Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Salmi 39


font
NOVA VULGATABIBLIA
1 Magistro chori, Idithun. Psalmus. David.
1 Del maestro de coro. De Yedutún. Salmo. De David.
2 Dixi: “ Custodiam vias meas,
ut non delinquam in lingua mea;
ponam ori meo custodiam,
donec consistit peccator adversum me ”.
2 Yo me decía: «Guardaré mis caminos,
sin pecar con mi lengua,
pondré un freno en mi boca,
mientras esté ante mí el impío».
3 Tacens obmutui et silui absque ullo bono,
et dolor meus renovatus est.
3 Enmudecí, quedé en silencio y calma:
mas al ver su dicha se enconó mi tormento.
4 Concaluit cor meum intra me,
et in meditatione mea exarsit ignis.
4 Dentro de mí mi corazón se acaloraba,
de mi queja prendió el fuego,
y mi lengua llegó a hablar:
5 Locutus sum in lingua mea:
“ Notum fac mihi, Domine, finem meum;
et numerum dierum meorum quis est,
ut sciam quam brevis sit vita mea ”.
5 «Hazme saber, Yahveh, mi fin,
y cuál es la medida de mis días,
para que sepa yo cuán frágil soy.
6 Ecce paucorum palmorum fecisti dies meos,
et spatium vitae meae tamquam nihilum ante te.
Etenim universa vanitas omnis homo constitutus est.
6 «Oh sí, de unos palmos hiciste mis días,
mi existencia cual nada es ante ti;
sólo un soplo, todo hombre que se yergue,
7 Etenim ut imago pertransit homo.
Etenim vanitas est et concitatur;
thesaurizat et ignorat quis congregabit ea.
7 nada más una sombra el humano que pasa,
sólo un soplo las riquezas que amontona,
sin saber quién las recogerá».
8 Et nunc quae est exspectatio mea, Domine?
Spes mea apud te est.
8 Y ahora, Señor, ¿qué puedo yo esperar?
En ti está mi esperanza.
9 Ab omnibus iniquitatibus meis erue me,
opprobrium insipienti ne ponas me.
9 De todas mis rebeldías líbrame,
no me hagas la irrisión del insensato.
10 Obmutui et non aperiam os meum,
quoniam tu fecisti.
10 Me callo ya, no abro la boca,
pues eres tú el que actúas.
11 Amove a me plagas tuas:
ab ictu manus tuae ego defeci.
11 Retira de mí tus golpes,
bajo el azote de tu mano me anonado.
12 In increpationibus, propter iniquitatem, corripuisti hominem,
et tabescere fecisti, sicut tinea, desiderabilia eius.
Etenim vanitas omnis homo.
12 Reprendiendo sus yerros tú corriges al hombre,
cual polilla corroes su anhelos.
Un soplo sólo, todo hombre. Pausa.
13 Exaudi orationem meam, Domine,
et clamorem meum auribus percipe.
Ad lacrimas meas ne obsurdescas,
quoniam advena ego sum apud te,
peregrinus sicut omnes patres mei.
13 «Escucha mi súplica, Yahveh,
presta oído a mi grito,
no te hagas sordo a mis lágrimas.
Pues soy un forastero junto a ti,
un huésped como todos mis padres.
14 Avertere a me, ut refrigerer,
priusquam abeam et non sim amplius.
14 ¡Retira tu mirada para que respire
antes que me vaya y ya no exista más!