Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Salmi 44


font
NOVA VULGATAEL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS
1 Magistro chori. Filiorum Core. Maskil.
1 Del maestro de coro. De los hijos de Coré. Poema.

2 Deus, auribus nostris audivimus;
patres nostri annuntiaverunt nobis
opus, quod operatus es in diebus eorum, in diebus antiquis.
2 Oh Dios, nuestros padres nos contaron,

y por eso llegó a nuestros oídos,

la obra que hiciste antiguamente,

3 Tu manu tua gentes depulisti et plantasti illos,
afflixisti populos et dilatasti eos.
3 con tu propia mano, cuando ellos vivían.

Tú expulsaste a las naciones

para plantarlos a ellos;

y para hacerlos crecer,

destruiste a los pueblos.

4 Nec enim in gladio suo possederunt terram,
et brachium eorum non salvavit eos;
sed dextera tua et brachium tuum
et illuminatio vultus tui,
quoniam complacuisti in eis.
4 No ocuparon la tierra con su espada

ni su brazo les obtuvo la victoria:

fue tu mano derecha y tu brazo,

fue la luz de tu rostro, porque los amabas.

5 Tu es rex meus et Deus meus,
qui mandas salutes Iacob.
5 Eras tú, mi Rey y mi Dios,

el que decidía las victorias de Jacob:

6 In te inimicos nostros proiecimus,
et in nomine tuo conculcavimus insurgentes in nos. -
6 con tu auxilio embestimos al enemigo

y en tu Nombre aplastamos al agresor.

7 Non enim in arcu meo sperabo,
et gladius meus non salvabit me.
7 Porque yo no confiaba en mi arco

ni mi espada me dio la victoria:

8 Tu autem salvasti nos de affligentibus nos
et odientes nos confudisti.
8 tú nos salvaste de nuestros enemigos

y confundiste a nuestros adversarios.

9 In Deo gloriabimur tota die
et in nomine tuo confitebimur in saeculum.
9 Dios ha sido siempre nuestro orgullo:

damos gracias a tu Nombre eternamente.

10 Nunc autem reppulisti et confudisti nos
et non egredieris, Deus, cum virtutibus nostris.
10 Pero ahora nos rechazaste y humillaste:

dejaste de salir con nuestro ejército,

11 Convertisti nos retrorsum coram inimicis nostris;
et, qui oderunt nos, diripuerunt sibi.
11 nos hiciste retroceder ante el enemigo

y nuestros adversarios nos saquearon.

12 Dedisti nos tamquam oves ad vescendum
et in gentibus dispersisti nos.
12 Nos entregaste como ovejas al matadero

y nos dispersaste entre las naciones;

13 Vendidisti populum tuum sine lucro
nec ditior factus es in commutatione eorum.
13 vendiste a tu pueblo por nada,

no sacaste gran provecho de su venta.

14 Posuisti nos opprobrium vicinis nostris,
subsannationem et derisum his, qui sunt in circuitu nostro.
14 Nos expusiste a la burla de nuestros vecinos,

a la risa y al escarnio de los que nos rodean;

15 Posuisti nos similitudinem in gentibus,
commotionem capitis in populis.
15 hiciste proverbial nuestra desgracia

y los pueblos nos hacen gestos de sarcasmo.

16 Tota die verecundia mea contra me est,
et confusio faciei meae cooperuit me
16 Mi oprobio está siempre ante mí

y mi rostro se cubre de vergüenza,

17 a voce exprobrantis et obloquentis,
a facie inimici et ultoris.
17 por los gritos de desprecio y los insultos,

por el enemigo sediento de venganza.

18 Haec omnia venerunt super nos, nec obliti sumus te
et inique non egimus in testamentum tuum.
18 ¡Y todo esto nos ha sobrevenido

sin que nos hayamos olvidado de ti,

sin que hayamos traicionado tu alianza!

19 Et non recessit retro cor nostrum,
nec declinaverunt gressus nostri a via tua;
19 Nuestro corazón no se volvió atrás

ni nuestros pasos se desviaron de tu senda,

20 sed humiliasti nos in loco vulpium
et operuisti nos umbra mortis.
20 como para que nos aplastaras en un lugar desierto

y nos cubrieras de tinieblas.

21 Si obliti fuerimus nomen Dei nostri
et si expanderimus manus nostras ad deum alienum,
21 Si hubiéramos olvidado el nombre de nuestro Dios

y recurrido a un dios extraño,

22 nonne Deus requiret ista?
Ipse enim novit abscondita cordis.
22 Dios lo habría advertido,

porque él conoce los secretos más profundos.

23 Quoniam propter te mortificamur tota die,
aestimati sumus sicut oves occisionis.
23 Por tu causa nos dan muerte sin cesar

y nos tratan como a ovejas que van al matadero.

24 Evigila, quare obdormis, Domine?
Exsurge et ne repellas in finem.
24 ¡Despierta, Señor! ¿Por qué duermes?

¡Levántate, no nos rechaces para siempre!

25 Quare faciem tuam avertis,
oblivisceris inopiae nostrae et tribulationis nostrae?
25 ¿Por qué ocultas tu rostro

y te olvidas de nuestra desgracia y opresión?

26 Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra,
conglutinatus est in terra venter noster.
Exsurge, Domine, adiuva nos
et redime nos propter misericordiam tuam.
26 Estamos hundidos en el polvo,

nuestro cuerpo está pegado a la tierra.

27 ¡Levántate, ven a socorrernos;

líbranos por tu misericordia!