Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Salmi 65


font
NOVA VULGATADIODATI
1 Magistro chori. Psalmus. David. Canticum.
1 Salmo di cantico di Davide, dato al capo de’ Musici O DIO, lode ti aspetta in Sion; E quivi ti saran pagati i voti.
2 Te decet hymnus, Deus, in Sion;
et tibi reddetur votum in Ierusalem.
2 O tu ch’esaudisci i preghi, Ogni carne verrà a te.
3 Qui audis orationem,
ad te omnis caro veniet propter iniquitatem.
3 Cose inique mi avevano sopraffatto; Ma tu purghi le nostre trasgressioni.
4 Etsi praevaluerunt super nos impietates nostrae,
tu propitiaberis eis.
4 Beato colui che tu avrai eletto, ed avrai fatto accostare a te. Acciocchè abiti ne’ tuoi cortili! Noi saremo saziati de’ beni della tua Casa, Delle cose sante del tuo Tempio.
5 Beatus, quem elegisti et assumpsisti; inhabitabit in atriis tuis.
Replebimur bonis domus tuae,
sanctitate templi tui.
5 O Dio della nostra salute, Confidanza di tutte le estremità le più lontane della terra e del mare, Rispondici, per la tua giustizia, in maniere tremende
6 Mirabiliter in aequitate
exaudies nos, Deus salutis nostrae,
spes omnium finium terrae et maris longinqui.
6 Esso, colla sua potenza, ferma i monti; Egli è cinto di forza.
7 Firmans montes in virtute tua,
accinctus potentia.
7 Egli acqueta il romor de’ mari, lo strepito delle sue onde, E il tumulto de’ popoli.
8 Compescens sonitum maris,
sonitum fluctuum eius
et tumultum populorum.
8 Onde quelli che abitano nella estremità della terra temono de’ tuoi miracoli: Tu fai giubilare i luoghi, onde esce la mattina e la sera.
9 Et timebunt, qui habitant terminos terrae, a signis tuis;
exitus orientis et occidentis delectabis.
9 Tu visiti la terra, e l’abbeveri; Tu l’arricchisci grandemente; I ruscelli di Dio son pieni d’acqua; Tu apparecchi agli uomini il lor frumento, dopo che tu l’hai così preparata.
10 Visitasti terram et inebriasti eam;
multiplicasti locupletare eam.
Flumen Dei repletum est aquis;
parasti frumenta illorum,
quoniam ita parasti eam.
10 Tu adacqui le sue porche; tu pareggi i suoi solchi; Tu la stempri colle stille della tua pioggia; tu benedici i suoi germogli;
11 Sulcos eius irrigans, glebas eius complanans;
imbribus emollis eam, benedicis germini eius.
11 Tu coroni de’ tuoi beni l’annata; E le tue orbite stillano grasso.
12 Coronasti annum benignitate tua,
et vestigia tua stillabunt pinguedinem.
12 Le mandrie del deserto stillano; E i colli son cinti di gioia.
13 Stillabunt pascua deserti,
et exsultatione colles accingentur.
13 Le pianure son rivestite di gregge, E le valli coperte di biade; Dànno voci di allegrezza, ed anche cantano
14 Induta sunt ovibus prata,
et valles abundabunt frumento;
clamabunt, etenim hymnum dicent.