Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Salmi 65


font
NOVA VULGATABIBLIA
1 Magistro chori. Psalmus. David. Canticum.
1 Del maestro de coro. Salmo. De David. Cántico.
2 Te decet hymnus, Deus, in Sion;
et tibi reddetur votum in Ierusalem.
2 A ti se debe la alabanza,
oh Dios, en Sión.
A ti el voto se te cumple,
3 Qui audis orationem,
ad te omnis caro veniet propter iniquitatem.
3 tú que escuchas la oración.
Hasta ti toda carne viene
4 Etsi praevaluerunt super nos impietates nostrae,
tu propitiaberis eis.
4 con sus obras culpables;
nos vence el peso de nuestras rebeldías,
pero tú las borras.
5 Beatus, quem elegisti et assumpsisti; inhabitabit in atriis tuis.
Replebimur bonis domus tuae,
sanctitate templi tui.
5 Dichoso tu elegido, tu privado,
en tus atrios habita.
¡Oh, hartémonos de los bienes de tu Casa,
de las cosas santas de tu Templo!
6 Mirabiliter in aequitate
exaudies nos, Deus salutis nostrae,
spes omnium finium terrae et maris longinqui.
6 Tú nos responderás con prodigios de justicia,
Dios de nuestra salvación,
esperanza de todos los confines de la tierra,
y de las islas lejanas;
7 Firmans montes in virtute tua,
accinctus potentia.
7 tú que afirmas los montes con tu fuerza,
de potencia ceñido,
8 Compescens sonitum maris,
sonitum fluctuum eius
et tumultum populorum.
8 y acallas el estruendo de los mares,
el estruendo de sus olas.
Están los pueblos en bullicio,
9 Et timebunt, qui habitant terminos terrae, a signis tuis;
exitus orientis et occidentis delectabis.
9 por tus señales temen los que habitan los confines,
a las puertas de la mañana y de la tarde
haces tú gritar de júbilo.
10 Visitasti terram et inebriasti eam;
multiplicasti locupletare eam.
Flumen Dei repletum est aquis;
parasti frumenta illorum,
quoniam ita parasti eam.
10 Tú visitas la tierra y la haces rebosar,
de riquezas la colmas.
El río de Dios va lleno de agua,
tú preparas los trigales.
Así es como la preparas:
11 Sulcos eius irrigans, glebas eius complanans;
imbribus emollis eam, benedicis germini eius.
11 riegas sus surcos, allanas sus glebas,
con lluvias la ablandas, bendices sus renuevos.
12 Coronasti annum benignitate tua,
et vestigia tua stillabunt pinguedinem.
12 Tú coronas el año con tu benignidad,
de tus rodadas cunde la grosura;
13 Stillabunt pascua deserti,
et exsultatione colles accingentur.
13 destilan los pastos del desierto,
las colinas se ciñen de alegría;
14 Induta sunt ovibus prata,
et valles abundabunt frumento;
clamabunt, etenim hymnum dicent.
14 las praderas se visten de rebaños,
los valles se cubren de trigo;
¡y los gritos de gozo, y las canciones!