Salmi 44

NOVA VULGATA	VULGATA
1 Magistro chori. Filiorum Core. Maskil.	1 In finem, pro iis qui commutabuntur. Filiis Core, ad intellectum. Canticum pro dilecto.
2 Deus, auribus nostris audivimus; patres nostri annuntiaverunt nobis opus, quod operatus es in diebus eorum, in diebus antiquis.	2 Eructavit cor meum verbum bonum : dico ego opera mea regi. Lingua mea calamus scribæ velociter scribentis.
3 Tu manu tua gentes depulisti et plantasti illos, afflixisti populos et dilatasti eos.	3 Speciosus forma præ filiis hominum, diffusa est gratia in labiis tuis : propterea benedixit te Deus in æternum.
4 Nec enim in gladio suo possederunt terram, et brachium eorum non salvavit eos; sed dextera tua et brachium tuum et illuminatio vultus tui, quoniam complacuisti in eis.	4 Accingere gladio tuo super femur tuum, potentissime.
5 Tu es rex meus et Deus meus, qui mandas salutes Iacob.	5 Specie tua et pulchritudine tua intende, prospere procede, et regna, propter veritatem, et mansuetudinem, et justitiam ; et deducet te mirabiliter dextera tua.
6 In te inimicos nostros proiecimus, et in nomine tuo conculcavimus insurgentes in nos. -	6 Sagittæ tuæ acutæ : populi sub te cadent, in corda inimicorum regis.
7 Non enim in arcu meo sperabo, et gladius meus non salvabit me.	7 Sedes tua, Deus, in sæculum sæculi ; virga directionis virga regni tui.
8 Tu autem salvasti nos de affligentibus nos et odientes nos confudisti.	8 Dilexisti justitiam, et odisti iniquitatem ; propterea unxit te Deus, Deus tuus, oleo lætitiæ, præ consortibus tuis.
9 In Deo gloriabimur tota die et in nomine tuo confitebimur in saeculum.	9 Myrrha, et gutta, et casia a vestimentis tuis, a domibus eburneis ; ex quibus delectaverunt te
10 Nunc autem reppulisti et confudisti nos et non egredieris, Deus, cum virtutibus nostris.	10 filiæ regum in honore tuo. Astitit regina a dextris tuis in vestitu deaurato, circumdata varietate.
11 Convertisti nos retrorsum coram inimicis nostris; et, qui oderunt nos, diripuerunt sibi.	11 Audi, filia, et vide, et inclina aurem tuam ; et obliviscere populum tuum, et domum patris tui.
12 Dedisti nos tamquam oves ad vescendum et in gentibus dispersisti nos.	12 Et concupiscet rex decorem tuum, quoniam ipse est Dominus Deus tuus, et adorabunt eum.
13 Vendidisti populum tuum sine lucro nec ditior factus es in commutatione eorum.	13 Et filiæ Tyri in muneribus vultum tuum deprecabuntur ; omnes divites plebis.
14 Posuisti nos opprobrium vicinis nostris, subsannationem et derisum his, qui sunt in circuitu nostro.	14 Omnis gloria ejus filiæ regis ab intus, in fimbriis aureis,
15 Posuisti nos similitudinem in gentibus, commotionem capitis in populis.	15 circumamicta varietatibus. Adducentur regi virgines post eam ; proximæ ejus afferentur tibi.
16 Tota die verecundia mea contra me est, et confusio faciei meae cooperuit me	16 Afferentur in lætitia et exsultatione ; adducentur in templum regis.
17 a voce exprobrantis et obloquentis, a facie inimici et ultoris.	17 Pro patribus tuis nati sunt tibi filii ; constitues eos principes super omnem terram.
18 Haec omnia venerunt super nos, nec obliti sumus te et inique non egimus in testamentum tuum.	18 Memores erunt nominis tui in omni generatione et generationem : propterea populi confitebuntur tibi in æternum, et in sæculum sæculi.
19 Et non recessit retro cor nostrum, nec declinaverunt gressus nostri a via tua;
20 sed humiliasti nos in loco vulpium et operuisti nos umbra mortis.
21 Si obliti fuerimus nomen Dei nostri et si expanderimus manus nostras ad deum alienum,
22 nonne Deus requiret ista? Ipse enim novit abscondita cordis.
23 Quoniam propter te mortificamur tota die, aestimati sumus sicut oves occisionis.
24 Evigila, quare obdormis, Domine? Exsurge et ne repellas in finem.
25 Quare faciem tuam avertis, oblivisceris inopiae nostrae et tribulationis nostrae?
26 Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra, conglutinatus est in terra venter noster. Exsurge, Domine, adiuva nos et redime nos propter misericordiam tuam.