Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Salmi 44


font
NOVA VULGATALA SACRA BIBBIA
1 Magistro chori. Filiorum Core. Maskil.
1 Al maestro di coro. Dei figli di Core. Maskil.
2 Deus, auribus nostris audivimus;
patres nostri annuntiaverunt nobis
opus, quod operatus es in diebus eorum, in diebus antiquis.
2 O Dio, noi udimmo con le nostre orecchie, i nostri padri ci narrarono le gesta che compisti ai loro tempi, nei tempi antichi, tu con la tua mano!
3 Tu manu tua gentes depulisti et plantasti illos,
afflixisti populos et dilatasti eos.
3 Spodestasti nazioni e al loro posto li piantasti; affliggesti popoli, mentre loro li rendevi numerosi.
4 Nec enim in gladio suo possederunt terram,
et brachium eorum non salvavit eos;
sed dextera tua et brachium tuum
et illuminatio vultus tui,
quoniam complacuisti in eis.
4 Infatti, non s'impossessarono della terra con la forza della loro spada, né fu per loro d'aiuto il loro braccio. Ma fu la tua destra, il tuo braccio, e la luce del tuo volto, avendo tu posto in loro la tua compiacenza.
5 Tu es rex meus et Deus meus,
qui mandas salutes Iacob.
5 Tu sei, mio re e mio Dio, colui che disponevi le vittorie di Giacobbe.
6 In te inimicos nostros proiecimus,
et in nomine tuo conculcavimus insurgentes in nos. -
6 Con te affrontavamo i nostri nemici, con il tuo nome calpestavamo i nostri oppositori.
7 Non enim in arcu meo sperabo,
et gladius meus non salvabit me.
7 Infatti, nessuna fiducia ponevo nell'arco, e la mia spada non mi era d'aiuto.
8 Tu autem salvasti nos de affligentibus nos
et odientes nos confudisti.
8 Ma tu ci salvasti dai nostri nemici, tu umiliasti coloro che ci odiavano.
9 In Deo gloriabimur tota die
et in nomine tuo confitebimur in saeculum.
9 In Dio ci gloriavamo ogni giorno, e il tuo nome lodavamo in perpetuo.
10 Nunc autem reppulisti et confudisti nos
et non egredieris, Deus, cum virtutibus nostris.
10 Eppure ci hai respinti, coprendoci di vergogna; non esci più in testa alle nostre schiere;
11 Convertisti nos retrorsum coram inimicis nostris;
et, qui oderunt nos, diripuerunt sibi.
11 ci hai fatto indietreggiare davanti al nemico, e quanti ci odiano si sono caricati di preda.
12 Dedisti nos tamquam oves ad vescendum
et in gentibus dispersisti nos.
12 Ci hai resi qual gregge da macello e ci hai dispersi in mezzo alle nazioni.
13 Vendidisti populum tuum sine lucro
nec ditior factus es in commutatione eorum.
13 Hai barattato il tuo popolo per nulla e non ti sei arricchito con la sua vendita.
14 Posuisti nos opprobrium vicinis nostris,
subsannationem et derisum his, qui sunt in circuitu nostro.
14 Ci hai posto qual ludibrio per i nostri vicini, oggetto di scherno e d'irrisione per quelli che ci circondano.
15 Posuisti nos similitudinem in gentibus,
commotionem capitis in populis.
15 Ci hai resi una favola in mezzo alle nazioni, un motivo per cui si scuote il capo, fra i popoli.
16 Tota die verecundia mea contra me est,
et confusio faciei meae cooperuit me
16 Sta la mia vergogna ogni giorno davanti a me e coperto di rossore è il mio volto,
17 a voce exprobrantis et obloquentis,
a facie inimici et ultoris.
17 all'udire colui che oltraggia e insulta, alla vista del nemico e del vendicatore.
18 Haec omnia venerunt super nos, nec obliti sumus te
et inique non egimus in testamentum tuum.
18 Ci è sopraggiunto tutto questo, ma non ti avevamo dimenticato, né avevamo tradito la tua alleanza.
19 Et non recessit retro cor nostrum,
nec declinaverunt gressus nostri a via tua;
19 Non s'era volto indietro il nostro cuore, né dalla tua via s'erano sviati i nostri passi.
20 sed humiliasti nos in loco vulpium
et operuisti nos umbra mortis.
20 Ci hai colpiti in modo da ridurci a un posto di sciacalli, e hai disteso su di noi l'ombra della morte.
21 Si obliti fuerimus nomen Dei nostri
et si expanderimus manus nostras ad deum alienum,
21 Se avessimo dimenticato il nome del nostro Dio, e le nostre mani avessimo teso verso un dio straniero,
22 nonne Deus requiret ista?
Ipse enim novit abscondita cordis.
22 non avrebbe forse Dio scoperto tale cosa, dal momento che egli conosce i segreti del cuore?
23 Quoniam propter te mortificamur tota die,
aestimati sumus sicut oves occisionis.
23 Sì, a causa tua siamo messi a morte tutto il giorno, e siamo trattati come gregge da macello.
24 Evigila, quare obdormis, Domine?
Exsurge et ne repellas in finem.
24 Déstati, perché dormi, o Signore? Svégliati, non ci rigettare per sempre.
25 Quare faciem tuam avertis,
oblivisceris inopiae nostrae et tribulationis nostrae?
25 Perché nascondi il tuo volto e non ti curi della nostra miseria e afflizione?
26 Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra,
conglutinatus est in terra venter noster.
Exsurge, Domine, adiuva nos
et redime nos propter misericordiam tuam.
26 Sì, prostrata nella polvere è l'anima nostra, aderisce fino a terra il nostro ventre.
27 Sorgi in nostro soccorso; riscattaci per la tua misericordia.