Psalmi 44
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBLIA |
---|---|
1 Magistro chori. Filiorum Core. Maskil. | 1 Del maestro de coro. De los hijos de Coré. Poema. |
2 Deus, auribus nostris audivimus; patres nostri annuntiaverunt nobis opus, quod operatus es in diebus eorum, in diebus antiquis. | 2 Oh Dios, con nuestros propios oídos lo oímos, nos lo contaron nuestros padres, la obra que tú hiciste en sus días, en los días antiguos, |
3 Tu manu tua gentes depulisti et plantasti illos, afflixisti populos et dilatasti eos. | 3 y con tu propia mano. Para plantarlos a ellos, expulsaste naciones, para ensancharlos, maltrataste pueblos; |
4 Nec enim in gladio suo possederunt terram, et brachium eorum non salvavit eos; sed dextera tua et brachium tuum et illuminatio vultus tui, quoniam complacuisti in eis. | 4 no por su espada conquistaron la tierra, ni su brazo les dio la victoria, sino que fueron tu diestra y tu brazo, y la luz de tu rostro, porque los amabas. |
5 Tu es rex meus et Deus meus, qui mandas salutes Iacob. | 5 Tú sólo, oh Rey mío, Dios mío, decidías las victorias de Jacob; |
6 In te inimicos nostros proiecimus, et in nomine tuo conculcavimus insurgentes in nos. - | 6 por ti nosotros hundíamos a nuestros adversarios, por tu nombre pisábamos a nuestros agresores. |
7 Non enim in arcu meo sperabo, et gladius meus non salvabit me. | 7 No estaba en mi arco mi confianza, ni mi espada me hizo vencedor; |
8 Tu autem salvasti nos de affligentibus nos et odientes nos confudisti. | 8 que tú nos salvabas de nuestros adversarios, tú cubrías de vergüenza a nuestros enemigos; |
9 In Deo gloriabimur tota die et in nomine tuo confitebimur in saeculum. | 9 en Dios todo el día nos gloriábamos, celebrando tu nombre sin cesar. Pausa. |
10 Nunc autem reppulisti et confudisti nos et non egredieris, Deus, cum virtutibus nostris. | 10 Y con todo, nos has rechazado y confundido, no sales ya con nuestras tropas, |
11 Convertisti nos retrorsum coram inimicis nostris; et, qui oderunt nos, diripuerunt sibi. | 11 nos haces dar la espalda al adversario, nuestros enemigos saquean a placer. |
12 Dedisti nos tamquam oves ad vescendum et in gentibus dispersisti nos. | 12 Como ovejas de matadero nos entregas, y en medio de los pueblos nos has desperdigado; |
13 Vendidisti populum tuum sine lucro nec ditior factus es in commutatione eorum. | 13 vendes tu pueblo sin ventaja, y nada sacas de su precio. |
14 Posuisti nos opprobrium vicinis nostris, subsannationem et derisum his, qui sunt in circuitu nostro. | 14 De nuestros vecinos nos haces la irrisión, burla y escarnio de nuestros circundantes; |
15 Posuisti nos similitudinem in gentibus, commotionem capitis in populis. | 15 mote nos haces entre las naciones, meneo de cabeza entre los pueblos. |
16 Tota die verecundia mea contra me est, et confusio faciei meae cooperuit me | 16 Todo el día mi ignominia está ante mí, la vergüenza cubre mi semblante, |
17 a voce exprobrantis et obloquentis, a facie inimici et ultoris. | 17 bajo los gritos de insulto y de blasfemia, ante la faz del odio y la venganza. |
18 Haec omnia venerunt super nos, nec obliti sumus te et inique non egimus in testamentum tuum. | 18 Nos llegó todo esto sin haberte olvidado, sin haber traicionado tu alianza. |
19 Et non recessit retro cor nostrum, nec declinaverunt gressus nostri a via tua; | 19 ¡No habían vuelto atrás nuestros corazones, ni habían dejado nuestros pasos tu sendero, |
20 sed humiliasti nos in loco vulpium et operuisti nos umbra mortis. | 20 para que tú nos aplastaras en morada de chacales, y nos cubrieras con la sombra de la muerte! |
21 Si obliti fuerimus nomen Dei nostri et si expanderimus manus nostras ad deum alienum, | 21 Si hubiésemos olvidado el nombre de nuestro Dios o alzado nuestras manos hacia un dios extranjero, |
22 nonne Deus requiret ista? Ipse enim novit abscondita cordis. | 22 ¿no se habría dado cuenta Dios, él, que del corazón conoce los secretos? |
23 Quoniam propter te mortificamur tota die, aestimati sumus sicut oves occisionis. | 23 Pero por ti se nos mata cada día, como ovejas de matadero se nos trata. |
24 Evigila, quare obdormis, Domine? Exsurge et ne repellas in finem. | 24 ¡Despierta ya! ¿Por qué duermes, Señor? ¡Levántate, no rechaces para siempre! |
25 Quare faciem tuam avertis, oblivisceris inopiae nostrae et tribulationis nostrae? | 25 ¿Por qué ocultas tu rostro, olvidas nuestra opresión, nuestra miseria? |
26 Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra, conglutinatus est in terra venter noster. Exsurge, Domine, adiuva nos et redime nos propter misericordiam tuam. | 26 Pues nuestra alma está hundida en el polvo, pegado a la tierra nuestro vientre. |
27 ¡Alzate, ven en nuestra ayuda, rescátanos por tu amor! |