Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Salmi 39

font
NOVA VULGATAVULGATA
1 Magistro chori, Idithun. Psalmus. David.
1 In finem. Psalmus ipsi David.
2 Dixi: “ Custodiam vias meas,
ut non delinquam in lingua mea;
ponam ori meo custodiam,
donec consistit peccator adversum me ”.
2 Exspectans exspectavi Dominum,
et intendit mihi.
3 Tacens obmutui et silui absque ullo bono,
et dolor meus renovatus est.
3 Et exaudivit preces meas,
et eduxit me de lacu miseriæ et de luto fæcis.
Et statuit super petram pedes meos,
et direxit gressus meos.
4 Concaluit cor meum intra me,
et in meditatione mea exarsit ignis.
4 Et immisit in os meum canticum novum,
carmen Deo nostro.
Videbunt multi, et timebunt,
et sperabunt in Domino.
5 Locutus sum in lingua mea:
“ Notum fac mihi, Domine, finem meum;
et numerum dierum meorum quis est,
ut sciam quam brevis sit vita mea ”.
5 Beatus vir cujus est nomen Domini spes ejus,
et non respexit in vanitates et insanias falsas.
6 Ecce paucorum palmorum fecisti dies meos,
et spatium vitae meae tamquam nihilum ante te.
Etenim universa vanitas omnis homo constitutus est.
6 Multa fecisti tu, Domine Deus meus, mirabilia tua ;
et cogitationibus tuis non est qui similis sit tibi.
Annuntiavi et locutus sum :
multiplicati sunt super numerum.
7 Etenim ut imago pertransit homo.
Etenim vanitas est et concitatur;
thesaurizat et ignorat quis congregabit ea.
7 Sacrificium et oblationem noluisti ;
aures autem perfecisti mihi.
Holocaustum et pro peccato non postulasti ;
8 Et nunc quae est exspectatio mea, Domine?
Spes mea apud te est.
8 tunc dixi : Ecce venio.
In capite libri scriptum est de me,
9 Ab omnibus iniquitatibus meis erue me,
opprobrium insipienti ne ponas me.
9 ut facerem voluntatem tuam.
Deus meus, volui,
et legem tuam in medio cordis mei.
10 Obmutui et non aperiam os meum,
quoniam tu fecisti.
10 Annuntiavi justitiam tuam in ecclesia magna ;
ecce labia mea non prohibebo : Domine, tu scisti.
11 Amove a me plagas tuas:
ab ictu manus tuae ego defeci.
11 Justitiam tuam non abscondi in corde meo ;
veritatem tuam et salutare tuum dixi ;
non abscondi misericordiam tuam et veritatem tuam a concilio multo.
12 In increpationibus, propter iniquitatem, corripuisti hominem,
et tabescere fecisti, sicut tinea, desiderabilia eius.
Etenim vanitas omnis homo.
12 Tu autem, Domine, ne longe facias miserationes tuas a me ;
misericordia tua et veritas tua semper susceperunt me.
13 Exaudi orationem meam, Domine,
et clamorem meum auribus percipe.
Ad lacrimas meas ne obsurdescas,
quoniam advena ego sum apud te,
peregrinus sicut omnes patres mei.
13 Quoniam circumdederunt me mala quorum non est numerus ;
comprehenderunt me iniquitates meæ, et non potui ut viderem.
Multiplicatæ sunt super capillos capitis mei,
et cor meum dereliquit me.
14 Avertere a me, ut refrigerer,
priusquam abeam et non sim amplius.
14 Complaceat tibi, Domine, ut eruas me ;
Domine, ad adjuvandum me respice.
15 Confundantur et revereantur simul,
qui quærunt animam meam ut auferant eam ;
convertantur retrorsum et revereantur,
qui volunt mihi mala.
16 Ferant confestim confusionem suam,
qui dicunt mihi : Euge, euge !
17 Exsultent et lætentur super te omnes quærentes te ;
et dicant semper : Magnificetur Dominus, qui diligunt salutare tuum.
18 Ego autem mendicus sum et pauper ;
Dominus sollicitus est mei.
Adjutor meus et protector meus tu es ;
Deus meus, ne tardaveris.