Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Salmi 147


font
NOVA VULGATADIODATI
1 ALLELUIA.
Laudate Dominum, quoniam bonum est psallere Deo nostro,
quoniam iucundum est celebrare laudem.
1 LODATE il Signore; Perciocchè egli è cosa buona e dilettevole di salmeggiar l’Iddio nostro; La lode è decevole.
2 Aedificans Ierusalem Dominus,
dispersos Israelis congregabit.
2 Il Signore è quel ch’edifica Gerusalemme; Egli raccoglierà i dispersi d’Israele.
3 Qui sanat contritos corde
et alligat plagas eorum;
3 Egli è quel che guarisce quelli che hanno il cuor rotto, E fascia le lor doglie;
4 qui numerat multitudinem stellarum
et omnibus eis nomina vocat.
4 Che conta il numero delle stelle; Che le chiama tutte per li nomi loro.
5 Magnus Dominus noster et magnus virtute,
sapientiae eius non est numerus.
5 Il nostro Signore è grande, e di gran forza; La sua intelligenza è infinita.
6 Sustentat mansuetos Dominus,
humilians autem peccatores usque ad terram.
6 Il Signore solleva i mansueti; Ed abbatte gli empi fino a terra.
7 Praecinite Domino in confessione,
psallite Deo nostro in cithara.
7 Cantate al Signore con lode; Salmeggiate colla cetera all’Iddio nostro;
8 Qui operit caelum nubibus
et parat terrae pluviam.
Qui producit in montibus fenum
et herbam servituti hominum.
8 Il qual copre il cielo di nuvole, Ed apparecchia la pioggia alla terra, E fa che i monti producono l’erba.
9 Qui dat iumentis escam ipsorum
et pullis corvorum invocantibus eum.
9 Che dà la sua pastura al bestiame. A’ figli de’ corvi, che gridano.
10 Non in fortitudine equi delectatur,
nec in tibiis viri beneplacitum est ei.
10 Egli non si compiace nella forza del cavallo; Egli non gradisce le gambe dell’uomo.
11 Beneplacitum est Domino super timentes eum
et in eis, qui sperant super misericordia eius.
11 Il Signore gradisce quelli che lo temono, Quelli che sperano nella sua benignità
12 Lauda, Ierusalem, Dominum;
collauda Deum tuum, Sion.
12 Gerusalemme, celebra il Signore; Sion, loda il tuo Dio.
13 Quoniam confortavit seras portarum tuarum,
benedixit filiis tuis in te.
13 Perciocchè egli rinforza le sbarre delle tue porte; Egli benedice i tuoi figliuoli in mezzo di te.
14 Qui ponit fines tuos pacem
et adipe frumenti satiat te.
14 Egli è quel che mantiene il tuo paese in pace; Che ti sazia di grascia di frumento;
15 Qui emittit eloquium suum terrae,
velociter currit verbum eius.
15 Che manda il suo dire in terra; E la sua parola corre velocissimamente;
16 Qui dat nivem sicut lanam,
pruinam sicut cinerem spargit.
16 Che manda la neve a guisa di lana; Che sparge la brina a guisa di cenere;
17 Mittit crystallum suam sicut buccellas;
ante faciem frigoris eius quis sustinebit?
17 Che getta il suo ghiaccio come per pezzi; E chi potrà durar davanti al suo freddo?
18 Emittet verbum suum et liquefaciet ea,
flabit spiritus eius, et fluent aquae.
18 Egli manda la sua parola, e fa struggere quelle cose; Egli fa soffiare il suo vento, è le acque corrono.
19 Qui annuntiat verbum suum Iacob,
iustitias et iudicia sua Israel.
19 Egli annunzia le sue parole a Giacobbe; I suoi statuti e le sue leggi ad Israele.
20 Non fecit taliter omni nationi
et iudicia sua non manifestavit eis. ALLELUIA.
20 Egli non ha fatto così a tutte le genti; Ed esse non conoscono le sue leggi. Alleluia