου τρεχει ταχυτατα.
16 Qui dat nivem sicut lanam, pruinam sicut cinerem spargit.	16 Διδει χιονα ως μαλλιον? διασπειρει την παχνην ως στακτην.
17 Mittit crystallum suam sicut buccellas; ante faciem frigoris eius quis sustinebit?	17 Ριπτει τον κρυσταλλον αυτου ως κομματια? εμπροσθεν του ψυχους αυτου τις δυναται να σταθη;
18 Emittet verbum suum et liquefaciet ea, flabit spiritus eius, et fluent aquae.	18 Αποστελλει τον λογον αυτου και διαλυει αυτα? φυσα τον ανεμον αυτου, και τα υδατα ρεουσιν.
19 Qui annuntiat verbum suum Iacob, iustitias et iudicia sua Israel.	19 Αναγγελλει τον λογον αυτου προς τον Ιακωβ, τα διαταγματα αυτου και τας κρισεις αυτου προς τον Ισραηλ.
20 Non fecit taliter omni nationi et iudicia sua non manifestavit eis. ALLELUIA.	20 Δεν εκαμεν ουτως εις ουδεν εθνος? ουδε εγνωρισαν τας κρισεις αυτου. Αλληλουια.